Hans Rosbaud
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
Hans Rosbaud (ur. 22 lipca 1895 w Grazu, zm. 29 grudnia 1962 w Lugano[1][2]) – austriacki dyrygent.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował w konserwatorium Hocha we Frankfurcie nad Menem[1][2], gdzie jego nauczycielami byli Bernhard Sekles (kompozycja) i Alfred Hoehn (fortepian)[1]. W latach 1921–1930 był dyrektorem Hochschule für Musik w Moguncji i dyrygentem orkiestry miejskiej[2]. Od 1929 do 1937 roku pełnił funkcję dyrektora muzycznego i pierwszego dyrygenta rozgłośni Frankfurter Rundfunk[1]. W następnych latach był generalnym dyrektorem muzycznym i dyrygentem orkiestry miejskiej w Münster (1937–1941) i Strasburgu (1941–1944)[1][2]. W 1945 roku został kierownikiem Münchner Philharmoniker[1][2]. W 1948 roku został głównym dyrygentem Sinfonieorchester des Südwestrundfunks w Baden-Baden[1][2]. W latach 1950–1962 pełnił funkcję dyrygenta Tonhalle-Orchester, od 1955 do 1958 roku był też dyrektorem muzycznym Opernhaus w Zurychu[1].
Jako dyrygent propagował muzykę współczesną[1][2]. Brał udział w Donaueschinger Musiktage i festiwalach Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej[1]. Dokonał prawykonań wielu dzieł, m.in. suity Das Nusch-Nuschi Paula Hindemitha (1928), opery Mojżesz i Aron Arnolda Schönberga (wyk. koncertowe Hamburg 1954, wyk. sceniczne Zurych 1957), II koncertu fortepianowego Béli Bartóka (Frankfurt 1933, z kompozytorem występującym jako solista), Monopartita Arthura Honeggera (1951), Réveil des oiseaux Oliviera Messiaena (1953) czy dedykowanego mu Le Marteau sans maître Pierre’a Bouleza (1955)[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 457–458. ISBN 978-83-224-0837-7.
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3048. ISBN 0-02-865530-3.