Formuła Renault 2000 Masters Sezon 2003

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 2003 Mistrzostw Formuły Renault 2000 Masters
Inauguracja

24 maja

Zakończenie

26 października

Liczba wyścigów

8

Mistrzowie
Kierowcy

Esteban Guerrieri

Zespoły

JD Motorsport

Poprzedni sezonNastępny sezon

Formuła Renault 2000 Masters Sezon 2003 (ang. Formula Renault 2000 Masters) – 13. sezon w historii serii. Zmagania rozpoczęły się 24 maja na czeskim torze Masaryk Circuit, a zakończyły 26 października w Wielkiej Brytanii, na Donington Park. Tytuł w klasyfikacji kierowców zdobył Argentyńczyk Esteban Guerrieri, a wśród zespołów - włoska ekipa JD Motorsport.

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Źródło: speedsport-magazine.com[1]
R = Debiutant (klasyfikowany)

Zespół No. Zawodnik Rundy
Włochy JD Motorsport 1 Rosja Michaił Aloszyn Wszystkie
2 Dania Robert Schlünssen Wszystkie
3 Austria Reinhard Kofler Wszystkie
Szwajcaria Jenzer Motorsport 4 Wielka Brytania Ryan Sharp Wszystkie
5 Niemcy Pascal Kochem Wszystkie
6 Stany Zjednoczone Grant Maiman Wszystkie
Niemcy ma-con Motorsport 7 Holandia Ross Zwolsman 1-2
8 Japonia Takuya Izawa Wszystkie
57 Niemcy Thomas Weiss 2-3
70 Niemcy Marcel Engels 3-4
Niemcy SL Formula Racing 9 Niemcy Hendrik Vieth Wszystkie
10 Niemcy Ben Jamini 1-2
72 Finlandia Pekka Saarinen 3
Francja ASM 11 Francja Simon Pagenaud Wszystkie
12 Portugalia Nicolas Armindo 1-2
16 Francja Johan-Boris Scheier Wszystkie
68 Meksyk David Martinez Leon 4
Francja Tech 1 Racing 14 Francja Bruce Lorgère-Roux 4
Francja Graff Racing 15 Japonia Hideaki Nakao 1
17 Francja Olivier Metz 1, 3-4
26 Francja David Laisis Wszystkie
49 Francja Guillaume Moreau 2-4
Włochy Cram Competition 18 Włochy Marcello Puglisi 1, 3-4
19 Argentyna Esteban Guerrieri Wszystkie
20 Wenezuela Pastor Maldonado Wszystkie
Włochy Prema Powerteam 21 Francja Franck Perera Wszystkie
39 Brazylia Roberto Streit Wszystkie
77 Japonia Kōhei Hirate Wszystkie
Holandia AR Motorsport 22 Holandia Paul Meijer Wszystkie
Belgia Speedlover 23 Belgia Stephanie Boden 1-2, 4
Włochy BVM Racing 24 Włochy Cristian Corsini 1
27 Belgia Mike den Tandt 1
Włochy Euronova Racing 25 Włochy Luca Filippi 1-2, 4
32 Rosja Witalij Pietrow Wszystkie
69 Grecja Elias Papailias 3
Włochy Durango 28 Włochy Ferdinando Monfardini 1
42 Argentyna Rafael Morgenstern 1
Francja Hexis Racing 29 Francja Julien Falcini-Joulian 2, 4
30 Francja Ludovic Badey 2, 4
Francja CD Sport 33 Francja Julien Canal 2-4
50 Francja Franck Mailleux 2-3
66 Meksyk Patrick Goeters 4
67 Meksyk Homero Richards 4
Francja Scorp Motorsport 34 Francja Ulric Amado de Carvalho 2
Holandia MP Motorsport 35 Holandia Ferdinand Kool Wszystkie
36 Holandia Olivier Tielemans 2
Holandia Equipe Verschuur 38 Holandia Yelmer Buurman 2, 4
40 Holandia Xavier Maassen 2, 4
Włochy RP Motorsport 43 Włochy Davide Valsecchi 2
44 Włochy Andrea Sonvico 2
45 Finlandia Toni Vilander 2
Wielka Brytania Manor Motorsport 46 Wielka Brytania Lewis Hamilton 2
47 Wielka Brytania Matthew Wilson 2, 4
Włochy Imola Racing 51 Włochy Paolo Maria Nocera 2, 4
Holandia Van Amersfoort Racing 52 Holandia Junior Strous 2-4
53 Holandia Giedo van der Garde 2-4
Holandia Twinlife Racing Team 54 Holandia Ron Marchal 2
Wielka Brytania Fortec Motorsport 55 Wielka Brytania Mike Conway 2
Wielka Brytania John Village Automotive 56 Wielka Brytania Charles Hollings 2
Niemcy RS-Line 60 Niemcy Marc Walz 3
Niemcy Motopark Academy 61 Niemcy Helmut Sanden 3
Dania Team Formula Sport 71 Dania Kasper Andersen 3
79 Szwecja Jimmy Jacobsson 3
Niemcy Franken Racing 78 Niemcy Dennis Furchheim 3

