Giampaolo Mazza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Giampaolo Mazza
Ilustracja
Giampaolo Mazza (2013)
Data i miejsce urodzenia

26 lutego 1956
Genua

Pozycja

Defensywny pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
AC San Marino
AC Riccione
Cattolica Calcio
AC Forlimpopoli
1983–1984 US Calcinelli
1985 AC San Marino
1985 SS Murata
1985–1986 AC San Marino
1986 SP Tre Fiori
1986 AC San Marino
1986 SS Cosmos
1986–1987 AC San Marino
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1986–1987  San Marino 4 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1989–1990 San Marino Calcio
1990–1991 AC Riccione
1993–1996 Valleverde Riccione FC
1996–1997 San Marino Calcio
1996–1998 San Marino (asystent)
1997–1998 ASD Argentana
1998–2013 San Marino
2000–2001 Cattolica Calcio
2001–2003 Real Misano
2003–2006 ASD Verucchio
2006 ASD Verucchio
2006–2007 Real Cesenatico
2008 Real Cesenatico
2008 ASD Verucchio
2009 Valleverde Riccione FC
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Giampaolo Mazza (ur. 26 lutego 1956 w Genui) – sanmaryński piłkarz włoskiego pochodzenia występujący na pozycji pomocnika, trener i działacz piłkarski, w latach 1998–2013 selekcjoner reprezentacji San Marino.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

W trakcie swojej kariery zawodniczej występował na pozycji defensywnego pomocnika, grając wyłącznie na poziomie amatorskim we włoskich klubach z niższych kategorii rozgrywkowych, głównie z regionu wschodniej Emilii-Romanii, oraz w Campionato Sammarinese (SS Murata, SP Tre Fiori, SS Cosmos)[1]. Grę w piłkę nożną zakończył w 1987 roku, kiedy to po ukończeniu Wyższego Instytutu Wychowania Fizycznego (ISEF) rozpoczął pracę jako nauczyciel wychowania fizycznego w jednej ze szkół średnich w San Marino[2].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Mazza był jednym z zawodników powoływanych w połowie lat 80. XX wieku przez Giulio Cesare Casaliego do nowo powstałej reprezentacji San Marino, która rozpoczęła rozgrywać mecze sparingowe, oczekując na przyjęcie FSGC do FIFA oraz UEFA[3][4]. 28 marca 1986 wystąpił on w pierwszym międzypaństwowym meczu reprezentacji przeciwko Kanadzie U-23 (0:1) w Serravalle[5]. W 1987 roku wziął udział w Igrzyskach Śródziemnomorskich, gdzie San Marino rozegrało 3 spotkania przeciwko Libanowi, Syrii i Turcji U-23 i z dorobkiem 1 punktu zajęło 4. lokatę w swojej grupie[6]. Ogółem w latach 1986–1987 rozegrał on w drużynie narodowej 4 nieoficjalne spotkania, nie zdobył żadnej bramki.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Kluby[edytuj | edytuj kod]

W trakcie trwania sezonu 1988/89 Mazza objął funkcję trenera San Marino Calcio, zastępując tymczasowo Gabriele Lucchiego[7]. W połowie 1989 roku przejął obowiązki pierwszego szkoleniowca, które sprawował przez rok, zajmując 5. miejsce w grupie F Campionato Interregionale[7]. W 1990 roku rozpoczął pracę w AC Riccione, które prowadził przez jeden sezon, zakończony zajęciem 17. lokaty w grupie C Serie C2 i degradacją z ligi. W 1993 roku objął klub ponownie (już pod nazwą Valleverde Riccione FC) i prowadził go przez 3 lata na poziomie Campionato Nazionale Dilettanti. W sezonie 1996/97 był trenerem San Marino Calcio, z którym wywalczył Coppa Italia Dilettanti Emilia-Romagna oraz awans do V ligi, po czym opuścił klub[8][9].

W sezonie 1997/98 prowadził klub ASD Argentana, z którym spadł z Campionato Nazionale Dilettanti[10]. W sezonie 2000/01 trenował Cattolica Calcio i uzyskał z tym zespołem promocję do Eccellenzy. W latach 2001–2003 pracował jako szkoleniowiec Realu Misano, z którym wygrał Coppa Italia Dilettanti Emilia-Romagna (2001/02)[11]. W latach 2003–2006 prowadził ASD Verucchio, z którym w sezonie 2003/04 awansował do Eccellenzy, natomiast w kolejnym - po raz pierwszy w historii klubu - do Serie D[12][13]. Na początku 2006 roku, z powodu konfliktu z zarządem, został zdymisjonowany i zastąpiony przez Mirko Fabbriego[14][15]. Po 3 kolejkach, przed meczem derbowym przeciwko Valleverde Riccione FC (zwycięstwo 1:0), przywrócono go na stanowisko[14][16].

