Reprezentacja Ukrainy w piłce nożnej mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Ten artykuł dotyczy reprezentacji Ukrainy w piłce nożnej mężczyzn. Zobacz też: Reprezentacja Ukrainy w piłce nożnej kobiet.
Ukraina
Україна
Ilustracja
Emblemat reprezentacji
Przydomek Żowto-błakytni (Жовто-блакитнi) (Żółto-błękitni)
Związek Federacija futbołu Ukrajiny (Федерація футболу України)
Sponsor techniczny Joma
Trener Andrij Szewczenko (od 2016)
Asystent trenera Mauro Tassotti (od 2016)
Skrót FIFA UKR
Ranking FIFA Steady2.svg 24. (1521 pkt.)[a]
Miejsce w rankingu Elo Decrease2.svg 35. (1717 pkt.) na 13.11.2017
Zawodnicy
Kapitan Rusłan Rotań
Najwięcej występów Anatolij Tymoszczuk (144)
Najwięcej bramek Andrij Szewczenko (48)
Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
 Ukraina 1:3 Węgry 
(Użhorod, Ukraina; 29.04.1992)
Najwyższe zwycięstwo
 Ukraina 9:0 San Marino 
(Lwów, Ukraina; 6.09.2013)
Najwyższa porażka
 Francja 7:1 Ukraina 
(Paryż, Francja; 06.10.2020)
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach
Wikinews Wiadomości w Wikinews
  1. ↑ Stan aktualny na 10 grudnia 2020.

Reprezentacja Ukrainy w piłce nożnej mężczyzn – zespół piłkarski, biorący udział w imieniu Ukrainy w meczach i sportowych imprezach międzynarodowych, powoływany przez selekcjonera, w którym mogą występować wyłącznie zawodnicy posiadający obywatelstwo ukraińskie. Za jego funkcjonowanie odpowiedzialny jest Ukraiński Związek Piłki Nożnej (FFU).

Eliminacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2020[edytuj | edytuj kod]

Grupa B[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Eliminacje Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2020/Grupa B.

Lista meczów reprezentacji Ukrainy w piłce nożnej[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Lista meczów reprezentacji Ukrainy w piłce nożnej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja Ukrainy rozpoczęła występy międzynarodowe 29 kwietnia 1992 roku, od porażki 1:3 z Węgrami.

Wcześniej ukraińscy piłkarze grali w barwach reprezentacji Związku Radzieckiego. I to oni – zawodnicy Dynama Kijów, najbardziej utytułowanego klubu ZSRR – stanowili o jej sile w latach 80. Na początku lat 90. niektórzy Ukraińcy (np. Ilja Cymbalar, Wiktor Onopko, Oleg Salenko, Andriej Kanczelskis, Jurij Nikiforow czy Siergiej Juran) wybrali grę w barwach reprezentacji Rosji, która została ogłoszona oficjalnym następcą reprezentacji ZSRR, a Ukraina nie uczestniczyła w największych międzynarodowych rozgrywkach do 1994 r.

Trzykrotnie „Zbirna”, mając w składzie najlepszego według France Football piłkarza świata Andrija Szewczenkę, przegrywała w barażach do międzynarodowych turniejów – z Chorwacją do Mundialu 1998, ze Słowenią do Euro 2000 i z Niemcami do Mundialu 2002. W eliminacjach do Euro 2004 nie przeszła kwalifikacji do finału, zajmując dopiero trzecie miejsce w grupie 6 po przyszłym mistrze Europy 2004 Grecji i Hiszpanii.

Futbol na Ukrainie cieszy się olbrzymim zainteresowaniem. Wpływ mają na to, oprócz ostatnich sukcesów drużyny narodowej, także regularne występy w Lidze Mistrzów Dynama Kijów i Szachtara Donieck, rozwój infrastruktury sportowej oraz podniesienie poziomu rozgrywek ligowych. W ukraińskich klubach pracuje coraz więcej znanych trenerów z zagranicy.

