Ginnegar
32°39′50″N 35°15′30″E/32,663889 35,258333 Widok na kibuc z lotu ptaka | |
| Państwo | |
|---|---|
| Dystrykt | |
| Poddystrykt | |
| Samorząd Regionu | |
| Wysokość |
109 m n.p.m. |
| Populacja (2013) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
36580 |
Położenie na mapie Dystryktu Północnego  | |
Położenie na mapie Izraela  | |
| 32°39′50″N 35°15′30″E/32,663889 35,258333
| |
| Strona internetowa | |
Ginnegar (hebr. גניגר; ang. Ginnegar lub Ginegar) – kibuc położony w Samorządzie Regionu Emek Jizre’el, w Dystrykcie Północnym, w Izraelu. Członek Ruchu Kibuców (Ha-Tenu’a ha-Kibbucit).
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Kibuc Ginnegar jest położony na wysokości od 90 do 140 metrów n.p.m., na północnej granicy intensywnie użytkowanej rolniczo Doliny Jezreel, u podnóża południowych stoków masywu górskiego Hare Nacerat, w Dolnej Galilei, na północy Izraela. Masyw Hare Nacerat ciągnie się na północny wschód od kibucu w stronę miasta Nazaret. Zbocza są zalesione i spływa z nich przepływający na wschód od kibucu strumień Mizra. W jego otoczeniu znajdują się miasta Migdal ha-Emek i Afula, miasteczka Jafa an-Naserije i Iksal, kibuce Mizra i Sarid, oraz moszawy Tel Adaszim, Ha-Jogew i Kefar Baruch. Na południe od kibucu jest baza wojskowa Amos i port lotniczy Megiddo.
Ginnegar jest położony w Samorządzie Regionu Emek Jizre’el, w Poddystrykcie Jezreel, w Dystrykcie Północnym Izraela.
Historia[edytuj | edytuj kod]
_-_Children_Dancing.jpg)
_-_HAGANA_WIRELESS_OPERATORS_WORKING_IN_THE_WATCH_TOWER.jpg)
.JPG)
W 1896 roku w miejscu tym powstała kolonia rolnicza niemieckiej organizacji chrześcijańskiej Templer (niem. Tempelgesellschaft). W 1916 roku ziemię odkupił od nich Żydowski Fundusz Narodowy, co umożliwiło dalszy rozwój osadnictwa żydowskiego w Dolinie Jezreel. Grupa założycielska kibucu składała się z żydowskich imigrantów z Polski i Rosji, którzy po 1919 roku przyjechali do Palestyny. W 1920 roku osiedlili się oni w rejonie kibucu Deganja Alef, gdzie przeszli szkolenie i zdobywali potrzebne doświadczenie. Utworzyli oni tymczasowy kibuc Deganja Gimel, który został jednak opuszczony ze względu na brak ziemi. We wrześniu 1922 roku grupa przeniosła się do Doliny Jezreel i założyła współczesny kibuc Ginnegar. W kolejnych latach dołączyli do nich imigranci Niemiec, Czechosłowacji i Stanów Zjednoczonych. W 1927 roku wybudowano pierwszy dom mieszkalny. W latach 1928-1932 przeprowadzono akcję zalesiania okolicznych zboczy górskich. W 1937 roku w wielkim pożarze spłonęło 33 tys. drzew. Podczas II wojny światowej kibuc był bazą kompanii szturmowych Palmach[1][2]. W 2004 roku kibuc przeszedł przez proces prywatyzacji, zachowując kolektywną organizację instytucji kultury, edukacji i ochrony zdrowia. W 2009 roku w zachodniej części kibucu wybudowano nowe osiedle mieszkaniowe z 33 domami. Jego mieszkańcy nie są członkami kibucu[3].
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa wywodzi się od żydowskiej osady Niginar (hebr. נגניגר) lub Nignigar (hebr. נגינר) wymienianej w Talmudzie. Była to siedziba rabina Jochanana ben Nuri[4].
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Większość mieszkańców kibucu jest Żydami, jednak nie wszyscy identyfikują się z judaizmem. Tutejsza populacja jest świecka[5][6]:
Gospodarka i infrastruktura[edytuj | edytuj kod]
Gospodarka kibucu opiera się na intensywnym rolnictwie, sadownictwie oraz hodowli drobiu i bydła. Firma Ginegar Plastics Products Ltd. jest jednym z największych w kraju producentów elementów szklarni dla ogrodnictwa i rolnictwa[7]. W kibucu jest centrum medycyny alternatywnej, sklep wielobranżowy i warsztat mechaniczny.
Transport[edytuj | edytuj kod]
Z kibucu wyjeżdża się na południe na drogę nr 73, którą jadąc na zachód dojeżdża się do skrzyżowania z drogą nr 7255 prowadzącą na północ do miasta Migdal ha-Emek, lub jadąc na wschód dojeżdża się do drogi ekspresowej nr 60 (Afula-Nazaret).
Edukacja i sport[edytuj | edytuj kod]
Kibuc utrzymuje przedszkole oraz niewielki ogród zoologiczny. Starsze dzieci są dowożone do szkoły podstawowej w kibucu Sarid lub szkoły średniej w kibucu Jifat. W kibucu znajduje się ośrodek kultury z biblioteką, sala sportowa oraz boisko do piłki nożnej[8]. Jest tutaj także Instytut Edukacyjny Lamed.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
W 2003 roku odrestaurowano wieżę widokową, która została wzniesiona w latach 1932-1935 jako wieża obserwacyjna w stylu architektonicznym Bauhaus. Obok kibucu znajduje się „Jaskinia Palmach”, która służyła jako miejsce szkoleń członków kompanii Palmach. Okoliczne zalesione wzgórza są miejscem atrakcyjnych wędrówek pieszych. W kibucu istnieje możliwość noclegów i wyżywienia.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ginegar. [w:] Bet Alon [on-line]. [dostęp 2012-07-02]. (hebr.).
- ↑ Ginegar. [w:] Galil Net [on-line]. [dostęp 2012-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-02)]. (hebr.).
- ↑ Kalendarium wydarzeń i działań. [w:] Kibbutz Ginegar [on-line]. [dostęp 2012-07-02]. (hebr.).
- ↑ Ginegar w Misznie. [w:] Kibbutz Ginegar [on-line]. [dostęp 2012-07-02]. (hebr.).
- ↑ Dane statystyczne z lat 1948-1995. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2012-07-02]. (hebr.).
- ↑ Dane statystyczne z lat 2001-2009. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2012-07-02]. (hebr.).
- ↑ Ginegar Plastics Products Ltd.. [w:] Ginegar Plastics Products Ltd. [on-line]. [dostęp 2012-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-29)]. (ang.).
- ↑ Ginegar. [w:] Rom Galil [on-line]. [dostęp 2012-07-02]. (hebr.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcie satelitarne Ginnegar. [w:] Google Maps [on-line]. [dostęp 2012-12-11]. (ang.).
- Mapa Ginnegar. [w:] Amudanan [on-line]. [dostęp 2012-12-11]. (hebr.).
