Friedrich Ludwig Wachler
Friedrich Ludwig Wachler (ur. 5 listopada 1797 w Rinteln, zm. 26 lutego 1865 w Ozimku[1]) – niemiecki hutnik, dyrektor hut, autor publikacji o hutnictwie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z rodziny o korzeniach turyngskich. Uczył się w Marburgu (jego ojciec, Johann Friedrich Ludwig był na tamtejszym uniwersytecie wykładowcą i profesorem teologii oraz historii). W 1816 rodzina przeniosła się na Śląsk, gdzie zainteresował się hutnictwem. Podjął naukę w tej dziedzinie w Chorzowie. Pracował w Hucie Królewskiej. W 1824 został starszym mistrzem w Rybniku. W 1829 został pisarzem hutniczym i przyjechał do Ozimka, gdzie związał się do końca życia z Hutą Małapanew. W 1834 wszedł w skład zarządu tego zakładu. W 1840 objął stanowisko dyrektora tej huty (po Ludwigu Birnbaumie). W 1850 został wyższym inspektorem hutniczym i kierował Urzędem Hutniczym, jak również hutami w Ozimku, Dębskiej Kuźni oraz Jedlicach. Za jego zarządu unowocześniono i rozbudowano wszystkie te zakłady. Oprócz zarządzania zakładami przemysłowymi zajmował się publikowaniem książek oraz podręczników z zakresu hutnictwa (m.in. w 1855 wydał pracę na temat hutnictwa na Śląsku[2], a w 1856 historię huty Małapanew). Krótko przed śmiercią awansowano go na stanowisko radcy górniczego. Pochowano go na nowym cmentarzu ewangelickim w Ozimku (spoczywa tam wraz z żoną[2])[1]. Nagrobek Wachlerów odrestaurowano staraniem Stowarzyszenia Dolina Małej Panwi w 2011[2].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
Wybrane publikacje:
- Geschichte des ersten Jahrhunderts der Königlichen Eisenhütten Werke zu Malapane vom Jahre 1753 bis 1854, Głogów, 1856,
- Eisen-Erzeugung Oberschlesiens, Opole, 1847,
- Zeitschrift für das Berg- Hütten- und Salinenwesen in dem Preußischen Staate, 1855[2].
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
W 1827 w Rybniku ożenił się z Henriettą Augustą, córką Heinricha Paula, nadinspektora hutniczego z Zagwiździa i Sophie Krigar z Ozimka. Miał dwóch synów:
- Richarda (ur. 28 października 1829 w Ozimku, zm. 11 grudnia 1879 w Gliwicach, autora nowatorskiej metody formowania odlewów w glinie),
- Paula (ur. 14 lutego 1834 w Ozimku, zm. 13 maja 1912 w Eisleben, posła w Berlinie, bankiera, założyciela Opolskiej Izby Handlowej)[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c tablica biograficzna na Nowym cmentarzu ewangelickim w Ozimku
- ↑ a b c d Józef Tomasz Juros, Historia, zabytki i ślady hutnictwa w dolinie Małej Panwi. Inwentaryzacja zabytkowych obiektów związanych z tradycjami hutniczymi na obszarze działania Stowarzyszenia LGD Kraina Dinozaurów, s. 79, 107, 141