Przejdź do zawartości

Prusów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Góra Prusów)
Prusów
Ilustracja
Widok na Prusów i Borucz ze szlaku na Słowiankę
Państwo

 Polska

Położenie

Milówka

Pasmo

Beskid Żywiecko-Orawski

Wysokość

1010 m n.p.m.

Wybitność

160[1] m

Położenie na mapie gminy Węgierska Górka
Mapa konturowa gminy Węgierska Górka, blisko centrum na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Prusów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Prusów”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Prusów”
Położenie na mapie powiatu żywieckiego
Mapa konturowa powiatu żywieckiego, blisko centrum na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Prusów”
Ziemia49°33′32,2″N 19°08′43,3″E/49,558944 19,145361

Prusów (1010 m) – szczyt w Grupie Lipowskiego Wierchu i Romanki w Beskidzie Żywiecko-Orawskim. Wznosi się w bocznym, północno-zachodnim grzbiecie Redykalnego Wierchu, który poprzez Prusów, Ostry (Borucz) i Palenicę ciągnie się do doliny Soły w Węgierskiej Górce[2][3]. Nazwę Prusów dla tego szczytu podawał już Andrzej Komoniecki (1658–1728), autor „Chronografii albo Dziejopisu Żywieckiego[4].

Prusów stanowi wyraźnie wydzielony masyw, ograniczany od północnego wschodu doliną potoku Żabniczanka, od południa doliną Milowskiego Potoku, a od zachodu doliną Soły. Na grzbiecie Prusowa graniczą z sobą trzy miejscowości: Milówka, Cisiec i Żabnica, wszystkie w województwie śląskim, w powiecie żywieckim[2].

Niezalesiony odcinek szczytowego spłaszczenia grzbietu Prusowa stanowi dobre miejsce widokowe. Panorama obejmuje wschodnie stoki Beskidu Śląskiego, znaczną część Kotliny Żywieckiej, zachodnią część Beskidu Małego oraz szereg szczytów Beskidu Żywieckiego[5].

Stosunkowo wyrównany i płaski grzbiet Prusowa ma długość około 1 km. Dawniej pola orne zajmowały cały ten grzbiet oraz znaczną część stoków Prusowa. Obecnie już od dawna nie są uprawiane. Pozostałością po nich są łąki, miedze, zagony i liczne kupy zbieranych z pól kamieni na granicach działek. Kamienie te zarośnięte są borówkami czarnymi, malinami i jeżynami, a szczeliny między kamieniami stanowią schronienie dla jaszczurek, węży, drobnych gryzoni, łasic. Na łąkach, które zarosły dawne pola, licznie rośnie kostrzewa czerwona i bliźniczka psia trawka[5]. Znaczna część opuszczonych pól, podobnie jak w całym Beskidzie Żywieckim, została zalesiona, lub samoistnie zarasta lasem[6].

Przez szczyt biegnie szlak turystyczny, oraz ścieżka edukacyjna „Węgierska Górka – Romanka”. Na szczycie Prusowa jest jej 9 przystanek[5].

Szlak turystyczny
szlak turystyczny niebieski Żabnica PKS – Prusów – schronisko PTTK na Hali BoraczejSucha GóraRajcza
Węgierska GórkaRomanka

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Introduction to Poland. Lista szczytów o istą 453 o wybitności co najmniej 100 m [online].
  2. a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2025-02-07].
  3. Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2025-02-07].
  4. Aleksy Siemionow, Ziemia Wadowicka. Monografia turystyczno-krajoznawcza, Wadowice: Komisja Turystyki Górskiej Oddziału PTTK „Ziemia Wadowicka” w Wadowicach, 1984, s. 561.
  5. a b c Na podstawie tablicy informacyjnej zamontowanej na szczycie Prusowa.
  6. Stanisław Figiel, Urszula Janicka-Krzywda, Wojciech W. Wiśniewski Piotr Krzywda, Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 169, ISBN 978-83-62460-30-4.