Kalendarz wyścigów[edytuj | edytuj kod]

Źródło: speedsport-magazine.com[2]

Runda Tor Data Pole Position Najszybsze okrążenie Zwycięzca (kierowcy) Zwycięzca (zespoły)
1 W1 Czechy Masaryk Circuit 24 maja Argentyna Esteban Guerrieri Argentyna Esteban Guerrieri Argentyna Esteban Guerrieri Włochy Cram Competition
W2 25 maja Argentyna Esteban Guerrieri Argentyna Esteban Guerrieri Argentyna Esteban Guerrieri Włochy Cram Competition
2 W1 Holandia TT Circuit Assen 2 sierpnia Wielka Brytania Ryan Sharp Niemcy Pascal Kochem Dania Robert Schlünssen Włochy JD Motorsport
W2 3 sierpnia Francja Franck Perera Francja Simon Pagenaud Francja Simon Pagenaud Francja ASM
3 W1 Niemcy Motorsport Arena Oschersleben 11 października Holandia Giedo van der Garde Argentyna Esteban Guerrieri Argentyna Esteban Guerrieri Włochy Cram Competition
W2 12 października Dania Robert Schlünssen Dania Robert Schlünssen Holandia Paul Meijer Holandia AR Motorsport
4 W1 Wielka Brytania Donington Park 25 października Holandia Ferdinand Kool Niemcy Marcel Engels Wielka Brytania Ryan Sharp Szwajcaria Jenzer Motorsport
W2 26 października Holandia Giedo van der Garde Holandia Junior Strous Austria Reinhard Kofler Włochy JD Motorsport

Klasyfikacja kierowców[edytuj | edytuj kod]

Źródło: speedsport-magazine.com[3]
Punktacja:
Kwalifikacje: 2 punkty
Wyścig: 30-24-20-16-12-10-8-6-4-2 (dziesięć pierwszych pozycji)
Najszybsze okrążenie: 2 punkty

