Ettore Bastianini

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ettore Bastianini
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 września 1922
Siena

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

25 stycznia 1967
Sirmione

Typ głosu

baryton

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewak

Ettore Bastianini (ur. 24 września 1922 w Sienie, zm. 25 stycznia 1967 w Sirmione[1][2][3]) – włoski śpiewak operowy, baryton.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował we Florencji u Flaminio Continiego[2][3]. Jako śpiewak zadebiutował w 1948 roku w Rawennie, początkowo jako bas, rolą Collina w Cyganerii Giacomo Pucciniego[1][2]. W 1948 roku wystąpił w mediolańskiej La Scali w roli Tejrezjasza w Królu Edypie Igora Strawinskiego[1][2][3]. Po dodatkowych studiach u Ricciany Bettarini zaczął występować jako baryton, po raz pierwszy w 1951 roku w Bolonii jako Germont w Traviacie Giuseppe Verdiego[1][2][3]. W kolejnych latach występował w czołowych teatrach operowych świata[1]. Od 1953 z przerwami do 1966 roku występował w Metropolitan Opera w Nowym Jorku[2]. W 1954 roku ponownie pojawił się na deskach La Scali, tym razem już jako baryton, z rolą w Eugeniuszu Onieginie Piotra Czajkowskiego[2][3].

W swoim repertuarze miał około 50 ról barytonowych, głównie z oper Giuseppe Verdiego i Giacomo Pucciniego[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 210. ISBN 83-224-0113-2.
  2. a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 232. ISBN 0-02-865526-5.
  3. a b c d e The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 30. ISBN 978-0-19-533765-5.