Fritz Geißler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fritz Geißler
Data i miejsce urodzenia

16 września 1921
Wurzen

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

11 stycznia 1984
Bad Saarow

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Odznaczenia
Nagroda Państwowa NRD

Fritz Geißler (ur. 16 września 1921 w Wurzen, zm. 11 stycznia 1984 w Bad Saarow[1][2][3][4]) – niemiecki kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem murarza, ukończył szkołę ludową w Lipsku[4]. Podczas II wojny światowej dostał się do niewoli brytyjskiej[4]. W latach 1948–1950 studiował u Arnolda Matza, Maxa Dehnerta i Wilhelma Weismanna w Hochschule für Musik w Lipsku[1][2][4]. Edukację muzyczną kontynuował w latach 1950–1953 w Berlinie-Charlottenburgu[1], gdzie jego nauczycielem był Boris Blacher[3][4]. Od 1954 do 1959 roku wykładał teorię muzyki na Uniwersytecie Lipskim[1][4]. W latach 1962–1978 był wykładowcą kompozycji w lipskiej Hochschule für Musik[1][2][4]. Od 1969 do 1974 roku był wykładowcą konserwatorium w Dreźnie[1][2][4]. W 1974 roku otrzymał tytuł profesora[1][2].

Był członkiem wschodnioberlińskiej Akademie der Künste[1]. W 1970 roku otrzymał Nagrodę Państwową NRD[1]. W 1982 roku został wiceprzewodniczącym Verband der Komponisten und Musikwissenschaftler der DDR[4].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Należał do czołowych kompozytorów niemieckich tworzących w NRD[1]. Jego muzyka ma charakter ściśle programowy, podporządkowana była wymogom socrealizmu[1]. Kompozytor podejmował w niej takie tematy jak zjazd partii, powojenna odbudowa Drezna, dyskryminacja rasowa[1]. Język dźwiękowy Geißlera ma nieskomplikowany i zachowawczy charakter[1], w niektórych dziełach potrafił jednak wykorzystać w umiarkowanym zakresie elementy awangardowych technik takich jak dodekafonia czy aleatoryzm[1][2][3].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • 2 symfonie kameralne (I 1954, II 1970)
  • Concertino na klarnet i małą orkiestrę (1954)
  • Italienische Lustspielouvertüre (1958)
  • suita November 1918 (1958)
  • 9 symfonii (I 1961, II 1963, III 1966, IV na orkiestrę smyczkową 1968, V 1969, VI symfonia koncertująca na kwintet dęty i orkiestrę smyczkową 1971, VII 1973, VIII na solistów, chór i orkiestrę 1974, IX 1978)
  • Sinfonietta giocosa (1963)
  • burleska symfoniczna Die Abenteuer des braven Soldaten Schweyk (1963)
  • Festouvertüre (1964)
  • Essay (1969)
  • 2 sceny symfoniczne (1970)
  • Koncert fortepianowy (1970)
  • Beethoven-Variationen (1971)
  • Koncert na orkiestrę (1972)
  • Koncert wiolonczelowy (1974)
  • Offenbach-Metamorphosen (1977)
  • Koncert na flet, smyczki, klawesyn i perkusję (1977)
  • Koncert na organy, perkusję i smyczki (1979)

Utwory kameralne

  • Kwartet smyczkowy (1951)
  • Heitere Suite na 5 instrumentów dętych (1952)
  • Suita na kwintet dęty (1957)
  • Koncert kameralny na klawesyn, flet i 10 instrumentów (1967)
  • Ode to a Nightingale na nonet (1968)
  • Sonata altówkowa (1969)
  • Trio fortepianowe (1970)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Vier Liebeslieder na sopran i fortepian (1953)
  • oratorium Gesang vom Menschen (1968)
  • Fünf Lieder na głos wysoki i kwintet dęty (1968)
  • Nachtelegien na głos wysoki i instrumenty (1969)
  • Die Liebenden na tenora i 2 grupy instrumentalne (1969)
  • oratorium Schöpfer Mensch (1973)
  • kantata Die Glocke von Buchenwald (1974)
  • oratorium Die Hamme von Mansfeld (1978)

Opery

  • Der zerbrochene Krug (1969)
  • Der Schatten (1975)
  • Die Stadtpfeifer (1977)
  • Das Chagrinleder (1978)

Balety

  • Pigment (1960)
  • Sommernachtstraum (1965)
  • Der Doppelgänger (1969)
  • Der verrückte Jourdain (1971)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n o Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 257–258. ISBN 83-224-0344-5.
  2. a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1242–1243. ISBN 0-02-865527-3.
  3. a b c The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 299. ISBN 0-674-37299-9.
  4. a b c d e f g h i Deutsche biographische Enzyklopädie (DBE). T. Band 3 Einstein – Görner. München: K.G. Saur, 2006, s. 730. ISBN 978-3-598-25033-0.