Reprezentacja Ukrainy w piłce nożnej mężczyzn
| |||
![]() Emblemat reprezentacji | |||
Przydomek | Żowto-błakytni (Жовто-блакитнi) (Żółto-błękitni) | ||
Związek | Federacija futbołu Ukrajiny (Федерація футболу України) | ||
Sponsor techniczny | Joma | ||
Trener | Andrij Szewczenko (od 2016) | ||
Asystent trenera | Mauro Tassotti (od 2016) | ||
Skrót FIFA | UKR | ||
Ranking FIFA | ![]() | ||
Miejsce w rankingu Elo | ![]() | ||
Zawodnicy | |||
Kapitan | Rusłan Rotań | ||
Najwięcej występów | Anatolij Tymoszczuk (144) | ||
Najwięcej bramek | Andrij Szewczenko (48) | ||
Mecze | |||
Pierwszy mecz![]() ![]() (Użhorod, Ukraina; 29.04.1992) | |||
Najwyższe zwycięstwo![]() ![]() (Lwów, Ukraina; 6.09.2013) | |||
Najwyższa porażka![]() ![]() (Paryż, Francja; 06.10.2020) | |||
|
Reprezentacja Ukrainy w piłce nożnej mężczyzn – zespół piłkarski, biorący udział w imieniu Ukrainy w meczach i sportowych imprezach międzynarodowych, powoływany przez selekcjonera, w którym mogą występować wyłącznie zawodnicy posiadający obywatelstwo ukraińskie. Za jego funkcjonowanie odpowiedzialny jest Ukraiński Związek Piłki Nożnej (FFU).
Eliminacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2020[edytuj | edytuj kod]
Grupa B[edytuj | edytuj kod]
|
|
Lista meczów reprezentacji Ukrainy w piłce nożnej[edytuj | edytuj kod]
Historia[edytuj | edytuj kod]
Reprezentacja Ukrainy rozpoczęła występy międzynarodowe 29 kwietnia 1992 roku, od porażki 1:3 z Węgrami.
Wcześniej ukraińscy piłkarze grali w barwach reprezentacji Związku Radzieckiego. I to oni – zawodnicy Dynama Kijów, najbardziej utytułowanego klubu ZSRR – stanowili o jej sile w latach 80. Na początku lat 90. niektórzy Ukraińcy (np. Ilja Cymbalar, Wiktor Onopko, Oleg Salenko, Andriej Kanczelskis, Jurij Nikiforow czy Siergiej Juran) wybrali grę w barwach reprezentacji Rosji, która została ogłoszona oficjalnym następcą reprezentacji ZSRR, a Ukraina nie uczestniczyła w największych międzynarodowych rozgrywkach do 1994 r.
Trzykrotnie „Zbirna”, mając w składzie najlepszego według France Football piłkarza świata Andrija Szewczenkę, przegrywała w barażach do międzynarodowych turniejów – z Chorwacją do Mundialu 1998, ze Słowenią do Euro 2000 i z Niemcami do Mundialu 2002. W eliminacjach do Euro 2004 nie przeszła kwalifikacji do finału, zajmując dopiero trzecie miejsce w grupie 6 po przyszłym mistrze Europy 2004 Grecji i Hiszpanii.
Futbol na Ukrainie cieszy się olbrzymim zainteresowaniem. Wpływ mają na to, oprócz ostatnich sukcesów drużyny narodowej, także regularne występy w Lidze Mistrzów Dynama Kijów i Szachtara Donieck, rozwój infrastruktury sportowej oraz podniesienie poziomu rozgrywek ligowych. W ukraińskich klubach pracuje coraz więcej znanych trenerów z zagranicy.
W 2005 roku reprezentacja prowadzona przez Ołeha Błochina zajęła pierwsze miejsce w grupie eliminacyjnej do Mundialu 2006 i po raz pierwszy w historii awansowała do finałów mistrzostw świata. Na turnieju po ograniu Arabii Saudyjskiej i Tunezji, awansowała do drugiej rundy, gdzie po rzutach karnych wygrała ze Szwajcarią. W ćwierćfinale nie dała rady przyszłym mistrzom świata Włochom.