Znaczek pocztowy promujący reprezentację Ukrainy na mistrzostwach świata 2006

W 2005 roku reprezentacja prowadzona przez Ołeha Błochina zajęła pierwsze miejsce w grupie eliminacyjnej do Mundialu 2006 i po raz pierwszy w historii awansowała do finałów mistrzostw świata. Na turnieju po ograniu Arabii Saudyjskiej i Tunezji, awansowała do drugiej rundy, gdzie po rzutach karnych wygrała ze Szwajcarią. W ćwierćfinale nie dała rady przyszłym mistrzom świata Włochom.

Podstawowe ustawienie reprezentacji Ukrainy w czasie mundialu 2006

Wtedy niemal wszyscy reprezentanci byli zawodnikami klubów z rodzimej ligi, najczęściej Dynama Kijów. Od kilku lat pewną pozycję w bramce miał doświadczony Ołeksandr Szowkowski (Dynamo Kijów). Przed nim grali zazwyczaj Andrij Nesmaczny (Dynamo Kijów), Andrij Rusoł (Dnipro Dniepropetrowsk), Anatolij Tymoszczuk (Bayern Monachium) i Wołodymyr Jezerski (Szachtar Donieck). Liderem drugiej linii był 35-letni rozgrywający Andrij Husin. W ataku obok największej gwiazdy i kapitana reprezentacji Andrija Szewczenki (Dynamo Kijów) występowali Andrij Woronin (FC Liverpool), Ołeksij Bielik (Szachtar Donieck) lub powracający do kadry po dwuletniej nieobecności Serhij Rebrow (Rubin Kazań).

W kolejnych eliminacjach do Euro 2008 ponownie nie zakwalifikowała się do turnieju finałowego, zajmując trzecie miejsce w grupie 2 po reprezentacji Włoch i Francji.

W eliminacjach do Mundialu 2010 zajęła drugie miejsce w grupie 6, ale przegrała w barażach do finałowego turnieju z Grecją (0:0 i 0:1).

W finałach Euro 2012 miała zapewniony start jako współgospodarz (razem z Polską). Znalazła się w grupie D razem z Anglią, Francją i Szwecją. Po jednym zwycięstwie (ze Szwecją 2:1), i dwóch porażkach (z Francją 0:2 i Anglią 0:1) z trzema punktami na koncie zakończyli swój udział w turnieju na fazie grupowej zajmując trzecie miejsce.

W eliminacjach do Mistrzostw Świata 2014 w Brazylii Ukraińcy zajęli drugie miejsce tuż za reprezentacją Anglii z 21 punktami w dziesięciu meczach po sześciu zwycięstwach, trzech remisach i jednej porażce. Oznaczało to ponowny udział w barażach, w których to rywalem ekipy ukraińskiej była Francja. Po zwycięstwie 2:0 w pierwszym meczu rozegranym w Kijowie, w meczu rewanżowym na Saint-Denis padł wynik 3:0 dla Francuzów, w wyniku czego Ukraińcom nie udało się awansować do turnieju głównego.

Udało im się za to awansować do Mistrzostw Europy 2016. W swojej grupie eliminacyjnej grali z Hiszpanią, Słowacją, Białorusią, Luksemburgiem i Macedonią. Zajęli w niej ostatecznie trzecie miejsce z dorobkiem 19 punktów w 10 meczach po sześciu zwycięstwach, jednym remisie i trzech porażkach. Zagrali więc kolejny raz w barażach tym razem z reprezentacją Słowenii. Po zwycięstwie 2:0 w pierwszym meczu we Lwowie, w rewanżowym spotkaniu rozegranym w Mariborze padł wynik 1:1 i ukraińscy piłkarze mogli świętować awans na Euro.

Na turnieju we Francji reprezentacja Ukrainy trafiła do grupy C razem z Polską, Niemcami i Irlandią Północną. Po trzech porażkach odpowiednio z: Niemcami i Irlandią Północną (po 0:2), oraz z Polską (0:1) z zerowym dorobkiem punktowym zajęli ostatnie miejsce i zakończyli udział w turnieju na fazie grupowej. Po tych nieudanych dla Ukraińców mistrzostwach selekcjoner Mychajło Fomenko rozstał się z kadrą[1]. Jego następcą na stanowisku selekcjonera reprezentacji Ukrainy został Andrij Szewczenko.