Pozycja Kierowca CZE
Czechy
CZE
Czechy
NLD
Holandia
NLD
Holandia
DEU
Niemcy
DEU
Niemcy
UK
Wielka Brytania
UK
Wielka Brytania
Punkty
1 Argentyna Esteban Guerrieri 1 1 10 9 1 26 3 NU 124
2 Dania Robert Schlünssen 7 2 1 10 6 2 13 4 88
3 Francja Simon Pagenaud 4 3 15 1 8 28 7 9 86
4 Holandia Paul Meijer 12 7 11 4 7 1 5 6 84
5 Wielka Brytania Ryan Sharp 6 25 2 6 NU 7 1 3 78
6 Holandia Giedo van der Garde 14 NU 19 3 2 2 72
7 Austria Reinhard Kofler 10 NU 25 NU 3 4 10 1 70
8 Niemcy Hendrik Vieth 3 6 16 NU 4 32 14 11 46
9 Brazylia Roberto Streit 5 5 22 19 9 6 8 NU 44
10 Francja Franck Perera 9 26 5 NU 5 8 4 12 40
11 Niemcy Marc Walz 2 5 36
12 Wielka Brytania Lewis Hamilton 4 2 24
13 Niemcy Pascal Kochem 2 14 6 NU 11 25 18 17 24
14 Finlandia Toni Vilander 20 3 20
15 Portugalia Nicolas Armindo 15 4 NU NU 16
16 Holandia Ross Zwolsman 13 9 8 5 16
17 Francja Guillaume Moreau 19 11 14 11 9 5 16
18 Francja Johan-Boris Scheier 20 8 7 7 17 10 NU NU 16
19 Holandia Ferdinand Kool 17 13 NU 12 12 19 6 23 12
20 Holandia Junior Strous 12 15 15 13 26 7 10
21 Japonia Kōhei Hirate 8 10 17 17 16 27 27 13 8
22 Holandia Yelmer Buurman 13 18 21 8 6
23 Niemcy Ben Jamini 21 15 NU 8 6
24 Niemcy Helmut Sanden NU 9 4
25 Niemcy Marcel Engels 10 34 24 NZ 4
26 Holandia Xavier Maassen 18 13 23 10 2
27 Japonia Takuya Izawa 11 NU 3 NU NU 35 12 NU 0
28 Wenezuela Pastor Maldonado NU 16 9 NU NU 29 11 NU 0
29 Rosja Michaił Aloszyn 27 11 NU NU 21 16 22 14 0
30 Francja Julien Canal NZ 16 NU 12 NZ 21 0
31 Włochy Ferdinando Monfardini 18 12 0
32 Niemcy Dennis Furchheim 13 33 0
33 Francja Julien Falcini-Joulian 21 14 15 15 0
34 Argentyna Rafael Morgenstern 14 17 0
35 Finlandia Pekka Saarinen 18 14 0
36 Stany Zjednoczone Grant Maiman 19 19 NZ NZ NU 15 17 20 0
37 Francja Olivier Metz NU 23 20 17 16 16 0
38 Belgia Mike den Tandt 16 18 0
39 Francja David Laisis 22 NU 23 NZ 26 18 25 NZ 0
40 Meksyk Homero Richards NZ 18 0
41 Włochy Luca Filippi 23 NU NU NU 19 NU 0
42 Rosja Witalij Pietrow 29 NU NZ NZ NU 31 NU 19 0
43 Meksyk David Martinez Leon 20 22 0
44 Włochy Marcello Puglisi 28 24 24 20 NZ NZ 0
45 Włochy Cristian Corsini 26 20 0
46 Japonia Hideaki Nakao 24 21 0
47 Dania Kasper Andersen NU 21 0
48 Belgia Stephanie Boden 25 22 NZ NZ NZ NZ 0
49 Grecja Elias Papailias 25 22 0
50 Francja Franck Mailleux NZ NZ 22 30 0
51 Szwecja Jimmy Jacobsson 23 23 0
52 Niemcy Thomas Weiss NZ NZ 27 24 0
53 Włochy Paolo Maria Nocera 24 NZ 0
Francja Bruce Lorgère-Roux NU NU
Wielka Brytania Mike Conway NZ NU
Meksyk Patrick Goeters NZ NU
Francja Ludovic Badey NZ NZ NZ NZ
Włochy Davide Valsecchi NZ NZ
Wielka Brytania Charles Hollings NZ NZ
Włochy Andrea Sonvico NZ NZ
Holandia Olivier Tielemans NZ NZ
Wielka Brytania Matthew Wilson NZ NZ
Holandia Ron Marchal NZ NZ
Francja Ulric Amado de Carvalho NZ NZ
Pozycja Kierowca CZE
Czechy
CZE
Czechy
NLD
Holandia
NLD
Holandia
DEU
Niemcy
DEU
Niemcy
UK
Wielka Brytania
UK
Wielka Brytania
Punkty

Uwagi:

  • pogrubienie – pole position
  • kursywa – najszybsze okrążenie

Klasyfikacja zespołów[edytuj | edytuj kod]

P Zespół Punkty
1 Włochy JD Motorsport 158
2 Włochy Cram Competition 124
3 Francja ASM 118
4 Szwajcaria Jenzer Motorsport 102
5 Włochy Prema Powerteam 92
6 Holandia AR Motorsport 84
7 Holandia Van Amersfoort Racing 82
8 Niemcy SL Formula Racing 52
9 Niemcy RS-Line 36
10 Wielka Brytania Manor Motorsport 24
11 Niemcy ma-con Motorsport 20
12 Włochy JD Motorsport 20
13 Francja Graff Racing 16
14 Holandia MP Motorsport 12
15 Holandia Equipe Verschuur 8
15 Niemcy Motopark Academy 4

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Entrylist: Formula Renault 2000 Masters - Season 2003. speedsport-magazine.com. [dostęp 2013-10-04]. (ang.).
  2. Race Calendar: Formula Renault 2000 Masters - Season 2003. speedsport-magazine.com. [dostęp 2013-10-04]. (ang.).
  3. Results: Formula Renault 2000 Masters - Season 2003. speedsport-magazine.com. [dostęp 2013-10-04]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]