Przejdź do zawartości

Emanuel Morales

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Święty
Emanuel Morales
Manuel Morales
męczennik
Data i miejsce urodzenia

8 lutego 1898
Sombrerete

Data i miejsce śmierci

15 sierpnia 1926
Chalchihuites

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

22 listopada 1992
bazylika św. Piotra na Watykanie
przez Jana Pawła II

Kanonizacja

21 maja 2000
Plac Świętego Piotra
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

15 sierpnia

Atrybuty

palma

Szczególne miejsca kultu

Chalchihuites

Emanuel Morales, (hiszp.) Manuel Morales (ur. 8 lutego 1898 w Sombrerete, zm. 15 sierpnia 1926 w Chalchihuites) – święty Kościoła katolickiego, działacz Akcji Katolickiej z terenu diecezji Durango, ofiara prześladowań antykatolickich zapoczątkowanych w okresie rewolucji meksykańskiej, męczennik[1][2][3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Będąc nieślubnym dzieckiem Matiany Morales[4], oddany został na wychowywanie dziadkom w Chalchihuites[2]. Wstąpił do seminarium duchownego w Durango[5], ale by zapewnić opiekę swoim wychowawcom przerwał studia[2]. Pracował sklepie, a później w piekarni[4]. 1 września 1921 r. ożenił się z Consuelą Loera[2][5][4]. Dla trojga swoich dzieci[3] był przykładnym ojcem[6]. Pełnił obowiązki przewodniczącego Ligi Obrony Wolności Religijnej[3]. Emanuel Morales realizując swój świecki apostolat[6] przez swoją pobożność i zaangażowanie społeczne w środowisku lokalnym postrzegany był jako wzór chrześcijanina[2]. Działał w katolickich stowarzyszeniach robotniczych i młodzieżowych[2]. W czasie gdy nasiliły się prześladowania katolików, po opublikowaniu w 1926 r. antykościelnego dekretu rządu E. Callesa[7] 26 lipca 1926 r. współorganizował z miejscowym prezbiterem ks. Ludwikiem Batiz Sáinzem w Chalchihuites publiczne zebranie w obronie wolności religijnej w którym wzięło udział sześćset osób[2][4]. Działania, które podejmował miały pokojowymi metodami doprowadzić do uchylenia wprowadzonych ustaw[6][8].

Aresztowany został gdy z żoną i dziećmi udawał się do prywatnego domu gdzie miała być odprawiona msza[2]. Został rozstrzelany[3] tego samego dnia[2], a wraz z nim zginęli w dzień święta Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ksiądz Ludwik Batiz Sáinz i wierni świeccy: Salwator Lara Puente, Dawid Roldán Lara[3][6][4].

Relikwie Emanuela Moralesa zostały przeniesione do kościoła „San Pedro” w Chalchihuites, które jest miejscem szczególnego kultu świętego i spoczywają obok relikwii świętych Ludwika Batiz Sáinz, Salwatora Lara Puente i Dawida Roldán Lara[5].

Atrybutem świętego męczennika jest palma[9].

Śmierć Emanuela Moralesa była wynikiem nienawiści do wiary (łac.) odium fidei[10][9]. Po zakończeniu procesu informacyjnego na etapie lokalnej diecezji, który toczył się w latach 1933–1988 w odniesieniu do męczenników okresu prześladowań Kościoła katolickiego w Meksyku, został beatyfikowany 22 listopada 1992 roku w watykańskiej bazylice św. Piotra, a jego kanonizacja na Placu Świętego Piotra, w grupie Krzysztofa Magallanesa Jary i 24 towarzyszy, odbyła się 21 maja 2000 roku[11]. Wyniesienia na ołtarze Kościoła katolickiego dokonał papież Jan Paweł II[6][9].

Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dies natalis (15 sierpnia)[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 452. ISBN 978-83-7318-736-8.
  2. a b c d e f g h i Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 456. ISBN 978-83-7318-736-8.
  3. a b c d e Dwudziestu pięciu męczenników meksykańskich. „L’Osservatore Romano”. Numer 1/1993 (149) rok XIV (polskie), s. 15. Mario Agnes – redaktor naczelny; Czesław Drążek - redaktor wydania polskiego. L’Osservatore Romano. 
  4. a b c d e Diecezjalna Komisja kanonizacji. Archidiecezja Guadalajara. Meksyk: San Manuel Morales. [dostęp 2013-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-23)]. (hiszp.).
  5. a b c San Manuel Morales, mártir. [dostęp 2013-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-22)]. (hiszp.).
  6. a b c d e Manuel Morales. [dostęp 2013-05-14]. (hiszp.).
  7. Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 451. ISBN 978-83-7318-736-8.
  8. San Manuel Morales, sacerdote. [dostęp 2013-05-14]. (hiszp.).
  9. a b c d Antonio Borrelli: San Manuel Morales Martire Messicano. 2003-08-29. [dostęp 2013-05-14]. (wł.).
  10. I MARTIRI DEL NOSTRO SECOLO, BEATIFICATI DA GIOVANNI PAOLO II SPLENDIDE FIGURE DI VESCOVI, SACERDOTI, RELIGIOSI E LAICI. (poz. 19). [dostęp 2013-05-14]. (wł.).
  11. Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 459. ISBN 978-83-7318-736-8.