Największym sukcesem ukraińskiego piłkarstwa jest:

  • mistrzostwo Europy U-19, wywalczone na ukraińskich boiskach w 2009 roku
  • wicemistrzostwo Europy U-18, wywalczone na niemieckich boiskach w 2000 roku oraz wicemistrzostwo Europy U-21, wywalczone na portugalskich boiskach w 2006 roku.
  • brązowe medale mistrzostw Europy U-16, wywalczone na irlandzkich boiskach w 1994 roku oraz mistrzostw Europy U-19, wywalczone na szwajcarskich boiskach w 2004 roku.

Również studencka reprezentacja Ukrainy dwa razy została mistrzem Uniwersjady w 2007 i 2009.

Na dzień 15 października 2009 reprezentacja Ukrainy rozegrała 160 oficjalnych spotkań, w których zdobyła 67 zwycięstw, 48 meczów zremisowała, a w 45 zaznała porażek. Bilans bramek: 205-160[2].

Akcesja do federacji międzynarodowych[edytuj | edytuj kod]

Udział w międzynarodowych turniejach[edytuj | edytuj kod]

Rekordziści[edytuj | edytuj kod]

Stan na 5 września 2020 r.[3]

Najwięcej występów w kadrze

# Nazwisko Lata gry
w kadrze 		Mecze
1 Anatolij Tymoszczuk 2000–2016 144
2 Andrij Szewczenko 1995–2012 111
3 Rusłan Rotań 2003–2018 100
4 Ołeh Husiew 2003–2016 98
5 Andrij Piatow* od 2007 94
6 Ołeksandr Szowkowski 1994–2012 92
7 Andrij Jarmołenko* od 2009 88
8 Jewhen Konoplanka* od 2010 86
9 Serhij Rebrow 1992–2006 75
10 Andrij Woronin 2002–2012 74

Stan na 5 września 2020 r.[3]

Najwięcej goli w kadrze

# Nazwisko Lata gry
w kadrze 		Gole
(Mecze)
1 Andrij Szewczenko 1995–2012 48 (111)
2 Andrij Jarmołenko* od 2009 39 (88)
3 Jewhen Konoplanka* od 2010 17 (86)
4 Serhij Rebrow 1992–2006 15 (75)
5 Ołeh Husiew 2003–2016 13 (98)
6 Serhij Nazarenko 2003–2012 12 (56)
7 Jewhen Sełezniow 2008–2018 11 (58)
8 Andrij Worobiej 2000–2008 9 (68)
= Andrij Husin 1993–2006 9 (71)
10 Timierłan Husejnow 1993–1997 8 (14)
= Artem Kraweć* od 2012 8 (23)
= Artem Miłewski 2006–2012 8 (50)
= Andrij Woronin 2002–2012 8 (74)
= Rusłan Rotań 2003–2018 8 (100)

Stan na 10 czerwca 2019 r.[4]

Kapitanowie reprezentacji

# Nazwisko Lata gry
w kadrze 		Mecze kapitana
(Mecze ogółem)
1 Andrij Szewczenko 1995–2012 58 (111)
2 Anatolij Tymoszczuk 2000–2016 41 (144)
3 Ołeh Łużny 1992–2003 39 (52)
4 Rusłan Rotań 2003–2018 25 (100)
5 Jurij Kalitwincew 1995–1999 13 (22)
= Ołeksandr Hołowko 1995–2004 13 (58)
7 Ołeksandr Szowkowski 1993–2012 12 (92)
8 Andrij Piatow* od 2006 9 (89)
9 Ołeksandr Kuczer 2006–2017 8 (57)
10 Jewhen Konoplanka* od 2010 5 (73)
11 Hennadij Łytowczenko 1993–1994 4 (4)
= Jurij Maksymow 1992–2002 4 (27)
13 Serhij Diriawka 1992–1995 3 (9)
= Andrij Husin 1993–2006 3 (71)
15 Andrij Połunin 1992–1995 2 (9)
= Andrij Rusoł 2004–2010 2 (49)
= Władysław Waszczuk 1996–2007 2 (63)
18 Jurij Szełepnycki 1992 1 (1)
= Jewhen Drahunow 1992 1 (2)
= Ołeksij Mychajłyczenko 1992–1994 1 (2)
= Serhij Tretjak 1992 1 (2)
= Ihor Petrow 1994 1 (3)
= Serhij Kowałeć 1992–1994 1 (10)
= Serhij Beżenar 1992–1997 1 (23)
= Wjaczesław Szewczuk 2006–2016 1 (56)
= Serhij Rebrow 1992–2007 1 (75)

