Harry Horse
Harry Horse, właśc. Richard Horne (ur. 9 maja 1960 w Coventry, zm. 10 stycznia 2007 w Zachodniej Burze) – angielski pisarz, ilustrator, rysownik karykatur politycznych i projektant gier. Był również wokalistą zespołu Swamptrash. Urodził się i wychował w Coventry w hrabstwie Warwickshire, a w 1978 roku przeprowadził się do Edynburga, gdzie przyjął swój pseudonim Harry Horse.
| Data i miejsce urodzenia |
9 maja 1960 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 stycznia 2007 |
| Zawód, zajęcie |
Pisarz, ilustrator, karykaturzysta, muzyk, projektant gier |
| Narodowość |
Anglik |
| Małżeństwo |
Mandy Horne |
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Książki[edytuj | edytuj kod]
Jego pierwsza książka Ogopogo, My Journey with the Loch Ness Monster, została opublikowana w 1984 roku[1]. Napisał także serię książek The Last..., w tym The Last Polar Bears[2], która została zaadaptowana na 30-minutową kreskówkę dla CITV i objazdową produkcję teatralną dla National Theatre of Scotland. Oprócz tego napisał książkę The Last Castaways, która zdobyła nagrodę Nestlé Smarties Book Prize[3].
Karykatury polityczne[edytuj | edytuj kod]
W latach 1987–1992 Horne rysował karykatury polityczne dla Scotland on Sunday i The Scotsman; do swojej śmierci w 2007 roku rysował także dla Sunday Herald. Jego ilustracje pojawiały się również regularnie w gazetach The Observer i The Independent[4].
Gra komputerowa[edytuj | edytuj kod]
W 1996 roku stworzył, zaprojektował i napisał grę przygodową typu wskaż i kliknij dla Time Warner o nazwie Drowned God: Conspiracy of the Ages. Gra została oparta na sfałszowanym manuskrypcie, który napisał dekadę wcześniej, rzekomo napisanym przez XIX-wiecznego poetę Richarda Henry Horne'a z którym dzielił nazwisko[5][6].
Ilustracje[edytuj | edytuj kod]
Jego ilustracje pojawiały się w różnych książkach takich jak The Good Golf Guide to Scotland, Doktor Jekyll i pan Hyde (wydanie rocznicowe z okazji stulecia pierwszego wydania)[7], dwóch książkach Martina C. Stronga wydanych przez Canongate Books (The Great Rock Discography, 1st–4th eds. (1994–1998) oraz The Wee Rock Discography (1996)[8]) oraz w książce dla dzieci Magus the Lollipop Man[9].
Muzyka[edytuj | edytuj kod]
Pod koniec lat 80. był wokalistą i frontmanem edynburskiego zespołu Swamptrash[10], który później – już bez udziału Horse'a – ewoluował w występujący do dzisiaj zespół Shooglenifty[11].
Śmierć[edytuj | edytuj kod]
10 stycznia 2007 roku ciało Horne'a zostało znalezione w jego domu w Zachodniej Burze. W swych objęciach trzymał martwą żonę Mandy (która chorowała na stwardnienie rozsiane). The Sunday Times doniósł 13 lipca 2008 roku, że "zamiast sceny rodem z Romea i Julii" opisywanej w wielu artykułach dotyczących ich śmierci, Horse dźgnął nożem swoją żonę ponad trzydzieści razy, pozostawiając w jej wnętrzu złamany nóż, a następnie zabił ich zwierzęta domowe, zanim skierował nóż na siebie, przecinając swoje ramiona cięciami i okaleczając genitalia, zadając w sumie czterdzieści siedem ran, aż wykrwawił się na śmierć[12][13]. Aktor Tam Dean Burn, który w tygodniu śmierci Horse'a złożył mu hołd radiowy, powiedział w 2009 roku po rozmowie z krewnymi Horse'a, że raport z 2008 roku był "okrutnym wypaczeniem"[14]. Istnieją teorie, że jego śmierć była morderstwem, a nie samobójstwem, ponieważ istniały niespójności z zeznaniami świadków, a drzwi do jego domu były otwarte, gdy znaleziono ciała.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Other Books [online], www.harryhorse.co.uk [dostęp 2023-12-18].
- ↑ The Last Polar Bears [online], www.harryhorse.co.uk [dostęp 2023-12-18].
- ↑ Nestlé Smarties Book Prize | Awards and Honors | LibraryThing [online], LibraryThing.com [dostęp 2023-12-18] (ang.).
- ↑ Harry Horse Political Cartoons [online], www.harryhorse.co.uk [dostęp 2023-12-18].
- ↑ Drowned God [online], www.harryhorse.co.uk [dostęp 2023-12-18].
- ↑ GameSpot's Interview With Harry Horse [online], web.archive.org, 19 sierpnia 2000 [dostęp 2023-12-12] [zarchiwizowane z adresu 2000-08-19] (ang.).
- ↑ Alan Taylor, Harry Horse, „The Guardian”, 24 stycznia 2007, ISSN 0261-3077 [dostęp 2023-12-18] (ang.).
- ↑ Music Reference Books by Martin C. Strong [online], www.folklib.net [dostęp 2023-12-12] (ang.).
- ↑ Michael Mullen, Magus the Lollipop Man, Wolfhound Press, 1983, ISBN 978-0-86327-017-8 [dostęp 2023-12-18] (ang.).
- ↑ Harry Horse Music [online], www.harryhorse.co.uk [dostęp 2023-12-18].
- ↑ Horse power to take us places - The Herald | HighBeam Research [online], web.archive.org, 13 marca 2016 [dostęp 2023-12-12] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-13] (ang.).
- ↑ Paul Riddell, Mandy’s death was murder, not suicide, says her father [online], The Shetland Times, 18 lipca 2008 [dostęp 2023-12-12] (ang.).
- ↑ Van Jensen, The Truth Behind the Death of Harry Horse | ComicMix [online], www.comicmix.com, 14 lipca 2008 [dostęp 2023-12-12] (ang.).
- ↑ Tam Dean Burn wants to restore Harry Horse's reputation as an artist after the controversy over his death. But won't his show reopen old wounds?, „The Scotsman”, Johnston Press, 12 lutego 2009 [dostęp 2012-12-11] (ang.).