Gifu
| |||||||
Panorama miasta Gifu | |||||||
| |||||||
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Prefektura | |||||||
Wyspa | |||||||
Region | |||||||
Burmistrz |
Masanao Shibahashi | ||||||
Powierzchnia |
203,60 km² | ||||||
Populacja (1 IX 2018[1]) • liczba ludności • gęstość |
| ||||||
Nr kierunkowy |
58 | ||||||
Kod pocztowy |
500-8701 | ||||||
Symbole japońskie | |||||||
Drzewo | |||||||
Kwiat | |||||||
Położenie na mapie Japonii | |||||||
Położenie na mapie prefektury Gifu | |||||||
35°25′N 136°46′E/35,416667 136,766667 | |||||||
Strona internetowa |
Gifu (jap. 岐阜市 Gifu-shi) – miasto w Japonii, ośrodek administracyjny prefektury Gifu, na wyspie Honsiu (Honshū), na północ od Nagoi[2].
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Miasto leży niemal w centrum Japonii, około 250 km na zachód od Tokio i 140 km na wschód od Osaki. Położone jest w północnej części równiny Nōbi, przez którą przepływają rzeki: Nagara, Kiso, Ibi (zwane łącznie: „trzema rzekami Kiso”, gdyż w swoim dolnym biegu na przemian łączą się i rozdzielają).
Najwyższym szczytem, usytuowanym w środku miasta, jest wzgórze Kinka (dawniej Inaba) o wysokości 329 m n.p.m.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Historia miasta jest związana z działalnością Nobunagi Ody (1534–1582). Zamek Gifu pełnił rolę jego bazy w podboju kraju. Zapraszał znaczących gości, bawiąc ich pokazami połowów z kormoranami[a] na rzece Nagara. Port Kawara (ob. część miasta) był centrum handlowym, które wspierało ambicje Nobunagi[3].
Kawara nad rzeką Nagara była w okresie Edo (1603–1868) ruchliwym portem dla handlarzy drewnem i papierem. Stare domy drewniane, liczące około 120 lat, pozostają nienaruszone. Oprócz sklepów o długiej tradycji, przekazywanych z pokolenia na pokolenie, wiele domów jest obecnie kawiarniami[3].
Trzy chramy
[edytuj | edytuj kod]Na terenie miasta znajdują się trzy chramy[b] shintō, których bóstwa mają związek rodzice-dziecko: Inaba (ojciec), Kogane (matka) i Kashimori (dziecko). Odwiedzanie tych trzech sanktuariów jest zwyczajem od czasów Edo. Mówi się, że wizyta we wszystkich trzech chramach przynosi szczęście rodzinie[3].
-
Chram Inaba
-
Złota brama torii chramu Kogane
-
Chram Kashimori
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]W mieście rozwinął się przemysł włókienniczy, chemiczny, maszynowy, lotniczy, papierniczy, szklarski oraz rzemieślniczy[4].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Panorama miasta, w głębi szczyt Hanabusa, w paśmie Ryōhaku
-
Góra Kinka w centrum miasta, rzeka Nagara
-
Zamek Gifu (na szczycie góry Kinka)
-
Gifu City Science Museum
-
Główna ulica Kawara-machi
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona miasta (ang.)
- Tramwaje w Gifu
- Informacja o zamku (ang.)
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Połowy ryb przy pomocy kormoranów są prowadzone w Japonii od ponad 1300 lat. Korzystając z tej metody, rybak manipuluje ptakiem za pomocą ręcznej liny i zmusza go do nurkowania w wodzie, aby złapał rybę o nazwie ayu (Plecoglossus altivelis). Rzeka Nagara jest jednym z 12 miejsc w Japonii, gdzie zachowała się ta technika. Tylko dwa z nich – jednym z nich jest Gifu – posiadają koncesję Agencji Dworu Cesarskiego na łowienie ayu dla cesarza.
- ↑ W piśmiennictwie polskim dot. Japonii przyjęto słowo „chram” jako tłumaczenie jinja, a słowo „świątynia” – buddyjskiej tera (o-tera). Podobnie jest w innych językach, w tym w języku angielskim: jinja → "shrine", a tera → "temple".
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ The location of the city, the area and the population. Gifu City Office. [dostęp 2018-09-17]. (ang.).
- ↑ 日本地図 (Nihon Chizu). Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 185. ISBN 978-4-415-11272-5.
- ↑ a b c Gifu City, Where History and Modern Culture Come Together!. Centrip Japan, 2020. [dostęp 2023-05-28]. (ang.).
- ↑ Gifu, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-07-03] .