Stan na 5 września 2020 r.

Bramkarze reprezentacji

# Nazwisko Lata gry
w kadrze 		Najwięcej goli straconych w kadrze
(Mecze ogółem)
1 Ołeksandr Szowkowski 1994–2012 76 (92)
2 Andrij Piatow* od 2006 71 (94)
3 Ołeh Susłow 1994–1997 15 (12)
4 Andrij Dykań 2010–2012 11 (8)
= Dmytro Tiapuszkin 1994–1995 11 (7)
6 Witalij Rewa 2001–2003 10 (9)
= Maksym Łewycki 2000–2002 10 (8)
8 Wjaczesław Kernozenko 2000–2008 8 (5)
9 Ihor Kutepow 1992–1993 6 (4)
10 Dmytro Szutkow 1993–2003 4 (5)
= Ołeksandr Pomazun 1992–1993 4 (4)
= Andrij Kowtun 1993 4 (2)

Stan na 5 września 2020 r.

Bramkarze reprezentacji

# Nazwisko Lata gry
w kadrze 		Najwięcej meczów w kadrze
(bramki stracone)
1 Andrij Piatow* od 2007 94 (71)
2 Ołeksandr Szowkowski 1994–2012 92 (80)
3 Ołeh Susłow 1994–1997 12 (15)
4 Witalij Rewa 2001–2003 9 (10)
5 Andrij Dykań 2010–2012 8 (11)
= Maksym Łewycki 2000–2002 8 (10)
7 Dmytro Tiapuszkin 1994–1995 7 (11)
8 Wałerij Worobjow 1994–1999 6 (2)
9 Denys Bojko* od 2014 5 (3)
= Dmytro Szutkow 1993–2003 5 (4)
= Wjaczesław Kernozenko 2000–2008 5 (8)
  • Gwiazdką oznaczono piłkarzy branych pod uwagę przy ustalaniu obecnego składu.

Jubileuszowe bramki w kadrze

Gol Piłkarz Data Mecz
1 Iwan Hecko 29 kwietnia 1992 Ukraina Ukraina 1 – 3 Węgry 
100 Andrij Woronin 12 października 2002 Ukraina Ukraina 2 – 0 Grecja 
200 Andrij Szewczenko 14 października 2009  Andora 0 – 6 Ukraina Ukraina
300 Artem Kraweć 14 czerwca 2015 Ukraina Ukraina 3 – 0 Luksemburg 

Skład, który wywalczył awans do Mistrzostw Świata 2006[edytuj | edytuj kod]

