Ferdynand Karo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ferdynand Karo
Data i miejsce urodzenia

6 maja 1845
Brześć Litewski

Data i miejsce śmierci

3 września 1927
Konstancin

Zawód, zajęcie

farmaceuta i botanik

Grób Ferdynanda Karo na cmentarzu Powązkowskim

Ferdynand Karo (ur. 6 maja 1845[1] w Brześciu Litewskim, zm. 3 września 1927[1] w Konstancinie) – polski farmaceuta i botanik, uczestnik powstania styczniowego, badacz flory Syberii[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ferdynand Karo urodził się w Brześciu Litewskim[2] jako syn włoskiego imigranta Kajetana Caro i Anastazji Wołcakiewicz. Już jako dwunastolatek zbierał rośliny do zielników pod kierunkiem nauczyciela Juliusa Milde, który zainteresował go botaniką[3]. Początkowo pracował w warszawskiej aptece Henryka Spiessa, która stanowiła także punkt kontaktowy powstańców styczniowych. W okresie powstania służył jako kurier Rządu Narodowego[4] (współpracował z Romualdem Trauguttem)[5]. W marcu 1864 został aresztowany[3], uwięziony w warszawskiej Cytadeli[4] i skazany na zesłanie na Syberię, ale dzięki rodzinie wyrok został zamieniony na grzywnę[3].

W latach 1864-1866 uczył się zawodu jako pomocnik aptekarski w Częstochowie, a następnie podjął studia farmaceutyczne w Szkole Głównej Warszawskiej i ukończył je w 1872[3]. Przez kilka następnych lat prowadził aptekę w Łosicach, a później Częstochowie[4], których był właścicielem. Następnie został kierownikiem apteki wojskowej w Lublinie[5] (1880)[3]. W 1881 opublikował pracę Flora okolic Częstochowy.

Wiosną 1887 zgodził się na przeniesienie do Irkucka na Syberii, a już dwa miesiące później został przeniesiony do Nerczyńska. W 1893[3], po powrocie do kraju, przez trzy lata prowadził aptekę w Magnuszewie, a następnie powrócił na Syberię, by badać jej roślinność[4] w okolicach Błagowieszczeńska. W 1900 przeniósł się na dwa lata do Ziei, w której kierował apteką. W latach 1910−1913 po raz ostatni przebywał na Syberii[3], a po powrocie z tej wyprawy pracował jako aptekarz w Latowicach[6] i ekspert zielarstwa w warszawskiej aptece oraz pełnił funkcję kustosza Warszawskiego Towarzystwa Farmaceutycznego[5].

W czasie badań Syberii wysyłał do Europy tzw. ponad 80 tys. kart zielnikowych[7], opisanych w większości przez Josepha Freyna[5], a przechowywanych w Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu Warszawskiego oraz m.in. we Florencji, Kijowie, Lozannie[5], Monachium, Getyndze, Petersburgu, Irkucku, Czycie, Bazylei, Lejdzie, Berlinie, Wiedniu, Genui, Paryżu, Zurychu i Saint Louis. W 1901 roku 4000 kart przekazał na rzecz Warszawskiego Towarzystwa Farmaceutycznego[3].

Zmarł 3 września 1927 w Konstancinie i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 31 wprost-2-29/30)[2][8].

Jego prace prezentowano na wystawach w Moskwie (1892) i Chabarowsku (1899)[3]. Sześć roślin nosi nazwę pochodzącą od jego nazwiska, łącznie odkrył prawdopodobnie 19 gatunków roślin[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Stanisław Zieliński, Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci - pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 206.
  2. a b Marek Jerzy Minakowski: Ferdynand Karo (ID: psb.10987.1). [w:] Wielka genealogia Minakowskiego [on-line]. Dr Minakowski Publikacje Elektroniczne. [dostęp 2015-06-17]. (pol.).
  3. a b c d e f g h i Iwona Arabas, Thesaurus plantarum syberiacum. Tracing the research of an outstanding Polish florist - Ferdinand Karo (1845-1927) (ang.).
  4. a b c d Jolanta Radecka. Udział aptekarzy w Powstaniu Styczniowym. „Biuletyn Informacyjny”. 1/2014 (43), s. 34-35. Okręgowa Izba Aptekarska w Warszawie. ISSN 1733-1323. (pol.). 
  5. a b c d e Zbiory Ferdynanda Karo w Muzeum Farmacji. [w:] culture.pl [on-line]. Instytut Adama Mickiewicza, 2015-06-12. [dostęp 2015-06-17]. (pol.).
  6. Karo Ferdynand. [w:] Onet Wiem [on-line]. Grupa Onet.pl SA. [dostęp 2015-06-17]. (pol.).
  7. a b Wystawa o badaczu flory Syberii Ferdynandzie Karo w Muzeum Farmacji. [w:] Racjonalista [on-line]. Racjonalista, 2015-06-14. [dostęp 2015-06-17]. (pol.).
  8. Cmentarz Stare Powązki: JADWINIA STĘPIŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-02-04].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]