Wtedy niemal wszyscy reprezentanci byli zawodnikami klubów z rodzimej ligi, najczęściej Dynama Kijów. Od kilku lat pewną pozycję w bramce miał doświadczony Ołeksandr Szowkowski (Dynamo Kijów). Przed nim grali zazwyczaj Andrij Nesmaczny (Dynamo Kijów), Andrij Rusoł (Dnipro Dniepropetrowsk), Anatolij Tymoszczuk (Bayern Monachium) i Wołodymyr Jezerski (Szachtar Donieck). Liderem drugiej linii był 35-letni rozgrywający Andrij Husin. W ataku obok największej gwiazdy i kapitana reprezentacji Andrija Szewczenki (Dynamo Kijów) występowali Andrij Woronin (FC Liverpool), Ołeksij Bielik (Szachtar Donieck) lub powracający do kadry po dwuletniej nieobecności Serhij Rebrow (Rubin Kazań).
W kolejnych eliminacjach do Euro 2008 ponownie nie zakwalifikowała się do turnieju finałowego, zajmując trzecie miejsce w grupie 2 po reprezentacji Włoch i Francji.
W eliminacjach do Mundialu 2010 zajęła drugie miejsce w grupie 6, ale przegrała w barażach do finałowego turnieju z Grecją (0:0 i 0:1).
W finałach Euro 2012 miała zapewniony start jako współgospodarz (razem z Polską). Znalazła się w grupie D razem z Anglią, Francją i Szwecją. Po jednym zwycięstwie (ze Szwecją 2:1), i dwóch porażkach (z Francją 0:2 i Anglią 0:1) z trzema punktami na koncie zakończyli swój udział w turnieju na fazie grupowej zajmując trzecie miejsce.
W eliminacjach do Mistrzostw Świata 2014 w Brazylii Ukraińcy zajęli drugie miejsce tuż za reprezentacją Anglii z 21 punktami w dziesięciu meczach po sześciu zwycięstwach, trzech remisach i jednej porażce. Oznaczało to ponowny udział w barażach, w których to rywalem ekipy ukraińskiej była Francja. Po zwycięstwie 2:0 w pierwszym meczu rozegranym w Kijowie, w meczu rewanżowym na Saint-Denis padł wynik 3:0 dla Francuzów, w wyniku czego Ukraińcom nie udało się awansować do turnieju głównego.
Udało im się za to awansować do Mistrzostw Europy 2016. W swojej grupie eliminacyjnej grali z Hiszpanią, Słowacją, Białorusią, Luksemburgiem i Macedonią. Zajęli w niej ostatecznie trzecie miejsce z dorobkiem 19 punktów w 10 meczach po sześciu zwycięstwach, jednym remisie i trzech porażkach. Zagrali więc kolejny raz w barażach tym razem z reprezentacją Słowenii. Po zwycięstwie 2:0 w pierwszym meczu we Lwowie, w rewanżowym spotkaniu rozegranym w Mariborze padł wynik 1:1 i ukraińscy piłkarze mogli świętować awans na Euro.
Na turnieju we Francji reprezentacja Ukrainy trafiła do grupy C razem z Polską, Niemcami i Irlandią Północną. Po trzech porażkach odpowiednio z: Niemcami i Irlandią Północną (po 0:2), oraz z Polską (0:1) z zerowym dorobkiem punktowym zajęli ostatnie miejsce i zakończyli udział w turnieju na fazie grupowej. Po tych nieudanych dla Ukraińców mistrzostwach selekcjoner Mychajło Fomenko rozstał się z kadrą[1]. Jego następcą na stanowisku selekcjonera reprezentacji Ukrainy został Andrij Szewczenko.
Największym sukcesem ukraińskiego piłkarstwa jest:
- mistrzostwo Europy U-19, wywalczone na ukraińskich boiskach w 2009 roku
- wicemistrzostwo Europy U-18, wywalczone na niemieckich boiskach w 2000 roku oraz wicemistrzostwo Europy U-21, wywalczone na portugalskich boiskach w 2006 roku.
- brązowe medale mistrzostw Europy U-16, wywalczone na irlandzkich boiskach w 1994 roku oraz mistrzostw Europy U-19, wywalczone na szwajcarskich boiskach w 2004 roku.
Również studencka reprezentacja Ukrainy dwa razy została mistrzem Uniwersjady w 2007 i 2009.
Na dzień 15 października 2009 reprezentacja Ukrainy rozegrała 160 oficjalnych spotkań, w których zdobyła 67 zwycięstw, 48 meczów zremisowała, a w 45 zaznała porażek. Bilans bramek: 205-160[2].
