Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1973

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1973
1972 1974
Dyscyplina

piłka nożna

Turniej

Puchar Polski 1972/1973

Legia Warszawa Polonia Bytom
0 0
Po dogrywce.
Legia Warszawa wygrała 4:2 w serii rzutów karnych.
Obiekt

Stadion im. 22 lipca
Poznań

Data

17 czerwca 1973

Sędzia

Marian Kustoń

Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1973mecz piłkarski kończący rozgrywki Pucharu Polski 1972/1973 oraz mający na celu wyłonienie triumfatora tych rozgrywek, który został rozegrany 17 czerwca 1973 roku na Stadionie im. 22 lipca w Poznaniu, pomiędzy Legią Warszawa a Polonią Bytom. Trofeum po raz 5. wywalczyła Legia Warszawa, która uzyskała tym samym prawo gry w Pucharze Zdobywców Pucharów 1973/1974.

Droga do finału[edytuj | edytuj kod]

Legia Warszawa Runda Polonia Bytom
Data Przeciwnik Wynik Data Przeciwnik Wynik
Wolny los 1/16 finału 26.08.1972 Stal Rzeszów 2:1
11.04.1973 Lublinianka Lublin 0:0 k. 3:3 (przerwany) 1/8 finału 26.11.1972 Unia Tarnów 3:2
17.04.1973 Lublinianka Lublin 5:1
21.04.1973 Zawisza Bydgoszcz 1:0 Ćwierćfinał 21.04.1973 GKS Katowice 2:1
23.04.1973 Zawisza Bydgoszcz 2:0 23.04.1973 GKS Katowice 3:0
02.05.1973 Górnik Zabrze 3:1 Półfinał 23.05.1973 PKS Odra Wrocław 3:1
02.05.1973 Górnik Zabrze 1:1 23.05.1973 PKS Odra Wrocław 5:0

Tło[edytuj | edytuj kod]

W finale rozgrywek zmierzyli się ze sobą drużyny zajmujące wówczas w tabeli I ligi 1972/1973 miejsca spadkowe: Legia Warszawa i Polonia Bytom[1]. Faworytem meczu była drużyna Wojskowych.

Mecz[edytuj | edytuj kod]

Przebieg meczu[edytuj | edytuj kod]

Mecz odbył się 17 czerwca 1973 roku na Stadionie im. 22 lipca w Poznaniu. Sędzia głównym spotkania był Marian Kustoń. Oba kluby nie zaprezentowały dobrej postawy w meczu, grały zbyt nerwowo i chaotycznie. Świetne okazje do zdobycia gola miała Polonia Bytom: Jerzy Radecki, jednak bramkarz drużyny Wojskowych, Piotr Mowlik obronił jego strzał nogą oraz Adam Krupa, który niespodziewanie otrzymał podanie prosto do nogi od zawodnika drużyny przeciwnej, Kazimierza Deyny[1].

W 118. minucie trener Polonii Bytom, Henryk Kempny zdecydował się na zmianę bramkarza: Huberta Chwolika, który nie miał szczęścia do rzutów karnych, zastąpił Marek Skromny[1]. Po dogrywce wynik nie uległ zmianie, w związku z czym konieczne było rozegranie serii rzutów karnych, która wygrała drużyna Wojskowych 4:2, wykorzystując wszystkie swoje próby[1].

Szczegóły meczu[edytuj | edytuj kod]

17 czerwca 1973
16:00
Legia Warszawa 0:0
(Dogrywka)

k. 4:2
Polonia Bytom Stadionie im. 22 lipca, Poznań
Widzów: 11 000
Sędzia: Marian Kustoń (Poznań)
    Rzuty karne  
Gadocha Karny–gol
Deyna Karny–gol
Pieszko Karny–gol
Cypka Pudło
Nowak Karny–gol
Pudło Radecki
Pudło Janik
Karny–gol Brysiak
Pudło Górski
Karny–gol Chojnacki
Legia Warszawa
BR Piotr Mowlik
OB Tadeusz Cypka
OB Adam Topolski
OB Zygfryd Blaut
OB Andrzej Zygmunt Zejście w 102. minucie 102'
PO Lesław Ćmikiewicz
PO Wiesław Pacocha Zejście w 68. minucie 68'
PO Kazimierz Deyna
NA Jan Pieszko
NA Robert Gadocha
NA Stefan Białas Zejście w 65. minucie 65'
Rezerwowi:
OB Feliks Niedziółka Wejście w 102. minucie 102'
PO Tadeusz Nowak Wejście w 68. minucie 68'
Trener:
Lucjan Brychczy
Polonia Bytom
BR Hubert Chwolik Zejście w 119. minucie 119'
OB Henryk Gdawiec
OB Walter Winkler
OB Paweł Orzechowski
OB Jerzy Frenkiel
PO Ryszard Brysiak
PO Adam Krupa
PO Paweł Janik
PO Marian Grociak
NA Jerzy Radecki
NA Romuald Chojnacki Zejście w 78. minucie 78'
Rezerwowi:
BR Marek Skromny Wejście w 119. minucie 119'
NA Jan Górski Wejście w 78. minucie 78'
Trener:
Henryk Kempny
Puchar Polski w piłce nożnej
1972/1973 Zwycięzcy
Legia Warszawa
5. Tytuł

Po meczu[edytuj | edytuj kod]

Triumfatorem rozgrywek została Legia Warszawa, a jej trener Lucjan Brychczy pierwszą osobą, która triumfowała w rozgrywkach zarówno jako zawodnik i jako trener.

Natomiast w rozgrywkach I ligi 1972/1973 Legia Warszawa ostatecznie zajęła 9. miejsce, natomiast Polonia Bytom zajęła przedostatnie, 13. miejsce, w związku z czym musiała przystąpić do baraży, w których wygrała rywalizację z GKS Katowice (0:0, 1:0), tym samym utrzymując się w I lidze.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]