Przejdź do zawartości

Wejsuny (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Gromada Wejsuny)
Wejsuny
gromada
1954–1973
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

olsztyńskie

Powiat

piski

Data powstania

4 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Wejsuny

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

6

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

10

brak współrzędnych

Wejsuny – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Wejsuny z siedzibą GRN w Wejsunach utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie piskim w woj. olsztyńskim na mocy uchwały nr 24 WRN w Olsztynie z dnia 4 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Głodowo, Kończewo, Kowalik Piski i Wejsuny[6] (bez toru kolejowego) oraz las z dotychczasowej gromady[7] Szeroki Bór ze zniesionej gminy Wejsuny w powiecie piskim, a także obszary dotychczasowych gromad Piaski-Onufryjewo (bez Jeziora Bełdany) i Wierzba ze zniesionej gminy Ukta w powiecie mrągowskim, w tymże województwie[8]. Dla gromady ustalono 10 członków gromadzkiej rady narodowej[9].

1 stycznia 1972 z gromady Wejsuny wyłączono wieś Kowalik, jeziora Guzianka Duża, Guzianka Mała i Koś-Koik, część jeziora Nidzkiego oraz tereny leśne należące do Nadleśnictwa Ruciane (814 ha), włączając je do miasta Ruciane-Nida w tymże powiecie[10].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Przez pomyłkę nie wymieniono gromady Wejsuny
  7. Podano błędnie "miejscowości" zamiast "gromady"
  8. Uchwała Nr 24 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu piskiego; w ramach Zarządzenia Nr 13 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z dnia 30 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z dnia 20 grudnia 1954 r., Nr. 11, Poz. 50)
  9. Uchwała Nr XLVIII/252 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Piszu z dnia 5 października 1954 r. w przedmiocie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z dnia 9 października 1954 r., Nr. 9, Poz. 36)
  10. Dz.U. z 1971 r. nr 15, poz. 152
  11. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.