Grupa Golicy
Grupa Golicy (Grupa Holicy) – grupa szczytów pienińskich położona pomiędzy Dunajcem (granica zachodnia) a uchodzącymi do niego potokami Lipnik (granica południowa) i Leśny Potok (granica północna). Na wschodzie granicę stanowi przełęcz pod Tokarnią. Położona całkowicie w słowackiej części Pienin Grupa Golicy posiada więc naturalne, wyraźnie zaznaczone głębokimi dolinami granice. Od południowej strony sąsiaduje z Magurą Spiską, od północnej z Małymi Pieninami. Wśród topografów brak jednomyślności do której części Pienin zaliczyć Grupę Golicy. Niektórzy zaliczają ją do Pienin Właściwych, inni do Małych Pienin. Według Józefa Nyki pod względem budowy, krajobrazu i flory Grupa Golicy należy do Pienin Właściwych, stanowi ich przedłużenie przecięte Przełomem Dunajca[1][2]. Niektórzy topografowie wyodrębniają ją jako odrębną jednostkę. Wyróżniają się w niej dwa grzbiety:
- południowy, wyższy, przebiegający równoleżnikowo, ze szczytami:
- Klasztorna Góra (słow. Kláštorná hora, 657 m)
- Płaśnie (Plašná; 889 m)
- Aksamitka (841 m)
- północny, niższy i przebiegający z północnego zachodu na południowy wschód, ze szczytami:
Grzbiet północny łączy się z południowym na środkowym wierzchołku Płaśni. Od grzbietów tych odchodzą jeszcze krótkie boczne grzbiety poprzecinane dolinami potoków[2].
Do Grupy Golicy należą położone nad Dunajcem skalne urwiska Siedem Mnichów oraz pod Płaśniami Haligowskie Skały będące ścisłym rezerwatem przyrody. W skałach tych znajduje się Aksamitka – największa i najsłynniejsza jaskinia całych Pienin. Cały obszar Grupy Golicy znajduje się na terenie PIENAP-u. Jest udostępniony czterema szlakami turystyki pieszej i jednym rowerowym. Są one widokowe dzięki temu, że przechodzą przez polany[3].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
czerwony: Czerwony Klasztor – Przełęcz pod Klasztorną Górą – Płaśnie – przełęcz Pod Płaśniami – Aksamitka – Przełęcz pod Tokarnią – Wielki Lipnik. 3:15 h, ↓ 2:45 h
niebieski: Czerwony Klasztor – Przełęcz pod Klasztorną Górą – przełęcz Limierz – Leśnica. 1:45 h, ↓ 1.35 h
żółty: Droga Pienińska – przełęcz Limierz. 50 min, ↓ 35 min.
zielony: Leśnica – przełęcz Pod Płaśniami – Haligowce. 2:05 h, ↓ 2:05 h
żółty: tą samą trasą co niebieski pieszy[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, ISBN 83-915859-4-8.
- ↑ a b c Pieniny polskie i słowackie. Mapa turystyczna 1:25 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” s.c., 2008.
- ↑ Stefan Michalik, Pieniny – park dwu narodów: przewodnik przyrodniczy, Krościenko n/D: Pieniński Park Narodowy, 2005, ISBN 83-913898-1-2.