Gliński (herb szlachecki)
Gliński (Hliński) – polski herb szlachecki pochodzenia rusko-tatarskiego.
Blazonowanie[edytuj | edytuj kod]
Opis według klasycznych zasad blazonowania:
W polu czerwonym, przez górną belkę znaku przypominającego ruską literę P - krzyż na opak, z końcem górnym rozdartym. Klejnot: nad hełmem w koronie trzy pióra strusie[1].
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Herb opisany i zilustrowany przez Kaspra Niesieckiego (Korona polska, 1738)[2].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Herb własny książęcej rodziny Glińskich (Hlińskich), mającej wywodzić się od Leksy, wnuka chana Mamaja. Rodzina nazwisko Gliński miała przyjąć od miasta Glińsk po litewskiej stronie Dniepru, gdzie przeniosła się z Krymu i przyjęła zwierzchność księcia Witolda. Następnie dwie linie tej rodziny, przyjęły odmiejscowe nazwiska Lichodziejewski (Lichodziejski) oraz Daszkowicz (linia wygasła w XVI wieku) od posiadanych dóbr. Glińscy na Litwie mieli zaprzestać używania tytułu książęcego w XVI/XVII wieku[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stefan Janusz Starykoń-Kasprzycki: Polska encyklopedja szlachecka. T. 2. 1935, s. 162.
- ↑ Kasper Niesiecki: Korona Polska przy Złotey Wolności Starożytnemi Rycerstwa Polskiego y Wielkiego Xięstwa Litewskiego Kleynotami Naywyższymi Honorami Heroicznym, Męstwem y odwagą, Wytworną Nauką, a naypierwey Cnotą Pobożnością, y Swiątobliwością Ozdobiona Potomnym zaś wiekom na zaszczyt y nieśmiertelna sławę Pamiętnych w tey Oycziźnie Synow PODANA. s. 225.
- ↑ Adam Amilkar Kosiński: Przewodnik heraldyczny: monografie kilkudziesięciu znakomitszych rodzin, spis rodzin senatorskich i tytuły honorowe posiadających. Kraków: 1877, s. 162-163.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Herb Gliński, w opracowaniu graficznym Tadeusza Gajla z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
|