Gramatyka języka tetum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Gramatyka języka tetum – system gramatyczny języka tetum, należącego do rodziny języków malajsko-polinezyjskich.

Rzeczowniki[edytuj | edytuj kod]

Rzeczowniki w tetum nie dzielą się na rodzaje. Ponieważ w tetum nie ma przypadków, rzeczowników nie można odmieniać (nie licząc rzeczowników pochodzenia portugalskiego). Liczbę mnogą rzeczownika tworzy się na dwa sposoby:

  • poprzez dodanie po nim słowa sira (oznaczającego oni/one):
fetu „kobieta” → fetu sira „kobiety”
  • poprzez zastosowanie takich zasad tworzenia liczby mnogiej, jakie są w języku portugalskim (tylko dla słów pochodzenia portugalskiego):
Estadus UnidusStany Zjednoczone.

W tetum liczbę mnogą stosuje się rzadziej niż w innych językach. Jej występowanie często trzeba wywnioskować z kontekstu.

Określoność[edytuj | edytuj kod]

W tetum występuje tzw. określoność. Określoność wskazuje, czy użyty rzeczownik opisuje ogólną kategorię pojęć, czy też pewien konkretny egzemplarz. Jeżeli rzeczownik w tetum jest nieokreślony, używa się po nim przedimka ida (oznaczające jeden):

labarik ida[jakieś] dziecko.

Nie istnieje podobny odpowiednik dla rzeczowników określonych. Istnieje jednak grupa zaimków wskazujących, które zastępują przedimek:

labarik ida-ne’e[to] dziecko
labarik ida-ne’ebá[tamto] dziecko
labarik sira-ne’e[te] dzieci
labarik sira-ne’ebá[tamte] dzieci.

Dzierżawczość[edytuj | edytuj kod]

W tetum dzierżawczość można wyrazić na dwa sposoby:

  • poprzez umieszczenie słowa nia między elementem posiadającym a elementem posiadanym (dopełniacz saksoński):
Cristina nia livruksiążka Cristiny
  • poprzez umieszczenie słowa nian po elemencie posiadającym:
povu Timór Lorosa’e nianludność Timoru Wschodniego.

Czasowniki[edytuj | edytuj kod]

Czasowniki w tetum mają tę samą formę bez względu na to, jaką rolę przyjmują. Sprawia to, że czasownik może pełnić jednocześnie swoją własną funkcję, a także bezokolicznika oraz gerundium.

Czasownik nie odmienia się przez osoby. By określić osobę, przed czasownikiem należy dodać do zdania podmiot gramatyczny:

Osoba Liczba
l. poj. l. mn.
1. os. Ha’u
1. os. inkluzywna Ita
1. os. ekskluzywna Ami
2. os. Ó Imi
2. os. (f. grzecznościowa) Ita
3. os. Nia Sira

Podmiotem w tetum może być dowolna osoba lub przedmiot.

Czas przeszły[edytuj | edytuj kod]

Czas przeszły tworzy się poprzez dodanie na koniec zdania słowa ona:

Ha’u han etu ona.Zjadłem ryż.

Jeżeli wydarzenie miało miejsce przed chwilą, przed ona dodaje się tiha:

Hau haan tiha ona.Właśnie zjadłem ryż.

Zdarza się, że czas przeszły należy wywnioskować z kontekstu:

Horisehik ha’u han etu.Wczoraj jadłem ryż.

Czas przyszły[edytuj | edytuj kod]

Czas przyszły tworzy się poprzez dodanie przed czasownik słowa sei:

Ha’u sei fó hahán ba sira.Dam im jedzenie.

Tryb rozkazujący[edytuj | edytuj kod]

Tryb rozkazujący tworzy się poprzez dodanie ba (iść) na końcu zdania:

Lee surat ba!Czytaj list!

Jeżeli chcemy tylko coś zasugerować, używamy słowa lai:

Lee surat lai.Czytaj list.

Jeżeli chcemy czegoś zakazać, używamy słów labele (nie można) lub keta (nie + czasownik):

Labele fuma iha ne’e!Nie wolno tutaj palić!
Keta han xocolati!Nie jedz czekolady!

Łącznik[edytuj | edytuj kod]

W tetum nie można używać słowa „być”. Jeżeli jednak chcemy zaakcentować fakt, że coś jest czymś, należy użyć słowa maka (to, to jest):

Polónia maka rai iha centru Europa nian.Polska to kraj w środku Europy.

Do zaprzeczania używa się zaś słowa la’ós:

Timor-oan sira la’ós Indonézia-oan.Timorczycy nie są Indonezyjczykami.

Przymiotniki[edytuj | edytuj kod]

Przymiotnik w tetum stawia się zawsze po rzeczowniku:

informasaun rumaróżne informacje.

Przymiotniki rodzime, podobnie jak rzeczowniki, nie odmieniają się przez przypadki, rodzaje ani liczby. Przymiotniki pochodzące z języka portugalskiego odmieniają się tylko według rodzajów:

governu demokrátikudemokratyczny rząd
nasaun demokrátikademokratyczne państwo.

Stopniowanie[edytuj | edytuj kod]

Przymiotniki w tetum stopniują się. Stopień wyższy przymiotnika tworzy się poprzez jego reduplikację:

barak „liczne” → babarak „liczniejsze”, „bardzo liczne”
di’ak „dobry” → didi’ak „lepiej”, „bardzo dobry”.

Stopień najwyższy tworzy się poprzez dodanie zwrotu liu hotu (wszystko):

Maria tuan liu hotu.Maria jest najstarsza.

Porównania tworzy się poprzez dodanie po przymiotniku zwrotu liu duké:

Maria tuan liu duké Ana.Maria jest starsza niż Ana.

Przysłówki[edytuj | edytuj kod]

Przysłówek w tetum tworzy się poprzez reduplikację przymiotnika lub rzeczownika:

di’ak „dobry” → didi’ak „dobrze”
loron „dzień” → loroloron „dziennie”

Przyimki[edytuj | edytuj kod]

W tetum występują dwa przyimkiiha (w) oraz ba (do, dla). Łączenie ich z kilkoma innymi słowami pozwala uzyskać więcej określeń na położenie:

iha uma laranwewnątrz domu
iha foho tutunna szczycie góry
iha meza letenna tablicy
iha kadeira okospod krzesłem
iha rai li’urpoza krajem
iha ema leetmiędzy ludźmi.

Szyk wyrazów[edytuj | edytuj kod]

W tetum występuje szyk zdania SVO (tj.: dopełnienie + orzeczenie + podmiot), który jest niezmienny. Także zdania pytające mają ten szyk zdania.

Zdania przydawkowe[edytuj | edytuj kod]

W tetum zdania przydawkowe tworzy się podobnie jak w innych językach. Zdania przydawkowe zastępują w tetum stronę bierną, gdyż ta nie istnieje. Zdanie przydawkowe łączy się ze zdaniem nadrzędnym przy pomocy spójnika ne’ebé (który):

Ema ida ne’ebé administra.Człowiek, który administruje.

Zdania pytające[edytuj | edytuj kod]

W tetum do zadawania pytań, na które można odpowiedzieć tylko tak albo nie, służą słowa ka (czy) lub ka lae (czy nie), stawiane na końcu pytania:

Nia naran António ka?Czy jego imię to António?
Ó gosta ha’u ka lae?Lubisz mnie?

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]