Harald Svensson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Harald Svensson
Ilustracja
król Danii
Okres

od 1014
do 1018

Dane biograficzne
Dynastia

Skjoldungowie

Data śmierci

1018

Ojciec

Swen Widłobrody

Matka

Sygryda Storråda

Harald II Svensson (? – zm. w 1018) – król Danii w latach 1014-1018.

Harald był najstarszym synem Swena Widłobrodego[1] i Sygrydy Storrådy. Został regentem Danii (1013), gdy jego ojciec walczył z Etelredem Bezradnym w Anglii. Rok później został obwołany królem. Po śmierci Haralda tron odziedziczył jego brat, Kanut Wielki.

Wiadomości o Haraldzie są skąpe i niepewne. Historycy spekulują, że pierwotną intencją Swena było obsadzenie Haralda na tronie Danii, a Kanuta na tronie Anglii. Jednak w 1014 roku, w chwili śmierci, na następcę tronu wyznaczył on Kanuta; w tej sytuacji Harald został królem tylko dzięki poparciu możnych. Poza tym Kanut w owym momencie zajęty był kontynuowaniem walki ojca w Anglii – był tam w momencie śmierci ojca. Rządzący wówczas Danią Harald odmówił podzielenia się z nim władzą, zapewnił jednak bratu militarne wsparcie w Anglii.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sweyn I, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2017-07-11] (ang.).