HMS Sikh (1937)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z HMS Sikh)
HMS Sikh (F82/G82)
Ilustracja
HMS „Sikh” przed wojną
Historia
Stocznia

Stephens, Govan Szkocja

Położenie stępki

24 września 1936

Wodowanie

17 grudnia 1937

 Royal Navy
Wejście do służby

12 października 1938

Zatopiony

14 września 1942

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 1854 t
pełna: 2519 t

Długość

114,9 m

Szerokość

11,12 m

Zanurzenie

3,96 m

Napęd
2 turbiny parowe o mocy łącznej 44 000 KM,
3 kotły parowe, 2 śruby
Prędkość

36 w

Zasięg

5700 Mm przy 15 w

Uzbrojenie
8 dział 120 mm (4xII),
4 działka 40 mm plot (1xIV),
8 wkm plot Vickers 12,7 mm (2xIV),
4 wt 533 mm (1xIV), 20 bg, 2 mbg (stan na 1939-1940, szczegóły w tekście)
Załoga

190

HMS Sikhbrytyjski niszczyciel z okresu II wojny światowej, typu Tribal, w służbie Royal Navy w latach 19381942. Nosił znaki taktyczne L82, F82, G82. Podczas wojny służył w kampanii norweskiej, na Atlantyku i na Morzu Śródziemnym, gdzie został zatopiony 14 września 1942.

Za przebieg służby HMS „Sikh” otrzymał 8 wyróżnień bitewnych (battle honours): Norwegia 1940, Atlantyk 1940-1941, operacja przeciw pancernikowi Bismarck 1941, bitwa koło przylądka Bon 1941, Libia 1941, konwoje maltańskie 1941-1942, bitwa pod Syrtą 1942, Morze Śródziemne 1942[1].

Budowa[edytuj | edytuj kod]

Okręt zamówiono 19 czerwca 1936 w ramach programu budowy z 1936 roku i stępkę pod jego budowę położono 24 września 1936 w stoczni Stephens w Govan w Szkocji (w tej samej stoczni budowano bliźniaczy „Zulu”). Kadłub wodowano 17 grudnia 1937, a okręt wszedł do służby w Royal Navy 12 października 1938. Był to drugi okręt noszący nazwę HMS Sikh (Sikh), po niszczycielu z I wojny światowej Koszt budowy bez uzbrojenia i wyposażenia łączności wyniósł 337,704 funtów[1].

Służba[edytuj | edytuj kod]

„Sikh” wszedł do służby w składzie 4. Flotylli Niszczycieli Floty Śródziemnomorskiej stacjonującej na Malcie (do kwietnia 1939 noszącej nazwę 1. Flotylli Niszczycieli Tribal). W dniach 15-18 listopada 1938 przetransportował z Boulogne do Dover króla Rumunii Karola II i księcia Michała udających się z wizytą do Wielkiej Brytanii[1]. W grudniu przybył na Maltę. Zmieniono mu wówczas numer taktyczny z L82 na F82.

W marcu 1939 uczestniczył w patrolach na wodach Hiszpanii, gdzie dobiegała końca hiszpańska wojna domowa. 21 marca przetransportował uchodźców z Kartageny do Marsylii[1].

Początek wojny i kampania norweska 1940[edytuj | edytuj kod]

Tuż po wybuchu II wojny światowej, we wrześniu 1939 skierowany został na Morze Czerwone (wraz z HMS „Gurkha”, „Mohawk” i „Afridi”) w celu kontrolowania ruchów włoskich statków koło włoskiego Somali (Włochy nie przystąpiły jeszcze wówczas do wojny). Od 5 października do listopada był remontowany na Malcie (usuwano defekty turbin), po czym w grudniu został przeniesiony do Floty Metropolii (Home Fleet), w ślad za 4. Flotyllą. Następnie niszczyciele flotylli głównie patrolowały na Morzu Północnym i Atlantyku oraz działały z siłami głównymi floty, bazując w Scapa Flow.