W październiku 2006 roku Mazza rozpoczął pracę jako trener Realu Cesenatico[17]. Po zakończeniu sezonu 2006/07 jego klub awansował do Serie D, wygrywając grupę B Eccellenzy z 1 punktem przewagi nad ASD Savignanese[18]. Jesienią 2007 roku zwolniono go z powodu niezadowalających wyników. W lutym 2008 roku powrócił do Realu zajmując miejsce zwolnionego Marco Carrary[19][20]. W marcu tego samego roku prezydent klubu zdecydował o zwolnieniu go ze stanowiska trenera i przywróceniu na tę funkcję Carrary[21]. Dwa miesiące później ponownie objął posadę szkoleniowca ASD Verucchio[12]. W grudniu tego samego roku zrezygnował, gdy zarząd ogłosił odejście w przerwie zimowej kilku znaczących graczy[22]. Zespół znajdował się wówczas na ostatnim miejscu w swojej grupie Serie D. We wrześniu 2009 został szkoleniowcem Valleverde Riccione FC, walczącego o utrzymanie w Serie D[23][24]. W grudniu tego samego roku, po zdobyciu 12 punktów w 11 kolejkach, zwolniono go ze stanowiska[25][26].

Reprezentacja San Marino[edytuj | edytuj kod]

W 1996 roku został asystentem selekcjonera Massimo Boniniego[27]. Po zakończeniu eliminacji Mistrzostw Świata 1998 objął funkcję pierwszego szkoleniowca kadry narodowej[28]. 10 października 1998 zadebiutował w przegranym 0:5 meczu przeciwko Izraelowi na Stadionie Olimpijskim w Serravalle w ramach eliminacji EURO 2000[29][30].

Za jego kadencji San Marino odniosło jedyne dotychczasowe zwycięstwo pokonując w meczu towarzyskim w 2004 roku 1:0 Liechtenstein[31]. W meczach eliminacji do mistrzostw świata i mistrzostw Europy uzyskał on jeden wynik remisowy: 1:1 z Łotwą w Rydze w 2001 roku[32][33]. Podczas jego pracy reprezentacja doznała najwyższych w historii porażek: 0:13 z Niemcami i 0:11 z Holandią[34][35]. W latach 2008–2012 San Marino ustanowiło europejski rekord 20 meczów bez zdobytej bramki[36][37]. Ogółem z 85 oficjalnych spotkań Mazza przegrał 82 (bilans bramkowy 15:371), natomiast w meczach eliminacyjnych zanotował 75 porażek w 76 meczach[38][39][40]. Oprócz funkcji selekcjonera pracował równocześnie jako nauczyciel wychowania fizycznego, trener amatorskich włoskich klubów oraz działacz piłkarski przy FSGC[41].

10 października 2013 roku, podczas konferencji prasowej przed meczem z Mołdawią w Kiszyniowie ogłosił, iż rezygnuje ze stanowiska selekcjonera po spotkaniu z Ukrainą w Serravalle (15 października)[42]. Pełnił on swoją funkcję nieprzerwanie przez 15 lat, co stanowi pod tym względem 6. wynik w Europie[43][44].

Statystyki
Reprezentacja Okres
pracy 		Statystyki
M Z R P Z% R% P% GZ GS
 San Marino 1998–2013 85 1 2 82 1,17% 2,35% 96,47% 15 371
Mecze bez porażki
# Data Miejsce Przeciwnik Wynik Ranga meczu
1. 25 kwietnia 2001 Stadion Skonto, Ryga  Łotwa 1:1 (1:0) Eliminacje Mistrzostw Świata 2002
2. 20 sierpnia 2003 Rheinpark Stadion, Vaduz  Liechtenstein 2:2 (2:2) Mecz towarzyski
3. 28 kwietnia 2004 Stadion Olimpijski, Serravalle  Liechtenstein 1:0 (1:0) Mecz towarzyski

Działacz sportowy[edytuj | edytuj kod]

Od 2010 roku pracuje jako kierownik techniczny wydziału szkolenia młodzieży w Federazione Sammarinese Giuoco Calcio. W październiku 2014 roku objął funkcję prezesa nowo utworzonego Associazione Sammarinese Allenatori Calcio (ASAC), którego był jednym z założycieli[45][46]. Stowarzyszenie ma na celu podnoszenie kwalifikacji sanmaryńskich trenerów piłkarskich i reprezentowanie ich interesów w FSGC[47].

