Przejdź do zawartości

Feliks Ochimowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Feliks Franciszek Ochimowski
Data i miejsce urodzenia

30 maja 1848
Wola Pękoszewska

Data i miejsce śmierci

6 lutego 1932
Warszawa

Zawód, zajęcie

prawnik, adwokat

Miejsce zamieszkania

Warszawa

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Stanowisko

sędzia

Pracodawca

Sąd Najwyższy

Feliks Franciszek Ochimowski (ur. 30 maja 1848 w Woli Pękoszewskiej, zm. 6 lutego 1932 w Warszawie) – polski prawnik, adwokat, sędzia Sądu Najwyższego w latach 1919–1929, specjalista w zakresie prawa konstytucyjnego i prawa administracyjnego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Feliks Ochimowski był synem Baltazara Józefa i Symforozy Józefy z domu Kornasińskiej. Po ukończeniu gimnazjum w Warszawie rozpoczął w 1866 roku studia prawnicze w Szkole Głównej Warszawskiej i po jej przekształceniu w Cesarski Uniwersytet Warszawski uzyskał w 1870 roku stopień kandydata praw. Po studiach poświęcił się pracy literackiej. Wraz z m.in. z Leopoldem Méyetem, Plebińskim, Henrykiem Elzenbergiem i Mirosławskim założył dwutygodnik naukowy „Niwa”. W 1872 roku otrzymał nominację na patrona przy trybunale cywilnym w Warszawie, a w 1876 roku został adwokatem przysięgłym. Od 1897 roku regularnie publikował w „Gazecie Sądowej” artykuły i studia, m.in. o samorządzie[1].

19 stycznia 1908 roku został wybrany na członka Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, należał do składu Wydziału II[1]. W latach 1905–1918 był członkiem Towarzystwa Kursów Naukowych, od 16 XII 1912 do 20 XII 1916 także członkiem Zarządu TKN. Wykładał prawo administracyjne i konstytucyjne na Wydziale Humanistycznym TKN (1909-1918), gdzie w latach 1915-1918 był także dziekanem[2].

W czasie I wojny światowej był członkiem wydziału sądowo-prawnego, utworzonego przy Centralnym Komitecie Obywatelskim w Warszawie. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku został sędzią Sądu Najwyższego. Obowiązki te pełnił do 1929 roku, kiedy przeszedł na emeryturę[1].

Przez wiele lat wykładał prawo administracyjne na Wolnej Wszechnicy Polskiej

Ważniejsze prace

[edytuj | edytuj kod]
  • Wskazówki praktyczne z praw obowiązujących (Warszawa, 1905)
  • Prawa konstytucyjne: szkic porównawczy (Warszawa, 1906)[3]
  • Prawo konstytucyjne (1907)
  • Samorząd (Warszawa, 1909)
  • Wybory i głosowanie (Warszawa, 1917)[4]
  • Prawo administracyjne (3 tomy wydane w latach 1919–1929)[5][6]
  • Nowa procedura
  • Bibljografja prawna za lat 90
  • Adwokatura
  • Sądownictwo ludowe koronne
  • Prawa dzieci nieślubnych[1]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Henryk Konic. Zmarli członkowie: śp. Feliks Ochimowski (1848–1932). „Rocznik Rowarzystwa Naukowego Warszawskiego”. 25, s. 217–218, 1932. [dostęp 2017-01-17]. 
  2. Dziesięciolecie Wolnej Wszechnicy Polskiej TKN: sprawozdanie z działalności Towarzystwa Kursów Naukowych, 1906-1916, opracowali Ryszard Błędowski, Stanisław Orłowski, Henryk Mościcki, Warszawa 1917, Podkarpacka BC – wersja elektroniczna.
  3. Feliks Ochimowski, Prawa konstytucyjne : szkic porównawczy [online], polona.pl [dostęp 2019-11-12].
  4. Feliks Ochimowski, Wybory i głosowanie [online], polona.pl [dostęp 2019-11-12].
  5. Feliks Ochimowski, Prawo administracyjne. T. 1 [online], polona.pl [dostęp 2019-11-12].
  6. Feliks Ochimowski, Prawo administracyjne. T. 2 [online], polona.pl [dostęp 2019-11-12].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]