Akcesja do federacji międzynarodowych[edytuj | edytuj kod]
Udział w międzynarodowych turniejach[edytuj | edytuj kod]
Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]
|
Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]
|
Rekordziści[edytuj | edytuj kod]
Stan na 5 września 2020 r.[3]
Najwięcej występów w kadrze
# | Nazwisko | Lata gry w kadrze |
Mecze |
---|---|---|---|
1 | Anatolij Tymoszczuk | 2000–2016 | 144 |
2 | Andrij Szewczenko | 1995–2012 | 111 |
3 | Rusłan Rotań | 2003–2018 | 100 |
4 | Ołeh Husiew | 2003–2016 | 98 |
5 | Andrij Piatow* | od 2007 | 94 |
6 | Ołeksandr Szowkowski | 1994–2012 | 92 |
7 | Andrij Jarmołenko* | od 2009 | 88 |
8 | Jewhen Konoplanka* | od 2010 | 86 |
9 | Serhij Rebrow | 1992–2006 | 75 |
10 | Andrij Woronin | 2002–2012 | 74 |
Stan na 5 września 2020 r.[3]
Najwięcej goli w kadrze
# | Nazwisko | Lata gry w kadrze |
Gole (Mecze) |
---|---|---|---|
1 | Andrij Szewczenko | 1995–2012 | 48 (111) |
2 | Andrij Jarmołenko* | od 2009 | 39 (88) |
3 | Jewhen Konoplanka* | od 2010 | 17 (86) |
4 | Serhij Rebrow | 1992–2006 | 15 (75) |
5 | Ołeh Husiew | 2003–2016 | 13 (98) |
6 | Serhij Nazarenko | 2003–2012 | 12 (56) |
7 | Jewhen Sełezniow | 2008–2018 | 11 (58) |
8 | Andrij Worobiej | 2000–2008 | 9 (68) |
= | Andrij Husin | 1993–2006 | 9 (71) |
10 | Timierłan Husejnow | 1993–1997 | 8 (14) |
= | Artem Kraweć* | od 2012 | 8 (23) |
= | Artem Miłewski | 2006–2012 | 8 (50) |
= | Andrij Woronin | 2002–2012 | 8 (74) |
= | Rusłan Rotań | 2003–2018 | 8 (100) |
Stan na 10 czerwca 2019 r.[4]
Kapitanowie reprezentacji
# | Nazwisko | Lata gry w kadrze |
Mecze kapitana (Mecze ogółem) |
---|---|---|---|
1 | Andrij Szewczenko | 1995–2012 | 58 (111) |
2 | Anatolij Tymoszczuk | 2000–2016 | 41 (144) |
3 | Ołeh Łużny | 1992–2003 | 39 (52) |
4 | Rusłan Rotań | 2003–2018 | 25 (100) |
5 | Jurij Kalitwincew | 1995–1999 | 13 (22) |
= | Ołeksandr Hołowko | 1995–2004 | 13 (58) |
7 | Ołeksandr Szowkowski | 1993–2012 | 12 (92) |
8 | Andrij Piatow* | od 2006 | 9 (89) |
9 | Ołeksandr Kuczer | 2006–2017 | 8 (57) |
10 | Jewhen Konoplanka* | od 2010 | 5 (73) |
11 | Hennadij Łytowczenko | 1993–1994 | 4 (4) |
= | Jurij Maksymow | 1992–2002 | 4 (27) |
13 | Serhij Diriawka | 1992–1995 | 3 (9) |
= | Andrij Husin | 1993–2006 | 3 (71) |
15 | Andrij Połunin | 1992–1995 | 2 (9) |
= | Andrij Rusoł | 2004–2010 | 2 (49) |
= | Władysław Waszczuk | 1996–2007 | 2 (63) |
18 | Jurij Szełepnycki | 1992 | 1 (1) |
= | Jewhen Drahunow | 1992 | 1 (2) |
= | Ołeksij Mychajłyczenko | 1992–1994 | 1 (2) |
= | Serhij Tretjak | 1992 | 1 (2) |
= | Ihor Petrow | 1994 | 1 (3) |
= | Serhij Kowałeć | 1992–1994 | 1 (10) |
= | Serhij Beżenar | 1992–1997 | 1 (23) |
= | Wjaczesław Szewczuk | 2006–2016 | 1 (56) |
= | Serhij Rebrow | 1992–2007 | 1 (75) |
Stan na 5 września 2020 r.
