Hans-Georg Maaßen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hans-Georg Maaßen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 listopada 1962
Mönchengladbach

Stanowisko

prezes Federalnego Urzędu Ochrony Konstytucji (2012–2018)

Multimedia w Wikimedia Commons

Hans-Georg Maaßen (ur. 24 listopada 1962 w Mönchengladbach) – niemiecki prawnik, urzędnik, w latach 2012–2018 prezes Federalnego Urzędu Ochrony Konstytucji (niem. Bundesamt für Verfassungsschutz) – cywilnego kontrwywiadu Republiki Federalnej Niemiec.

Od 2023 przewodniczący konserwatywnego stowarzyszenia, a następnie partii politycznejWerteunion[1][2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Hans-Georg Maaßen w 1982 roku ukończył gimnazjum w dzielnicy Mönchengladbach - Rheindahlen. Studiował następnie prawo na Uniwersytetach w Kolonii i Bonn. W 1987 zdał egzamin prawniczy I stopnia, cztery lata później II stopnia. W 1997 roku obronił doktorat na Uniwersytecie w Kolonii pod kierunkiem prof. Hartmuta Schiedermaira na podstawie rozprawy Die Rechtsstellung des Asylbewerbers im Völkerrecht[3][4].

Od 1991 roku zatrudniony w Federalnym Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, początkowo jako radca w Departamencie ds. Cudzoziemców i w Departamencie Policji, a następnie osobisty asystent Sekretarza Stanu ds. Bezpieczeństwa. Od 2002 kierował pracami Departamentu Prawa Imigracyjnego. W 2008 objął stanowisko dyrektora wydziału Antyterrorystycznego w Departamencie Bezpieczeństwa Publicznego MSW[4][5].

Od 2001 do 2016 był wykładowcą na Wydziale Prawa Publicznego i Administracji Publicznej Wolnego Uniwersytetu w Berlinie, a od 2006 prowadził gościnne wykłady na Uniwersytecie Tsukuba w Tokio. Od 2005 współredaktor i redaktor czasopisma Journal of Immigration Law and Immigration Policy[4][6].

Od 1 sierpnia 2012 prezes Federalnego Urzędu Ochrony Konstytucji[7]. W 2018 roku odwołany ze stanowiska po swojej wypowiedzi podważającej prawdziwości doniesień medialnych o atakach na cudzoziemców w Chemnitz. Zarzucano mu także kontakty z politykami Alternatywy dla Niemiec[8]. Po odwołaniu początkowo miał pełnić funkcję sekretarza stanu w MSW, został jednak po naciskach koalicyjnej SPD, na wniosek ministra Horsta Seehofera przeniesiony w stan spoczynku[9].

W 2021 roku startował bezskutecznie z list CDU w wyborach do Bundestagu w okręgu wyborczym nr 196 w Turyngii[10].

Krytyk polityki migracyjnej kanclerz Angeli Merkel. Związał się z konserwatywnym, prawicowym stowarzyszeniem Werteunion, któremu przewodniczy od 2023 roku. W 2024 roku zrezygnował z członkostwa w CDU (do partii wstąpił w 1978) i ogłosił przekształcenie Werteunion w partię polityczną, zapowiadając nawiązanie współpracy z Alternatywą dla Niemiec i ruchem Sahry Wagenknecht[11].

Żonaty z japońską prawniczką Yuko Maaßen[12]. Zna biegle język japoński[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ e, Werteunion hat sich offiziell als Partei gegründet | MDR.DE [online], www.mdr.de [dostęp 2024-02-18] (niem.).
  2. ↑ Hannah Scherkamp, AFP, a, Werteunion: Hans-Georg Maaßen zum Chef der rechten Werteunion gewählt, „Die Zeit”, Hamburg, 28 stycznia 2023, ISSN 0044-2070 [dostęp 2024-02-03] (niem.).
  3. ↑ Noll, Hans-Georg Maaßen, Die Rechtsstellung des Asylbewerbers im Völkerrecht, „Nordic Journal of International Law”, 67 (3), 1998, s. 371–379, DOI: 10.1163/15718109820295615, ISSN 0902-7351 [dostęp 2024-02-03].
  4. ↑ a b c Maaßen_Hans-Georg • Dr. Hans-Georg Maaßen • FB Rechtswissenschaft [online], web.archive.org, 4 marca 2016 [dostęp 2024-02-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].
  5. ↑ RP ONLINE, Mönchengladbach: Rheindahlener wird Chef des Verfassungsschutzes [online], RP ONLINE, 17 lipca 2012 [dostęp 2024-02-03] (niem.).
  6. ↑ Ministerialdirigent Dr. Hans-Georg Maaßen • Europawissenschaften Berlin [online], web.archive.org, 20 lipca 2012 [dostęp 2024-02-03] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-20].
  7. ↑ BMI - Pressemitteilungen -Bundesinnenminister Dr. Friedrich im Bundesamt für Verfassungsschutz: Amtseinführung des neuen Präsidenten Dr. Maaßen [online], web.archive.org, 17 października 2012 [dostęp 2024-02-03] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-17].
  8. ↑ Szef niemieckiego kontrwywiadu traci stanowisko. Po słowach o atakach na migrantów [online], TVN24, 18 września 2018 [dostęp 2024-02-03] (pol.).
  9. ↑ Niemcy. Były szef kontrwywiadu polaryzuje chadeków – DW – 30.04.2021 [online], dw.com [dostęp 2024-02-03] (pol.).
  10. ↑ Niemcy. Były szef kontrwywiadu polaryzuje chadeków – DW – 30.04.2021 [online], dw.com [dostęp 2024-02-03] (pol.).
  11. ↑ Parteigründung der WerteUnion [online], ZEIT ONLINE, 2 lutego 2024 [dostęp 2024-02-03] (niem.).
  12. ↑ Martin Nefzger, Hans-Georg Maaßen: Lebenslauf, Frau, Politik – Der Steckbrief [online], www.morgenpost.de, 6 stycznia 2024 [dostęp 2024-02-03] (niem.).
  13. ↑ Helene Bubrowski, Hans-Georg Maaßen: Der Herr der Zweifel, „FAZ.NET”, Berlin, 10 września 2018, ISSN 0174-4909 [dostęp 2024-02-03] (niem.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hans-Georg_Maaßen&oldid=72908965”