Elisabeth Köstinger

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elisabeth Köstinger
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1978
Wolfsberg

Przewodniczący Rady Narodowej
Okres

od 9 listopada 2017
do 17 grudnia 2017

Przynależność polityczna

Austriacka Partia Ludowa

Poprzednik

Doris Bures

Następca

Wolfgang Sobotka

Elisabeth Köstinger (ur. 22 listopada 1978 w Wolfsbergu[1]) – austriacka polityk, posłanka do Parlamentu Europejskiego VII i VIII kadencji, w 2017 przewodnicząca Rady Narodowej, w latach 2017–2019 i 2020–2022 minister.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1997 zdała egzamin maturalny, kończyła następnie różne szkolenia zawodowe dla młodych rolników. W 2003 rozpoczęła studia na Uniwersytecie w Klagenfurcie. W latach 1999–2003 pracowała jako asystentka w Kärntner Gebietskrankenkasse (zakładzie ubezpieczeń zdrowotnych w Karyntii)[2], później w branży komunikacyjnej. Zaangażowała się w działalność organizacji rolniczych, obejmowała w nich różne stanowiska, a w 2007 została przewodniczącą zrzeszającej młodych rolników organizacji Landjugend Österreich[2][3].

W wyborach w 2009 z listy Austriackiej Partii Ludowej uzyskała mandat deputowanej VII kadencji. Została członkinią grupy Europejskiej Partii Ludowej, weszła w skład Komisji Kontroli Budżetowej oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi[1]. W 2014 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję[1].

W 2017 została sekretarzem generalnym Austriackiej Partii Ludowej[4]. W tym samym roku z ramienia ludowców została wybrana na posłankę do Rady Narodowej XXVI kadencji[5], odchodząc w związku z tym z Europarlamentu. W listopadzie 2017 wybrano ją na nową przewodniczącą niższej izby austriackiego parlamentu XXVI kadencji[2].

Ustąpiła z tej funkcji po kilku tygodniach w związku z wejściem w skład rządu Sebastiana Kurza. W grudniu 2017 objęła w nim stanowisko ministra rolnictwa, leśnictwa, środowiska, gospodarki wodnej i turystyki[6]. W styczniu 2018 jej resort przekształcono w ministerstwo zrównoważonego rozwoju i turystyki[2]. Pełniła funkcję ministra do czerwca 2019, odchodząc wówczas wraz z całym gabinetem.

W tym samym roku z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję[7]. W styczniu 2020 ponownie została ministrem zrównoważonego rozwoju i turystyki, dołączając do drugiego rządu Sebastiana Kurza[8]; po reorganizacji ministerstw została ministrem rolnictwa, spraw regionalnych i turystyki. Pozostała na dotychczasowej funkcji w październiku 2021, gdy nowym kanclerzem został Alexander Schallenberg[9], a także w grudniu 2021, gdy na czele gabinetu stanął Karl Nehammer. W maju 2022 ogłosiła swoje odejście z funkcji politycznych[10], zakończyła urzędowanie na stanowisku ministra w tym samym miesiącu[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2015-12-17].
  2. a b c d e Profil na stronie Parlamentu Austrii. [dostęp 2022-05-18]. (niem.).
  3. Über Elisabeth Köstinger. elli-koestinger.at. [dostęp 2015-12-17]. (niem.).
  4. Köstinger neue ÖVP-Generalsekretärin. heute.at, 22 maja 2017. [dostęp 2017-06-29]. (niem.).
  5. Vorzugsstimmen bewirken Umreihung bei Kärntner ÖVP. diepresse.com, 18 października 2017. [dostęp 2017-10-24]. (niem.).
  6. Die neue Regierung ist angelobt. orf.at, 18 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-18]. (niem.).
  7. Vier Mandate für Kärntner ÖVP im Nationalrat. meinbezirk.at, 4 października 2019. [dostęp 2019-10-06]. (niem.).
  8. »Ich wünsch mir eine rot-weiß-rote Regierung«. bundespraesident.at, 7 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-07]. (niem.).
  9. Bundesregierungen seit 1918. parlament.gv.at. [dostęp 2021-12-28]. (niem.).
  10. Christian Böhmer, Michael Hammerl: Köstingers Abgang stand bereits mit Kurz-Rücktritt fest. kurier.at, 9 maja 2022. [dostęp 2022-05-18]. (niem.).