Bramkarze reprezentacji
# | Nazwisko | Lata gry w kadrze |
Najwięcej goli straconych w kadrze (Mecze ogółem) |
---|---|---|---|
1 | Ołeksandr Szowkowski | 1994–2012 | 76 (92) |
2 | Andrij Piatow* | od 2006 | 71 (94) |
3 | Ołeh Susłow | 1994–1997 | 15 (12) |
4 | Andrij Dykań | 2010–2012 | 11 (8) |
= | Dmytro Tiapuszkin | 1994–1995 | 11 (7) |
6 | Witalij Rewa | 2001–2003 | 10 (9) |
= | Maksym Łewycki | 2000–2002 | 10 (8) |
8 | Wjaczesław Kernozenko | 2000–2008 | 8 (5) |
9 | Ihor Kutepow | 1992–1993 | 6 (4) |
10 | Dmytro Szutkow | 1993–2003 | 4 (5) |
= | Ołeksandr Pomazun | 1992–1993 | 4 (4) |
= | Andrij Kowtun | 1993 | 4 (2) |
Stan na 5 września 2020 r.
Bramkarze reprezentacji
# | Nazwisko | Lata gry w kadrze |
Najwięcej meczów w kadrze (bramki stracone) |
---|---|---|---|
1 | Andrij Piatow* | od 2007 | 94 (71) |
2 | Ołeksandr Szowkowski | 1994–2012 | 92 (80) |
3 | Ołeh Susłow | 1994–1997 | 12 (15) |
4 | Witalij Rewa | 2001–2003 | 9 (10) |
5 | Andrij Dykań | 2010–2012 | 8 (11) |
= | Maksym Łewycki | 2000–2002 | 8 (10) |
7 | Dmytro Tiapuszkin | 1994–1995 | 7 (11) |
8 | Wałerij Worobjow | 1994–1999 | 6 (2) |
9 | Denys Bojko* | od 2014 | 5 (3) |
= | Dmytro Szutkow | 1993–2003 | 5 (4) |
= | Wjaczesław Kernozenko | 2000–2008 | 5 (8) |
- Gwiazdką oznaczono piłkarzy branych pod uwagę przy ustalaniu obecnego składu.
Jubileuszowe bramki w kadrze
Gol | Piłkarz | Data | Mecz |
---|---|---|---|
1 | Iwan Hecko | 29 kwietnia 1992 | ![]() ![]() |
100 | Andrij Woronin | 12 października 2002 | ![]() ![]() |
200 | Andrij Szewczenko | 14 października 2009 | ![]() ![]() |
300 | Artem Kraweć | 14 czerwca 2015 | ![]() ![]() |
Skład, który wywalczył awans do Mistrzostw Świata 2006[edytuj | edytuj kod]
Poz | Imię i nazwisko | Data urodzenia | Wiek | Klub pod koniec 2005 r | Występy (min)1 | Gole |
---|---|---|---|---|---|---|
GK | Ołeksandr Szowkowski | 2 stycznia 1975 | 30 | ![]() |
1080 | |
DF | Andrij Rusoł | 16 stycznia 1983 | 22 | ![]() |
1080 | 1 |
DF | Anatolij Tymoszczuk | 30 marca 1979 | 26 | ![]() |
990 | |
DF | Andrij Nesmaczny | 8 maja 1979 | 26 | ![]() |
963 | |
DF | Wołodymyr Jezerski | 15 listopada 1976 | 29 | ![]() |
852 | |
DF | Ołeksandr Radczenko | 19 lipca 1976 | 29 | ![]() |
103 | |
DF | Wjaczesław Szewczuk | 13 maja 1979 | 26 | ![]() |
90 | |
DF | Władysław Waszczuk | 2 stycznia 1975 | 30 | ![]() |
90 | |
DF | Wjaczesław Czeczer | 15 grudnia 1980 | 25 | ![]() |
46 | |
DF | Serhij Matiuchin | 21 marca 1980 | 25 | ![]() |
24 | |
MF | Ołeh Husiew | 25 kwietnia 1983 | 22 | ![]() |
896 | 1 |
MF | Andrij Woronin | 21 lipca 1979 | 26 | ![]() |
834 | 1 |
MF | Andrij Husin | 11 grudnia 1972 | 33 | ![]() |