Poz Imię i nazwisko Data urodzenia Wiek Klub pod koniec 2005 r Występy (min)1 Gole
GK Ołeksandr Szowkowski 2 stycznia 1975 30 Ukraina Dynamo Kijów 1080
DF Andrij Rusoł 16 stycznia 1983 22 Ukraina Dnipro 1080 1
DF Anatolij Tymoszczuk 30 marca 1979 26 Ukraina Szachtar Donieck 990
DF Andrij Nesmaczny 8 maja 1979 26 Ukraina Dynamo Kijów 963
DF Wołodymyr Jezerski 15 listopada 1976 29 Ukraina Dnipro 852
DF Ołeksandr Radczenko 19 lipca 1976 29 Ukraina Dnipro 103
DF Wjaczesław Szewczuk 13 maja 1979 26 Ukraina Szachtar Donieck 90
DF Władysław Waszczuk 2 stycznia 1975 30 Ukraina Dynamo Kijów 90
DF Wjaczesław Czeczer 15 grudnia 1980 25 Ukraina Metałurh Donieck 46
DF Serhij Matiuchin 21 marca 1980 25 Ukraina Dnipro 24
MF Ołeh Husiew 25 kwietnia 1983 22 Ukraina Dynamo Kijów 896 1
MF Andrij Woronin 21 lipca 1979 26 Anglia Liverpool 834 1
MF Andrij Husin 11 grudnia 1972 33 Rosja Krylia Sowietow Samara 723 3
MF Serhij Fedorow 18 lutego 1975 30 Ukraina Dynamo Kijów 634
MF Ołeh Szełajew 5 listopada 1976 29 Ukraina Dnipro 552
MF Rusłan Rotań 19 października 1981 24 Ukraina Dynamo Kijów 461 3
MF Serhij Zakarluka 17 sierpnia 1976 29 Ukraina Metałurh Donieck 145
MF Mychajło Starostiak 13 października 1973 32 Szkocja Rangers 141
MF Wjaczesław Swiderski 1 stycznia 1979 26 Ukraina Szachtar Donieck 90
MF Serhij Nazarenko 16 lutego 1980 24 Ukraina Dnipro 86
MF Ołeksandr Rykun 6 maja 1978 27 Ukraina Dnipro 40
MF Ołeh Wenhłynski 21 marca 1978 27 Grecja AEK Ateny 23
FW Andrij Szewczenko 29 września 1976 29 Włochy A.C. Milan 778 5
FW Andrij Worobiej 29 listopada 1978 27 Ukraina Szachtar Donieck 627
FW Ołeksij Bielik 15 lutego 1981 24 Ukraina Szachtar Donieck 316 2
FW Serhij Szyszczenko 13 stycznia 1976 29 Ukraina Metałurh Donieck 78
FW Ołeksandr Kosyrin 18 czerwca 1977 28 Ukraina Metałurh Donieck 60
FW Serhij Rebrow 3 czerwca 1974 31 Ukraina Dynamo Kijów 22

1 Liczba minut w meczach eliminacyjnych (max-1080).

Trenerzy reprezentacji Ukrainy[edytuj | edytuj kod]

Stan na 5 września 2020 r.
Trenerzy reprezentacji Ukrainy

Lata Kraj Trener M Zw. Rem. Por. BZ BS +/- Pkt. Uwagi
1992 Ukraina Wiktor Prokopenko 3 0 1 2 2 5 -3 1 16%
1992 Ukraina Mykoła Pawłow i Łeonid Tkaczenko (tymczasowo) 1 0 1 0 1 1 0 1 50%
1993-1994 Ukraina Ołeh Bazyłewycz 11 4 3 4 13 14 -1 15 50%
1994 Ukraina Mykoła Pawłow i Wołodymyr Muntian (tymczasowo) 2 0 0 2 0 3 -3 0 0%
1994 Ukraina Jożef Sabo 2 1 1 0 3 0 3 4 75%
1995 Ukraina Anatolij Końkow 7 3 0 4 8 13 -5 9 42%
1996-1999 Ukraina Jożef Sabo 32 15 11 6 44 26 18 56 64%
2000-2001 Ukraina Walery Łobanowski 18 6 7 5 20 20 0 25 52%
2002-2003 Ukraina Łeonid Buriak 19 5 6 8 18 23 -5 21 42%
2003-2007 Ukraina Ołeh Błochin 46 21 14 11 65 40 25 74 60%
2008-2009 Ukraina Ołeksij Mychajłyczenko 21 12 5 4 31 16 15 41 69%
2010 Ukraina Myron Markewicz 4 3 1 0 9 3 6 10 87%
2010–2011 Ukraina Jurij Kalitwincew 8 1 5 2 10 13 -3 8 43%
2011–2012 Ukraina Ołeh Błochin 18 7 3 8 27 28 -1 24 47%
2012 Ukraina Andrij Bal (p.o.) 2 0 1 1 0 1 -1 1 25%
2012 Ukraina Ołeksandr Zawarow (p.o.) 1 1 0 0 1 0 1 3 100%
2012−2016 Ukraina Mychajło Fomenko 37 24 6 7 67 22 45 78 81%
2016- Ukraina Andrij Szewczenko 35 21 9 5 53 27 26 72 69%