We wrześniu 2016 roku przedstawił swoją kandydaturę na stanowisko prezydenta FSGC[48][49]. W lutym 2017 roku przegrał głosowanie z Marco Turą stosunkiem głosów 40:35[50].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1956 roku Genui w rodzinie o sanmaryńskich korzeniach. Jego rodzice wyjechali do Włoch z powodów zawodowych. W wieku 12 lat wraz z rodziną osiedlił się w San Marino. Pracuje jako nauczyciel wychowania fizycznego[27].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

San Marino Calcio
Real Misano

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Giampaolo Mazza [online], UEFA.com, 3 lutego 2014 [dostęp 2017-01-27] [zarchiwizowane z adresu 2015-08-02] (ang.).
  2. ↑ Mazza relishing San Marino's task [online], FIFA, 18 marca 2009 [dostęp 2017-01-27] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24] (ang.).
  3. ↑ Gli sviluppi del calcio nella Repubblica di San Marino dal 1985 ad oggi. calciomondialeweb.it. [dostęp 2017-01-07]. (wł.).
  4. ↑ Riepilogo incontri – Dal n.1 al n.50 (1986–2000). calciomondialeweb.it. [dostęp 2017-01-07]. (wł.).
  5. ↑ San Marino - Il dettaglio delle partite della nazionale: Dall'incontro n.1 (1986) al n.20 (1993). calciomondialeweb.it. [dostęp 2017-01-07]. (wł.).
  6. ↑ Mediterranean Games 1987 (Syria). rsssf.com. [dostęp 2017-01-07]. (ang.).
  7. ↑ a b Andrea Chiavacci, Il calcio del Titano [online], Tutto Pisa, 1 listopada 2014 [dostęp 2017-01-05] [zarchiwizowane z adresu 2014-11-09] (wł.).
  8. ↑ La scheda del San Marino. rivieraoggi.it. [dostęp 2017-01-06]. (wł.).
  9. ↑ History 1997–1997 [online], sanmarinocalcio [dostęp 2017-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-15] (wł.).
  10. ↑ Kanyengele, papà con un record: È lo straniero che segna di più. gazzetta.it. [dostęp 2017-01-06]. (wł.).
  11. ↑ Tomasz Lipiński. Z jednym zawodowcem. „Piłka Nożna”, s. 26-27, 2002.09.03. Profus Management. ISSN 0137-4710. (pol.). 
  12. ↑ a b Calcio: Giampaolo Mazza torna al Verucchio. smtvsanmarino.sm. [dostęp 2017-01-05]. (wł.).
  13. ↑ Verucchio: Esonerato Mazza. smtvsanmarino.sm. [dostęp 2017-01-07]. (wł.).
  14. ↑ a b Calcio: Il San Marino al "Marassi". Oggi il derby Verucchio-Riccione. newsrimini.it. [dostęp 2017-01-07]. (wł.).
  15. ↑ Calcio: Contrordine al Verucchio: via Fabbri, torna Mazza. newsrimini.it. [dostęp 2017-01-07]. (wł.).
  16. ↑ Calcio: Esonerato il tecnico Giordani. altarimini.it. [dostęp 2017-01-07]. (wł.).
  17. ↑ A Giampaolo Mazza la panchina del Real Cesenatico. smtvsanmarino.sm. [dostęp 2017-01-11]. (wł.).
  18. ↑ Giampaolo Mazza promosso in D. libertas.sm. [dostęp 2017-01-11]. (wł.).
  19. ↑ Calcio: Gianpaolo Mazza torna al Cesenatico. smtvsanmarino.sm. [dostęp 2017-01-06]. (wł.).
  20. ↑ Calcio: Giampaolo Mazza di nuovo al Cesenatico. smtvsanmarino.sm. [dostęp 2017-01-06]. (wł.).
  21. ↑ Brevi di sport. smtvsanmarino.sm. [dostęp 2017-01-06]. (wł.).
  22. ↑ Giampaolo Mazza non è più l'allenatore del Verucchio. smtvsanmarino.sm. [dostęp 2017-01-05]. (wł.).
  23. ↑ Valleverde Riccione, Mazza sostituisce Onorato in panchina [online], Agenzia Calcio [dostęp 2017-01-05] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-12] (wł.).
  24. ↑ Repubblica di San Marino, Mazza va ad allenare a Riccione. tuttomercatoweb.com. [dostęp 2017-01-05]. (wł.).
  25. ↑ Giampaolo Mazza non è più l'allenatore del Valleverde Riccione. forzariccione.altervista.org. [dostęp 2017-01-08]. (wł.).
