Przejdź do zawartości

Germán Chiaraviglio

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Germán Chiaraviglio
Ilustracja
Germán Chiaraviglio (2006)
Pełne imię i nazwisko

Germán Pablo Chiaraviglio Ermácora

Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1987
Santa Fe

Wzrost

195 cm[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Argentyna
Igrzyska panamerykańskie
srebro Toronto 2015 skok o tyczce
srebro Santiago 2023 skok o tyczce
brąz Rio de Janeiro 2007 skok o tyczce
Mistrzostwa Ameryki Południowej
złoto Tunja 2006 skok o tyczce
złoto Lima 2015 skok o tyczce
złoto Asunción 2017 skok o tyczce
złoto Guayaquil 2021 skok o tyczce
złoto São Paulo 2023 skok o tyczce
srebro São Paulo 2007 skok o tyczce
srebro Buenos Aires 2011 skok o tyczce
srebro Cartagena de Indias 2013 skok o tyczce
brąz Cali 2005 skok o tyczce
brąz Lima 2019 skok o tyczce
Halowe mistrzostwa Ameryki Południowej
złoto Cochabamba 2020 skok o tyczce
Mistrzostwa ibero-amerykańskie
złoto Ponce 2006 skok o tyczce
złoto Barquisimeto 2012 skok o tyczce
złoto São Paulo 2014 skok o tyczce
złoto Rio de Janeiro 2016 skok o tyczce
srebro Trujillo 2018 skok o tyczce
brąz Huelva 2004 skok o tyczce
brąz La Nucia 2022 skok o tyczce
Igrzyska Ameryki Południowej
złoto Buenos Aires 2006[a] skok o tyczce
złoto Asunción 2022 skok o tyczce
srebro Santiago 2014 skok o tyczce
srebro Cochabamba 2018 skok o tyczce
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Pekin 2006 skok o tyczce
srebro Grosseto 2004 skok o tyczce
Mistrzostwa świata juniorów młodszych
złoto Sherbrooke 2003 skok o tyczce

Germán Pablo Chiaraviglio Ermácora (ur. 16 kwietnia 1987 w Santa Fe[1]) – argentyński lekkoatleta, tyczkarz. Trzykrotny medalista igrzysk panamerykańskich, dwukrotny złoty medalista igrzysk Ameryki Południowej, pięciokrotny mistrz Ameryki Południowej, złoty medalista halowych mistrzostw Ameryki Południowej, czterokrotny złoty medalista mistrzostw ibero-amerykańskich, trzykrotny olimpijczyk (Pekin, Rio de Janeiro, Tokio).

Zdobywca złotych medali mistrzostw świata w kategoriach wiekowych U18 i U20. Wielokrotny złoty medalista mistrzostw Ameryki Południowej w kategoriach wiekowych U18, U20 i U23 oraz złoty medalista mistrzostw panamerykańskich U20.

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

W latach 2002–2006 regularnie startował w międzynarodowych imprezach lekkoatletycznych na szczeblu juniorskim – na nich osiągał spore sukcesy, między innymi zdobył dwa medale mistrzostw świata juniorów (złoty w 2006 roku, srebrny zaś w 2004 roku). W 2004 roku wywalczył pierwszy w karierze medal międzynarodowych lekkoatletycznych mistrzostw seniorów, na mistrzostwach ibero-amerykańskich zdobył brązowy medal, natomiast rok później został brązowym medalistą mistrzostw Ameryki Południowej. W 2006 roku sięgnął po pierwszy w karierze tytuł mistrza kontynentu. Na rozgrywanych w Rio de Janeiro igrzyskach obu Ameryk otrzymał brązowy medal, a także wystąpił na mistrzostwach świata w Osace, na których odpadł w eliminacjach[2][3].

Olimpijski debiut zaliczył w 2008 roku, podczas igrzysk w Pekinie spalił w fazie eliminacji wszystkie trzy próby, w związku z czym nie został sklasyfikowany[4].

W latach 2012–2016 zdobył kolejne trzy złote medale mistrzostw ibero-amerykańskich, natomiast w 2015 roku po dziewięcioletniej przerwie zdobył kolejny tytuł mistrza Ameryki Południowej. Brał udział w mistrzostwach świata w Pekinie, na których udało mu się zakwalifikować do finału i zająć w nim 9. miejsce[2].

W 2016 roku po raz drugi przystąpił do startu w ramach igrzysk olimpijskich. Udało mu się awansować do finału, który ukończył na 11. miejscu z rezultatem 5,50 m – Argentyńczyk wyprzedził jedynie reprezentanta Łotwy Paulsa Pujātsa, który nie zaliczył żadnej wysokości[5].

W 2017 roku trzeci raz w karierze wystąpił na światowym czempionacie, jednak względem startu mającego miejsce dwa lata wcześniej zakończył swój udział na eliminacjach. W 2020 roku został pierwszym w historii złotym medalistą halowych mistrzostw Ameryki Południowej[2].

