Ernst Eichner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ernst Eichner
Imię i nazwisko

Ernst Dieterich Adolph Eichner

Data i miejsce urodzenia

ochrzcz. 15 lutego 1740
Arolsen

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

1777
Poczdam

Gatunki

muzyka poważna, muzyka klasycyzmu

Zawód

kompozytor, fagocista, skrzypek

Powiązania

szkoła mannheimska

Ernst Dieterich Adolph Eichner (ochrzcz. 15 lutego 1740 w Arolsen, zm. 1777 w Poczdamie[1][2]) – niemiecki kompozytor, fagocista i skrzypek.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Johanna Andreasa Eichnera (1694–1768)[3], fagocisty i członka kapeli dworskiej w Arolsen[1]. Prawdopodobnie kształcił się w Mannheimie[1]. W 1762 roku został członkiem kapeli dworskiej w Zweibrücken, a w latach 1769–1772 był jej koncertmistrzem[2]. W 1770 roku wydał w Paryżu drukiem swoje pierwsze 6 symfonii[2], a w 1772 roku zdobył tam II nagrodę w konkursie symfonicznym[1][3]. Odwiedził także Londyn[2][3]. W 1773 roku otrzymał angaż w kapeli nadwornej następcy tronu pruskiego Fryderyka Wilhelma II w Poczdamie[1][3]. Jego córka, Adelheid Eichner, była śpiewaczką i kompozytorką[3].

Był przedstawicielem młodszej generacji szkoły mannheimskiej[1]. Skomponował 31 symfonii, koncerty na instrumenty klawiszowe, kwintety na flet i kwartet smyczkowy, kwartety na flet, skrzypce, altówkę i wiolonczelę, tria fortepianowe, duety na skrzypce i altówkę, sonaty fortepianowe[2]. Symfonie Eichnera mają przeważnie budowę 3-częściową[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 8. ISBN 83-224-0344-5.
  2. a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 977. ISBN 0-02-865527-3.
  3. a b c d e f Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 179–180. ISBN 978-0-8108-7183-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]