Dwuprzysadkowe
| Dignatha | |
| Okres istnienia: sylur górny–dziś | |
 dwuparzec | |
_crop.jpg) skąponóg | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| (bez rangi) | przodopłciowe |
| (bez rangi) | dwuprzysadkowe |
Dwuprzysadkowe[1] (Dignatha) – takson wijów, obejmujący dwuparce i skąponogi[2][1].
Charakterystyczną cechą tych wijów jest brak odnóży (przydatków) na zaszczękowym segmencie ciała. Oznacza to, że brak u nich szczęk drugiej pary, a otwór gębowy odgraniczony jest z tyłu tylko szczękami I pary. Część naukowców uważa jednak, że gantochilarium dwuparców jest budowane również przez szczęki II pary – w takim przypadku za apomorfię aparatu gębowego Dignatha uznać należy obecność płytki międzyszczękowej, połączonej ze szczękami. Monofiletyzm grupy potwierdzają też: położenie ujść przewodów nasiennych na stożkowatych penisach, obecność po wylęgu nieruchomego stadium rozwojowego oraz tylko 3 pary odnóży u pierwszego stadium ruchomego. Ponadto dwuparce łączą z Hexamerocerata przetchlinki zlokalizowane u nasady nóg i otwierające się do, pełniących funkcję apodem, kieszonek tchawkowych[2].
Najstarsze znane skamieniałości wijów, pochodzą z górnego syluru i należą do dwuparców, a więc dwuprzysadkowych[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Czesław Jura: Bezkręgowce : podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 532-538.
- ↑ a b G.D. Edgecombe: Phylogeny of Myriapoda. W: The Myriapoda Volume 1. Alessandro Minelli (red.). Leiden, Boston: Brill, 2011, seria: Treatise on Zoology - Anatomy, Taxonomy, Biology.
- ↑ Russell J. Garwood, Gregory D. Edgecombe. Early Terrestrial Animals, Evolution, and Uncertainty. „Evolution: Education and Outreach”. 4 (3), s. 489–501, 2011. Springer Science+Business Media. DOI: 10.1007/s12052-011-0357-y.