Aktualna kadra[edytuj | edytuj kod]

Nr Imię i nazwisko Data urodzenia Występy Gole Klub
Bramkarze
1 Jurij Pańkiw 3 listopada 1984 0 0 Ukraina FK Ołeksandrija
12 Andrij Piatow 28 czerwca 1984 93 0 Ukraina Szachtar Donieck
23 Andrij Łunin 11 lutego 1999 5 0 Hiszpania Real Valladolid
Obrońcy
2 Eduard Sobol 20 kwietnia 1995 14 0 Belgia Club Brugge
3 Ihor Płastun 20 sierpnia 1990 4 0 Belgia KAA Gent
4 Serhij Krywcow 15 marca 1991 16 0 Ukraina Szachtar Donieck
6 Artem Szabanow 7 marca 1992 2 0 Ukraina Dynamo Kijów
16 Witalij Mykołenko 2 maja 1996 8 0 Ukraina Dynamo Kijów
19 Serhij Bołbat 13 czerwca 1993 5 0 Ukraina Szachtar Donieck
21 Ołeksandr Karawajew 2 czerwca 1992 25 1 Ukraina Dynamo Kijów
22 Mykoła Matwijenko 2 maja 1996 26 0 Ukraina Szachtar Donieck
Pomocnicy
5 Serhij Sydorczuk 2 maja 1991 28 2 Ukraina Dynamo Kijów
7 Andrij Jarmołenko 23 paździenika 1989 86 37 Anglia West Ham United F.C.
8 Rusłan Malinowski 4 maja 1993 27 5 Włochy Atalanta BC
10 Jewhen Konoplanka 29 września 1989 85 21 Ukraina Szachtar Donieck
13 Wołodymyr Szepelew 1 czerwca 1997 6 0 Ukraina Dynamo Kijów
14 Witalij Bujalski 6 stycznia 1993 8 0 Ukraina Dynamo Kijów
15 Wiktor Cyhankow 15 listopada 1997 20 3 Ukraina Dynamo Kijów
17 Jewhen Szachow 15 listopada 1997 7 1 Włochy US Lecce
18 Roman Bezus 26 września 1990 22 5 Belgia KAA Gent
20 Wiktor Kowałenko 14 lutego 1996 26 0 Ukraina Szachtar Donieck
Napastnicy
9 Roman Jaremczuk 27 listopada 1995 12 5 Belgia KAA Gent
11 Artem Biesiedin 31 marca 1996 13 2 Ukraina Dynamo Kijów

Źródło:[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Po EURO może wrócić do lasu. Fomenko żegna się z kadrą [dostęp 2016-07-02].
  2. ↑ UA-Футбол. Carpe diem. Национальная сборная: Андорра, груз 200
  3. ↑ a b Профайл збірної України. Гвардійці: у топ-10 — три гравці з команди Андрія Шевченка - Офіційний сайт Української асоціацїї футболу
  4. ↑ Шевчук – 25-й у історії збірної України капітан ᐉ UA-Футбол
  5. ↑ Ukraina, [w:] baza Transfermarkt (drużyny) [online] [dostęp 2020-11-27].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Zobacz wiadomość w serwisie Wikinews pt. kadry na Memoriał Łobanowskiego
p • d • e
Europejskie reprezentacje narodowe w piłce nożnej (UEFA)
kobiety
Byłe reprezentacje
Football pictogram.svg
mężczyźni
Byłe reprezentacje
  1. ↑ a b Państwo uznawane częściowo.
  2. ↑ a b Reprezentacja istniała przed powstaniem UEFA.
p • d • e
Ukraińskie reprezentacje narodowe w grach zespołowych
Gry
zespołowe
Sporty
niepełnosprawnych
Inne
dyscypliny
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Reprezentacja_Ukrainy_w_piłce_nożnej_mężczyzn&oldid=61632463”