Karl Seitz
| ||
 Seitz (po lewej) z nadburmistrzem Berlina, Gustavem Bößem | ||
| Data i miejsce urodzenia | 4 września 1869 Wiedeń, Cesarstwo Austriackie | |
| Data i miejsce śmierci | 3 lutego 1950 Wiedeń, Okupacja aliancka Austrii | |
| 1. Prezydent Austrii | ||
| Okres | od 5 marca 1919 do 9 grudnia 1920 | |
| Przynależność polityczna | Socjaldemokratyczna Partia Austrii | |
| Poprzednik | pierwszy | |
| Następca | Michael Hainisch | |
| Burmistrz Wiednia | ||
| Okres | od 8 listopada 1923 do 12 lutego 1934 | |
| Przynależność polityczna | Socjaldemokratyczna Partia Austrii | |
| Poprzednik | Jakob Reumann | |
| Następca | Richard Schmitz | |
Karl Seitz ([kaʁl zaɪ̯ʦ]; ur. 4 września 1869 w Wiedniu, zm. 3 lutego 1950 tamże) – austriacki polityk, który pełnił urząd pierwszego prezydenta tego kraju przez 21 miesięcy od 5 marca 1919 do 9 grudnia 1920.
Karl Seitz urodził się w Wiedniu, wówczas stolicy Cesarstwa Austriackiego. W 1888 roku został nauczycielem w szkole podstawowej w Wiedniu, w tym samym czasie wstąpił do partii socjaldemokratycznej. W 1902 roku Seitz został wybrany do parlamentu prowincji Dolnej Austrii. Po wybuchu I wojny światowej znalazł się w nielicznej grupie pacyfistów.
21 października 1918, w obliczu rozkładu Austro-Węgier posłowie narodowości niemieckiej ogłosili się przedstawicielami ziem niemieckojęzycznych. Seitz został jednym z trzech jego przewodniczących. 30 października Seitz został głową państwa. 11 listopada cesarz Karol zrzekł się udziału w rządach (nie składając oficjalnej abdykacji), ogłoszono powstanie Republiki Niemieckiej Austrii został jej prezydentem.
Po uchwaleniu nowej konstytucji, 1 października, Seitz ponownie został wybrany na prezydenta, jednak ustąpił 9 grudnia. Po ustąpieniu nie wycofał się z polityki, pozostał w niej jako poseł do austriackiego parlamentu oraz członek władz partii socjaldemokratycznej.
13 listopada 1923 został wybrany drugim w okresie republiki burmistrzem Wiednia. Po wprowadzeniu dyktatury w 1934 roku został pozbawiony urzędu i aresztowany na kilka tygodni.
W 1944 roku został ponownie aresztowany, zwolniono go po kapitulacji III Rzeszy w maju 1945 roku.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Harald D. Gröller: Karl Seitz – Ein Leben an Bruchlinien. Wien: Schmid (2005).
- Harald D. Gröller: Karl Seitz – Ein Leben an Bruchlinien. Phil. Diss. Graz (2003).
- Rudolf Spitzer: Karl Seitz: Waisenknabe – Staatspräsident – Bürgermeister von Wien. Wien: Deuticke (1994).
- Gerda Irene Wondratsch: Karl Seitz als Schulpolitiker. Die Zeit bis zum Ersten Weltkrieg. Phil. Diss. Wien (1978).
- Anton Tesarek: Unser Seitz. Zu seinem achtzigsten Geburtstag. Beitrag zu einer Biographie. Wien: Volksbuchhandlung (1949).
- Franz Blaha: Karl Seitz. Mann des Volkes – Mann des Herzens. Eine Bilderschrift. Wien: Blaha (1945).
| Poprzednik pierwszy |
Prezydent Austrii 1918-1919 |
Następca Richard Schmitz |
