Eric Coates

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eric Coates
Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1882
Hucknall

Pochodzenie

brytyjskie

Data i miejsce śmierci

21 grudnia 1957
Chichester

Instrumenty

altówka

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, altowiolista

Eric Coates (ur. 27 sierpnia 1882 w Hucknall, zm. 21 grudnia 1957 w Chichester[1]) – brytyjski kompozytor i altowiolista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jako dziecko uczył się gry na skrzypcach, później także na altówce[1]. Kształcił się w Nottingham, następnie w 1906 roku wstąpił do Królewskiej Akademii Muzycznej w Londynie, gdzie studiował u Lionela Tertisa (altówka), Fredericka Cordera (kompozycja) i Hartleya Braithwaite’a (kompozycja)[1][2]. Występował z licznymi kwartetami smyczkowymi[2][3]. W 1908 roku został członkiem Hamburg String Quartet, wraz z którym odbył tournée po Południowej Afryce[1]. W latach 1910–1919 grał w Queen’s Hall Orchestra[1], od 1912 roku jako jej pierwszy altowiolista[2][3]. Po 1919 roku zrezygnował z występów, poświęcając się wyłącznie komponowaniu[2][3].

Tworzył głównie prostą, lekką muzykę o charakterze popularnym, cechującą się dopracowanym warsztatem kompozytorskim, bogatą instrumentalizacją i melodyjnością[2][3]. Skomponował suity orkiestrowe From the Countryside (1915), Summer Days (1919), The Three Bears (1926), Cinderella (1929), From Meadow to Mayfair (1929), London (1932), London Again (1936), The Three Elizabeths (1944)[3], ponadto m.in. Saxo Rhapsody na saksofon i orkiestrę (1937)[3], suitę baletową Snow White and the Seven Dwarfs (1930), marsze, ponad 100 pieśni[1]. Pochodzący z suity London marsz Knightsbridge został wykorzystany przez BBC jako sygnał programu radiowego In Town Tonight[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 167. ISBN 0-674-37299-9.
  2. a b c d e Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 222. ISBN 83-224-0223-6.
  3. a b c d e f g The Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 174. ISBN 978-0-19-957854-2.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]