Europejska Federacja Lekarzy Etatowych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Europejska Federacja Lekarzy Etatowych
Fédération Européenne des Médecins Salariés / European Federation of Salaried Doctors
Logotyp / flaga
Język roboczy

angielski / francuski

Siedziba

Bruksela

Członkowie

26 organizacji

prezydent

Joao de Deus

Utworzenie

29 lutego 1964

Strona internetowa

Europejska Federacja Lekarzy Etatowych, FEMS (franc. Fédération Européenne des Médecins Salariés, FEMS; ang. European Federation of Salaried Doctors) – organizacja non profit zajmująca się problemami dotyczącymi warunków pracy i wynagradzania lekarzy.

FEMS GA Rotterdam 2017 delegat OZZL R. Kijak

Historia Federacji[edytuj | edytuj kod]

Organizacja została utworzona 29 lutego 1964 pod nazwą European Federation of Community Doctors – Europejska Federacja Lekarzy Lecznictwa Otwartego, jako stowarzyszenie non-profit. Zarejestrowana w Paryżu według prawa obowiązującego we Francji. Na zgromadzeniu plenarnym 22 listopada 1981 uchwalono rozszerzenie profilu działalności i zmieniono nazwę na European Federation of Salaried Doctors[1] – Europejska Federacja Lekarzy Etatowych. Federacja zrzesza reprezentatywne lekarskie organizacje związkowe i korporacyjne z różnych krajów europejskich, posiadające zdolność negocjowania układu zbiorowego pracy dla grupy lekarzy, której są przedstawicielem. Siedziba znajdowała się w Paryżu, następnie przeniesiona do Brukseli[2].  Środki finansowe pochodzą ze składek wpłacanych przez organizacje członkowskie. Wybierany na 3-letnią kadencję zarząd tworzą: prezydent, dwaj wiceprezydenci, sekretarz generalny, zastępca sekretarza generalnego i skarbnik.

Prezydenci FEMS w XXI wieku[edytuj | edytuj kod]

  • Antony Bertrand (2002-2006)
  • Claude Wetzel (2006-2012)
  • Enrico Reginato (2012-2018)
  • Joao de Deus (2018-nadal)

Obszary zainteresowania[edytuj | edytuj kod]

Obrona interesów europejskich lekarzy, a w szczególności etatowych, w następujących dziedzinach: warunki pracy, warunki bezpieczeństwa i higieny, warunki zdrowotne[3]; czas pracy; wynagrodzenie; odpowiedzialność zawodowa lekarza i ochrona przed ryzykiem zawodowym; doskonalenie zawodowe i jego finansowanie; udział w realizacji polityki zdrowotnej na poziomie europejskim; spory zbiorowe, układy zbiorowe pracy; współpraca z innymi organizacjami lekarskimi; prowadzenie różnych form akcji i protestów[1].

Organizacje należące do FEMS (kwiecień 2021)[edytuj | edytuj kod]

Austria: Österreichische Ärztekammer; VLKÖ Verband der Leitenden Krankenhausärzte Österreichs. Belgia: GBS-VBS Groupement des Unions professionnelles Belges de Médecins Spécialisés. Bułgaria: Bulgarian Medical Association. Chorwacja: HLS Hrvatski Lijecnicki Sindikat. Czechy: LOK-SCL Lékarsky Odborovy Klub-Svaz Ceskych Lékaru. Francja: UNMS Union Nationale des Médecins Salariés. SNPHAR-E Syndicat National des Praticiens Hospitaliers Anesthésistes-Réanimateurs; FPS La Fédération des Praticiens de Santé. Hiszpania: CESM Confederacion Estatal De Sindicatos Medicos. Holandia: LAD Landelijke Verenigung van Artsen in Dienstverband. Polska: OZZL Ogólnopolski Związek Zawodowy Lekarzy. Portugalia: FNAM Federaçao Nacional dos Medicos Zona Centro; FNAM Federaçao Nacional dos Medicos Zona Sul; FNAM Federaçao Nacional dos Medicos Zona Norte; SIM Sindicato Independente dos Medicos. Ordem Dos Medicos. Rumunia: RFCPTU-CFSMR. Słowenia: FIDES Sindikat Zdravnikov in Zobozdravnikov Slovenie. Turcja: Turkish Medical Union / Istanbul Medical Chamber. Turecka Republika Północnego Cypru: Cyprus Turkish Medical Association; Turkish Cypriot Physicians Union. Włochy: AAROI-EMAC; ANPO Associazione Nazionale Primari Ospedalieri; ANAAO-ASSOMED; SNR Sindicato Nazionale Area Radiologica[4].

Zgromadzenia plenarne[edytuj | edytuj kod]

Delegaci spotykają się co pół roku na zgromadzeniach plenarnych (General Assembly, GA), omawiając wspólne problemy związane z pracą i wynagradzaniem lekarzy, wymieniając się doświadczeniami, planując skoordynowane działania oraz przedstawiając sytuację lekarzy w swoich krajach. Na posiedzeniach plenarnych poszczególne organizacje należące do FEMS prezentują raporty na temat bieżącej sytuacji lekarzy w ich krajach.