723 | 3 |
MF | Serhij Fedorow | 18 lutego 1975 | 30 | ![]() |
634 | |
MF | Ołeh Szełajew | 5 listopada 1976 | 29 | ![]() |
552 | |
MF | Rusłan Rotań | 19 października 1981 | 24 | ![]() |
461 | 3 |
MF | Serhij Zakarluka | 17 sierpnia 1976 | 29 | ![]() |
145 | |
MF | Mychajło Starostiak | 13 października 1973 | 32 | ![]() |
141 | |
MF | Wjaczesław Swiderski | 1 stycznia 1979 | 26 | ![]() |
90 | |
MF | Serhij Nazarenko | 16 lutego 1980 | 24 | ![]() |
86 | |
MF | Ołeksandr Rykun | 6 maja 1978 | 27 | ![]() |
40 | |
MF | Ołeh Wenhłynski | 21 marca 1978 | 27 | ![]() |
23 | |
FW | Andrij Szewczenko | 29 września 1976 | 29 | ![]() |
778 | 5 |
FW | Andrij Worobiej | 29 listopada 1978 | 27 | ![]() |
627 | |
FW | Ołeksij Bielik | 15 lutego 1981 | 24 | ![]() |
316 | 2 |
FW | Serhij Szyszczenko | 13 stycznia 1976 | 29 | ![]() |
78 | |
FW | Ołeksandr Kosyrin | 18 czerwca 1977 | 28 | ![]() |
60 | |
FW | Serhij Rebrow | 3 czerwca 1974 | 31 | ![]() |
22 |
1 Liczba minut w meczach eliminacyjnych (max-1080).
Trenerzy reprezentacji Ukrainy[edytuj | edytuj kod]
Stan na 5 września 2020 r.
Trenerzy reprezentacji Ukrainy
Lata | Kraj | Trener | M | Zw. | Rem. | Por. | BZ | BS | +/- | Pkt. | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1992 | ![]() |
Wiktor Prokopenko | 3 | 0 | 1 | 2 | 2 | 5 | -3 | 1 | 16% |
1992 | ![]() |
Mykoła Pawłow i Łeonid Tkaczenko (tymczasowo) | 1 | 0 | 1 | 0 | 1 | 1 | 0 | 1 | 50% |
1993-1994 | ![]() |
Ołeh Bazyłewycz | 11 | 4 | 3 | 4 | 13 | 14 | -1 | 15 | 50% |
1994 | ![]() |
Mykoła Pawłow i Wołodymyr Muntian (tymczasowo) | 2 | 0 | 0 | 2 | 0 | 3 | -3 | 0 | 0% |
1994 | ![]() |
Jożef Sabo | 2 | 1 | 1 | 0 | 3 | 0 | 3 | 4 | 75% |
1995 | ![]() |
Anatolij Końkow | 7 | 3 | 0 | 4 | 8 | 13 | -5 | 9 | 42% |
1996-1999 | ![]() |
Jożef Sabo | 32 | 15 | 11 | 6 | 44 | 26 | 18 | 56 | 64% |
2000-2001 | ![]() |
Walery Łobanowski | 18 | 6 | 7 | 5 | 20 | 20 | 0 | 25 | 52% |
2002-2003 | ![]() |
Łeonid Buriak | 19 | 5 | 6 | 8 | 18 | 23 | -5 | 21 | 42% |
2003-2007 | ![]() |
Ołeh Błochin | 46 | 21 | 14 | 11 | 65 | 40 | 25 | 74 | 60% |
2008-2009 | ![]() |
Ołeksij Mychajłyczenko | 21 | 12 | 5 | 4 | 31 | 16 | 15 | 41 | 69% |
2010 | ![]() |
Myron Markewicz | 4 | 3 | 1 | 0 | 9 | 3 | 6 | 10 | 87% |
2010–2011 | ![]() |
Jurij Kalitwincew | 8 | 1 | 5 | 2 | 10 | 13 | -3 | 8 | 43% |
2011–2012 | ![]() |
Ołeh Błochin | 18 | 7 | 3 | 8 | 27 | 28 | -1 | 24 | 47% |
2012 | ![]() |
Andrij Bal (p.o.) | 2 | 0 | 1 | 1 | 0 | 1 | -1 | 1 | 25% |
2012 | ![]() |
Ołeksandr Zawarow (p.o.) | 1 | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 | 1 | 3 | 100% |
2012−2016 | ![]() |
Mychajło Fomenko | 37 | 24 | 6 | 7 | 67 | 22 | 45 | 78 | 81% |
