Giuseppe Farinelli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Giuseppe Farinelli
Imię i nazwisko

Giuseppe Francesco Finco

Data i miejsce urodzenia

7 maja 1769
Este

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

12 grudnia 1836
Triest

Gatunki

muzyka poważna, muzyka klasycyzmu

Zawód

kompozytor

Giuseppe Farinelli, właśc. Giuseppe Francesco Finco[1][2][3] (ur. 7 maja 1769 w Este, zm. 12 grudnia 1836 w Trieście[1][2][3]) – włoski kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Podstawy edukacji muzycznej otrzymał w rodzinnym Este, następnie był uczniem Antonio Martinellego w Wenecji[1][2]. Później studiował w Conservatorio della Pietà dei Turchini w Neapolu, gdzie jego nauczycielami byli Nicola Fago (harmonia), Nicola Sala (kontrapunkt) i Giacomo Tritto (kontrapunkt)[1][2]. Przyjaźnił się ze śpiewakiem Farinellim, na cześć którego przybrał swoje nazwisko[2][3]. W 1808 roku zamieszkał w Wenecji, w latach 1810–1817 przebywał w Turynie[1]. W 1817 roku osiadł w Trieście, gdzie był klawesynistą Teatro Grande in Trieste i kapelmistrzem katedry San Giusto[1][2].

Skomponował około 60 oper, które w swoim czasie cieszyły się wśród publiczności dużą popularnością, szybko jednak zostały przyćmione przez dzieła Gioacchino Rossiniego[1][2][3]. Ponadto napisał 3 oratoria, 5 mszy, 2 Te Deum, 11 kantat[1][2][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 65–66. ISBN 83-224-0344-5.
  2. a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1067. ISBN 0-02-865527-3.
  3. a b c d e Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 194. ISBN 978-0-8108-7183-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]