  26. ↑ Tra esoneri e squalifiche qualche sprazzo di sole. famijarciunesa.org. [dostęp 2017-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-12)]. (wł.).
  27. ↑ a b Mazza, una leggenda nonostante 83 sconfitte. eurosport.com. [dostęp 2017-01-03]. (wł.).
  28. ↑ San Marino: Dopo Mazza, Ješić?. labottegadelcalciofilo.wordpress.com. [dostęp 2017-01-04]. (wł.).
  29. ↑ Giampaolo Mazza: 15 anni da CT. smtvsanmarino.sm. [dostęp 2017-01-16]. (wł.).
  30. ↑ Football match: San Marino v Israel 0:5. eu-football.info. [dostęp 2017-01-16]. (ang.).
  31. ↑ Najsłynniejszy trener WF-u bez pracy. krotkapilka.pl. [dostęp 2017-02-11]. (pol.).
  32. ↑ San Marino, si dimette il ct Giampaolo Mazza. mondopallone.it. [dostęp 2015-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-21)]. (wł.).
  33. ↑ L'ormai ex C.T. Giampaolo Mazza, ospite a "Carte Scoperte", si è tolto diversi sassi dalle scarpe. smtvsanmarino.sm. [dostęp 2017-01-16]. (wł.).
  34. ↑ DT de San Marino deja su cargo tras 15 años y ser el más perdedor del mundo [online], La Tercera, 18 października 2013 [dostęp 2017-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-24] (hiszp.).
  35. ↑ Giampaolo Mazza zrezygnował z prowadzenia San Marino [online], Onet.pl, 18 października 2013 [dostęp 2017-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-20].
  36. ↑ Headache over! Think your manager is bad? San Marino boss Mazza resigns after earning just one point in 15 years. dailymail.co.uk. [dostęp 2017-01-16]. (ang.).
  37. ↑ England prepare to face the team for whom the result does not matter. theguardian.com. [dostęp 2017-01-16]. (ang.).
  38. ↑ San Marino coach Giampaolo Mazza stands down after winning just one point in 15 years. mirror.co.uk. [dostęp 2017-02-11]. (ang.).
  39. ↑ Coach San Marino weg na 82 nederlagen en 371 tegengoals. vi.nl. [dostęp 2017-01-16]. (niderl.).
  40. ↑ Guadagna un solo punto in 15 anni: il ct Giampaolo Mazza si è dimesso. calciomercato.com. [dostęp 2017-01-16]. (wł.).
  41. ↑ San Marino vs England: for Sammaranese coach Giampaolo Mazza a 5-0 defeat would be seen as victory. telegraph.co.uk. [dostęp 2017-01-16]. (ang.).
  42. ↑ L'ormai ex C.T. Giampaolo Mazza, ospite a "Carte Scoperte", si è tolto diversi sassi dalle scarpe. smtvsanmarino.sm. [dostęp 2017-01-03]. (wł.).
  43. ↑ Europe's longest-serving national-team coaches. uefa.com. [dostęp 2017-01-24]. (ang.).
  44. ↑ San Marino, Mazza si dimette: era il ct più longevo [online], Tgcom24, 17 października 2013 [dostęp 2017-01-24] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-17] (wł.).
  45. ↑ La nostra storia. allenatorisanmarino.com. [dostęp 2017-01-03]. (wł.).
  46. ↑ E'nata l'Associazione Sammarinese Allenatori Calcio. newsrimini.it. [dostęp 2017-01-03]. (wł.).
  47. ↑ Associazione Sammarinese Allenatori Calcio - Statuto. allenatorisanmarino.com. [dostęp 2017-01-03]. (wł.).
  48. ↑ Ex allenatore nazionale San Marino Giampaolo Mazza si candida a Presidente della FSGC. altarimini.it. [dostęp 2017-01-03]. (wł.).
  49. ↑ San Marino: Mazza e Tura candidati alla presidenza della FSGC. libertas.sm. [dostęp 2017-01-03]. (wł.).
  50. ↑ Tura presidente a San Marino. uefa.com. [dostęp 2017-02-04]. (wł.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Trenerzy San Marino Calcio
Selekcjonerzy reprezentacji San Marino

San Marino

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Giampaolo_Mazza&oldid=71742738”