Został zgłoszony do startu podczas igrzysk olimpijskich w Tokio, nie wystartował w nich z powodu dodatniego wyniku testu na obecność koronawirusa[6][7].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Zawody Miasto Miejsce Wynik
2002 Mistrzostwa Ameryki Południowej juniorów młodszych Paragwaj Asunción złoto 4,75
2003 Mistrzostwa Ameryki Południowej juniorów Ekwador Guayaquil złoto 5,16 CR
Mistrzostwa świata juniorów młodszych Kanada Sherbrooke złoto 5,15
Mistrzostwa panamerykańskie juniorów Barbados Bridgetown złoto 5,15
2004 Mistrzostwa świata juniorów Włochy Grosseto srebro 5,45
Mistrzostwa ibero-amerykańskie Hiszpania Huelva brąz 5,30
Mistrzostwa Ameryki Południowej juniorów młodszych Ekwador Guayaquil złoto 5,20 CR
2005 Mistrzostwa Ameryki Południowej Kolumbia Cali brąz 5,10
Mistrzostwa panamerykańskie juniorów Kanada Windsor złoto 5,40
2006 Mistrzostwa ibero-amerykańskie Portoryko Ponce złoto 5,70 CR
Mistrzostwa świata juniorów Pekin złoto 5,71 CR
Puchar Świata Grecja Ateny brąz 5,70
Mistrzostwa Ameryki Południowej Kolumbia Tunja złoto 5,40 =CR
Młodzieżowe mistrzostwa Ameryki Południowej[b] Argentyna Buenos Aires złoto 5,65
2007 Mistrzostwa Ameryki Południowej Brazylia São Paulo srebro 5,40
Igrzyska panamerykańskie Brazylia Rio de Janeiro brąz 5,20
Mistrzostwa świata Japonia Osaka 12. H 5,55
2008 Igrzyska olimpijskie Pekin NH H N/A
Młodzieżowe mistrzostwa Ameryki Południowej Peru Lima złoto 5,10
2011 Mistrzostwa Ameryki Południowej Argentyna Buenos Aires srebro 5,30
Igrzyska panamerykańskie Meksyk Guadalajara 4. 5,50
2012 Mistrzostwa ibero-amerykańskie Wenezuela Barquisimeto złoto 5,40
2013 Mistrzostwa Ameryki Południowej Kolumbia Cartagena de Indias srebro 5,40
2014 Igrzyska Ameryki Południowej Chile Santiago srebro 5,35
Mistrzostwa ibero-amerykańskie Brazylia São Paulo złoto 5,20
2015 Mistrzostwa Ameryki Południowej Peru Lima złoto 5,70
Igrzyska panamerykańskie Kanada Toronto srebro 5,75 NR
Mistrzostwa świata Pekin 9. 5,65
2016 Mistrzostwa ibero-amerykańskie Brazylia Rio de Janeiro złoto 5,60
Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro 11. 5,50
2017 Mistrzostwa Ameryki Południowej Paragwaj Asunción złoto 5,60
Mistrzostwa świata Wielka Brytania Londyn 11. H 5,45
2018 Igrzyska Ameryki Południowej Boliwia Cochabamba srebro 5,40
Mistrzostwa ibero-amerykańskie Peru Trujillo srebro 5,20
2019 Mistrzostwa Ameryki Południowej Peru Lima brąz 5,21
Igrzyska panamerykańskie Peru Lima 5. 5,51
2020 Halowe mistrzostwa Ameryki Południowej Boliwia Cochabamba złoto 5,50
2021 Mistrzostwa Ameryki Południowej Ekwador Guayaquil złoto 5,55
Igrzyska olimpijskie Japonia Tokio DNS H N/A
2022 Halowe mistrzostwa Ameryki Południowej Boliwia Cochabamba NH N/A
Mistrzostwa ibero-amerykańskie Hiszpania La Nucia brąz 5,30
Mistrzostwa świata Stany Zjednoczone Eugene 16. H 5,30
Igrzyska Ameryki Południowej Paragwaj Asunción złoto 5,45
2023 Mistrzostwa Ameryki Południowej Brazylia São Paulo złoto 5,55
Mistrzostwa świata Węgry Budapeszt 12. H 5,35
Igrzyska panamerykańskie Chile Santiago srebro 5,50
Źródło: [2][3]

W latach 2004–2023 zdobył czternaście tytułów mistrza Argentyny[2].

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]

Rekord życiowy zawodnika na stadionie to 5,75 m i został ustanowiony 21 lipca 2015 roku w Toronto (jest to też rekord Argentyny)[2]. Natomiast rekord w hali wynosi 5,60 m i został ustanowiony przez zawodnika 10 lutego 2007 roku w Doniecku (jest to również halowy rekord Argentyny oraz halowy rekord Ameryki Południowej)[8].

W 2004 roku wynikiem 5,51 m ustanowił ówczesny rekord świata kadetów[8][9].

  1. Na tych igrzyskach został też młodzieżowym mistrzem Ameryki Południowej.
  2. Zawody rozgrywane jednocześnie w ramach igrzysk Ameryki Południowej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Germán Chiaraviglio. olympedia.org. [dostęp 2024-01-15]. (ang.).
  2. a b c d e f Germán CHIARAVIGLIO | Profile. worldathletics.org. [dostęp 2024-01-15]. (ang.).
  3. a b German Chiaraviglio. athleticspodium.com. [dostęp 2024-01-15]. (ang.).
  4. Athletics Official Results Book. Official Report of the XXIX Olympiad. digital.la84.org, 2008-08-24. s. 95. [dostęp 2024-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-01)]. (ang.).
  5. Arthur Almeida: Rio 2016 – Official results book – Athletics. smsprio2016-a.akamaihd.net, 2016-08-22. s. 156. [dostęp 2024-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-21)]. (ang.).
  6. Tokio 2020: German Chiaraviglio nie wystąpi na igrzyskach olimpijskich z powodu koronawirusa. polsatsport.pl, 2021-07-29. [dostęp 2024-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-27)]. (pol.).
  7. S. Tena, Á. Revilla, R. Polanco: Tokyo 2020 Olympics, Results Book. olympics.com, 2021-08-08. s. 155, 157, 523. [dostęp 2024-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-08)]. (ang.).
  8. a b Germán Chiaraviglio. tilastopaja.eu. [dostęp 2024-01-15]. (ang.).
  9. World U18 Best Performances. worldathletics.org. [dostęp 2024-01-15]. (ang.).