Tuż przed niemieckim atakiem na Norwegię, wieczorem 7 kwietnia „Sikh” wypłynął na patrol w rejonie Stavanger z krążownikami i niszczycielami brytyjskimi oraz polskimi[a], poszukując niemieckich okrętów, lecz bez kontaktu z nieprzyjacielem. Następnie 9 kwietnia wyruszył w eskorcie 4 krążowników, które miały zaatakować niemieckie okręty pod Bergen, lecz operacja została odwołana i okręty dołączyły do sił głównych Home Fleet, atakowane po drodze przez lotnictwo (zatopiono wówczas niszczyciel HMS „Gurkha”)[b]

Dalsza służba w skrócie[edytuj | edytuj kod]

22 maja 1941 został skierowany do eskorty konwoju WS-8B na Atlantyku, w składzie 4. Flotylli kmdra Philipa Viana (HMS „Cossack”, „Zulu”, „Sikh” i „Maori” oraz polski ORP „Piorun”). 26 maja został skierowany wraz z flotyllą do akcji poszukiwania pancernika „Bismarck”. W nocy na 27 maja wraz z pozostałymi niszczycielami typu Tribal przeprowadził bezskuteczne ataki torpedowe na „Bismarcka”, nie odnosząc przy tym uszkodzeń. Eskortował później powracające pancerniki HMS „King George V” i „Rodney”[2].

W październiku 1941 „Sikh” został skierowany w skład zespołu H w Gibraltarze. Od 16 do 27 października ponownie brał udział w osłonie dostarczenia samolotów na Maltę przez HMS „Ark Royal” (operacja Callboy), a od 10 listopada w analogicznej operacji Perpetual (po storpedowaniu lotniskowca „Ark Royal”, eskortował 13 listopada pancernik HMS „Malaya” do Gibraltaru, po czym 14 listopada uczestniczył w nieudanych próbach ratowania lotniskowca)[1].

W grudniu zdecydowano przenieść „Sikh” do Floty Śródziemnomorskiej. W drodze, 12 grudnia 1941 w nocy, wraz z niszczycielami „Isaac Sweers”, „Maori” i „Legion” doszło do starcia z włoskimi krążownikami koło przylądka Bon, w którym „Sikh” wziął udział w zatopieniu torpedami krążowników „Alberico da Barbiano” i „Alberto di Giussano”. Między 14 a 17 grudnia wchodził w skład zespołu K bazującego na Malcie i wziął udział w I bitwie pod Syrtą, po czym z flotyllą przebazował do Aleksandrii. Brał następnie udział w operacjach sił floty na wschodnim Morzu Śródziemnym, głównie wiążących się z zaopatrywaniem Malty, walcząc przy tym z lotnictwem (MF-2, MF-3 w styczniu 1942). W toku operacji MF-2, 7 stycznia został przebazowany na Maltę, w skład Zespołu K (Force K)[1].

W czerwcu wziął udział w nieudanej operacji zaopatrzeniowej Malty Vigorous.

14 września 1942 „Sikh” i „Zulu” wzięły udział w nieudanej próbie wysadzenia desantu w Tobruku (operacja Agreement), podczas której „Sikh” został zatopiony przez artylerię nadbrzeżną i niemieckie działa przeciwlotnicze 88 mm oraz włoskie 76 mm, a „Zulu” następnie zatonął po zbombardowaniu przez niemieckie bombowce nurkujące[1]. Zginęło 15 członków załogi, a 224 dostało się do niewoli, gdzie 4 zmarło z ran[3].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Krążowniki lekkie HMS „Arethusa” i „Galatea” i niszczyciele HMS „Afridi”, „Gurkha”, „Sikh”, „Mohawk”, „Zulu”, „Cossack”, „Kashmir”, „Kelvin” i polskie OORPGrom”, „Błyskawica” i „Burza” – Don Kindell, NAVAL EVENTS, APRIL 1940, Part 1 of 4 w serwisie naval-history.net [dostęp 18-6-2009].
  2. Krążowniki lekkie HMS „Manchester”, „Southampton”, „Sheffield” i „Glasgow”, niszczyciele HMS „Gurkha”, „Afridi”, „Sikh”, „Mohawk”, „Somali”, „Matabele”, „Mashona” – Don Kindell, NAVAL EVENTS, APRIL 1940, Part 2 of 4 w serwisie naval-history.net [dostęp 9-6-2009].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g G. Mason, op.cit.
  2. Don Kindell, NAVAL EVENTS, MAY 1941, Part 2 of 2.
  3. Rafał Mariusz Kaczmarek: Wielkie nie„porozumienie”, "Militaria XX wieku" nr 3/2011(42), s. 38

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]