Współpraca z innymi organizacjami[edytuj | edytuj kod]

  • AEMH (European Association of Hospital Physicians)
  • CEOM (European Council of Medical Orders)[5]
  • CPME (Standing Committee of European Doctors)
  • EANA (European working group of practitioners and specialists in free practice)
  • EJD (European Junior Doctors)
  • EPSU (European Federation of Public Service Unions)
  • JAHWPF (Joint Action Health Workforce Planning and Forecasting)
  • UEMO (European Union of General Practitioners)
  • UEMS (European Union of Medical Specialists)

Ogólnopolski Związek Zawodowy Lekarzy w FEMS[edytuj | edytuj kod]

Od 2005 członkiem FEMS jest Ogólnopolski Związek Zawodowy Lekarzy (OZZL). Stałym przedstawicielem OZZL w FEMS jest Ryszard Kijak[6], który w kadencji 2009–2012[7] był członkiem zarządu FEMS pełniąc funkcję zastępcy sekretarza generalnego (Deputy Secretary General)[8]. Obok niego delegatami byli kolejno: Stefan Żarko-Matuszewski, Stanisław Urban (zastępca sekretarza generalnego FEMS w kadencji 2012-2015), a następnie Natalia Sot-Muszyńska. OZZL był dwukrotnym organizatorem zgromadzeń plenarnych FEMS – w Warszawie w 2008 i w Krakowie w 2015. W 2008 przewodniczący FEMS Claude Wetzel gościł na X Krajowym Zjeździe Delegatów OZZL[9].

15 grudnia 2008 ponad stuosobowa delegacja OZZL[10] wzięła udział w inspirowanej przez FEMS[11] demonstracji przedstawicieli lekarzy ze wszystkich krajów Unii Europejskiej przed gmachem Parlamentu Europejskiego w Strasburgu. Celem demonstracji był sprzeciw wobec niektórych planowanych zmian w treści dyrektywy UE o czasie pracy. Protest zakończył się sukcesem: Parlament Europejski przyjął rozwiązania, o które upominali się lekarze, tym samym zajął przeciwne stanowisko niż rządy państw, czyli Rada Europy[12].

15 maja 2014 w wielu krajach FEMS zorganizował Action Day: Dzień protestu europejskich lekarzy, z żądaniami zagwarantowania satysfakcjonującego finansowania opieki zdrowotnej wysokiej jakości dla wszystkich obywateli Europy, powstrzymania korupcji, zaprzestania represji wobec lekarzy w niektórych krajach i zapewnienia godnego wynagrodzenia oraz godnych warunków pracy dla wszystkich europejskich lekarzy. Do Warszawy przybyli w tym dniu delegaci FEMS z Czech, Słowacji i Węgier, którzy wraz z członkami OZZL wzięli udział w pikiecie pod siedzibą Ministerstwa Zdrowia[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b About [online], www.fems.net [dostęp 2021-04-24].
  2. European Federation of Salaried Doctors | EdomusMedica [online], www.edomusmedica.eu [dostęp 2021-04-24].
  3. Europejski apel w sprawie ochrony pracowników ochrony zdrowia - OIL w Łodzi [online], oil.lodz.pl [dostęp 2021-04-24] (pol.).
  4. Members [online], www.fems.net [dostęp 2021-05-02].
  5. Partners | C.E.O.M [online], www.ceom-ecmo.eu [dostęp 2021-04-24].
  6. Strajk lekarzy - kompromitacja polskiego rządu na arenie międzynarodowej! [online], Lubelski Związek Lekarzy Rodzinnych-Pracodawców [dostęp 2021-04-24] (pol.).
  7. FEDERATION EUROPEENNE DES MEDECINS SALARIES EUROPEAN FEDERATION OF SALARIED DOCTORS - PDF Free Download [online], docplayer.net [dostęp 2021-04-24].
  8. Polak w Zarządzie FEMS [online], www.mp.pl [dostęp 2021-04-24] (pol.).
  9. X Zjazd OZZL: Mówiły jaskółki, że niedobre są spółki [online], www.oil.org.pl [dostęp 2021-04-24].
  10. Agata Pustułka, Będzie protest polskich lekarzy w Strasbourgu [online], Polska Times, 23 listopada 2008 [dostęp 2021-04-24] (pol.).
  11. Euromanif Médecins [online], euromedimanif.canalblog.com [dostęp 2021-04-24] (fr.).
  12. Sukces w Strasburgu, [w:] Ryszard Kijak, Krzysztof Bukiel, Dzieje i nadzieje Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Lekarzy, Bydgoszcz: Ogólnopolski Związek Zawodowy Lekarzy, 2010, s. 827, ISBN 978-83-931019-0-0, OCLC 803966894.
  13. Pracujemy w trójkę – leczymy za dwunastu [online], Gazeta Lekarska, 15 maja 2014 [dostęp 2021-04-24] (pol.).