2016- | ![]() |
Andrij Szewczenko | 35 | 21 | 9 | 5 | 53 | 27 | 26 | 72 | 69% |
Aktualna kadra[edytuj | edytuj kod]
Nr | Imię i nazwisko | Data urodzenia | Występy | Gole | Klub |
---|---|---|---|---|---|
Bramkarze | |||||
1 | Jurij Pańkiw | 3 listopada 1984 | 0 | 0 | ![]() |
12 | Andrij Piatow | 28 czerwca 1984 | 93 | 0 | ![]() |
23 | Andrij Łunin | 11 lutego 1999 | 5 | 0 | ![]() |
Obrońcy | |||||
2 | Eduard Sobol | 20 kwietnia 1995 | 14 | 0 | ![]() |
3 | Ihor Płastun | 20 sierpnia 1990 | 4 | 0 | ![]() |
4 | Serhij Krywcow | 15 marca 1991 | 16 | 0 | ![]() |
6 | Artem Szabanow | 7 marca 1992 | 2 | 0 | ![]() |
16 | Witalij Mykołenko | 2 maja 1996 | 8 | 0 | ![]() |
19 | Serhij Bołbat | 13 czerwca 1993 | 5 | 0 | ![]() |
21 | Ołeksandr Karawajew | 2 czerwca 1992 | 25 | 1 | ![]() |
22 | Mykoła Matwijenko | 2 maja 1996 | 26 | 0 | ![]() |
Pomocnicy | |||||
5 | Serhij Sydorczuk | 2 maja 1991 | 28 | 2 | ![]() |
7 | Andrij Jarmołenko | 23 paździenika 1989 | 86 | 37 | ![]() |
8 | Rusłan Malinowski | 4 maja 1993 | 27 | 5 | ![]() |
10 | Jewhen Konoplanka | 29 września 1989 | 85 | 21 | ![]() |
13 | Wołodymyr Szepelew | 1 czerwca 1997 | 6 | 0 | ![]() |
14 | Witalij Bujalski | 6 stycznia 1993 | 8 | 0 | ![]() |
15 | Wiktor Cyhankow | 15 listopada 1997 | 20 | 3 | ![]() |
17 | Jewhen Szachow | 15 listopada 1997 | 7 | 1 | ![]() |
18 | Roman Bezus | 26 września 1990 | 22 | 5 | ![]() |
20 | Wiktor Kowałenko | 14 lutego 1996 | 26 | 0 | ![]() |
Napastnicy | |||||
9 | Roman Jaremczuk | 27 listopada 1995 | 12 | 5 | ![]() |
11 | Artem Biesiedin | 31 marca 1996 | 13 | 2 | ![]() |
Źródło:[5]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Po EURO może wrócić do lasu. Fomenko żegna się z kadrą [dostęp 2016-07-02] .
- ↑ UA-Футбол. Carpe diem. Национальная сборная: Андорра, груз 200
- ↑ a b Профайл збірної України. Гвардійці: у топ-10 — три гравці з команди Андрія Шевченка - Офіційний сайт Української асоціацїї футболу
- ↑ Шевчук – 25-й у історії збірної України капітан ᐉ UA-Футбол
- ↑ Ukraina, [w:] baza Transfermarkt (drużyny) [online] [dostęp 2020-11-27] .
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- reprezentacja Ukrainy U-21 w piłce nożnej
- reprezentacja Ukrainy U-20 w piłce nożnej
- reprezentacja Ukrainy U-19 w piłce nożnej
- reprezentacja Ukrainy U-18 w piłce nożnej
- reprezentacja Ukrainy U-17 w piłce nożnej
- reprezentacja Ukrainy U-16 w piłce nożnej
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona związku (ukr.)
- Profil na stronie FIFA (ang.)
- Profil na National Football Teams (ang.)
- RSSSF – archiwum wyników 1992- (ang.)
- RSSSF – archiwum zawodników z największą liczbą występów i goli (ang.)
|
|