Przejdź do zawartości

Hayashio (1939)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hayashio (早潮)
Ilustracja
Wizja artystyczna na przedwojejnnej pocztówce
Historia
Stocznia

Uraga, Tokio

Położenie stępki

30 czerwca 1938

Wodowanie

19 kwietnia 1939

 Dai-Nippon Teikoku Kaigun
Wejście do służby

21 sierpnia 1940

Zatopiony

24 listopada 1942

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa – 2033 ton,
pełna – ok. 2600 ton

Długość

118,5 m

Szerokość

10,8 m

Zanurzenie

3,8 m

Napęd
2 turbiny parowe o mocy łącznej 52 000 KM, 3 kotły parowe, 2 śruby
Prędkość

35 węzłów

Zasięg

5000 Mm przy prędkości 18 w.

Uzbrojenie
6 dział 127 mm (3xII),
4 działka 25 mm plot (2xII)
8 wt 610 mm (2xIV), 16 torped
2 mbg, 16 bg
Załoga

240

Hayashio (jap. 早潮, はやしお, ハヤシオ)[1]niszczyciel Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej typu Kagerō z okresu II wojny światowej. Brał udział w działaniach na początku wojny na Pacyfiku, zatopiony 24 listopada 1942 koło Nowej Gwinei przez lotnictwo.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Niszczyciele typu Kagerō.

„Hayashio” należał do pierwszej serii dużych japońskich niszczycieli typu Kagerō, zamówionej w ramach programu finansowego z 1937 roku. Nazwa „Hayashio” znaczy „szybko poruszający się przypływ[2].

Stępkę pod budowę okrętu położono 30 czerwca 1938 w stoczni Uraga Dock w Tokio, kadłub wodowano 19 kwietnia 1939, a okręt oddano do służby 21 sierpnia 1940[3].

Służba

[edytuj | edytuj kod]

Przed wybuchem II wojny światowej na Pacyfiku, „Hayashio” został przydzielony do 15. Dywizjonu Niszczycieli (Kuchikutai) 2. Eskadry Niszczycieli (Suirai Sentai) 2. Floty. Jedynym dowódcą był kmdr por. Kiyoshi Kaneda[4].

Działania początkowego etapu wojny na Pacyfiku, 1941-1942

[edytuj | edytuj kod]

Bezpośrednio przed rozpoczęciem działań, okręt przypłynął 1 grudnia 1941 z 2. Eskadrą do Palau. Między 6 a 8 grudnia opuścił Palau eskortując siły przeznaczone do zdobycia południowych Filipin. Między innymi, eskortował lotniskowiec „Ryūjō” atakujący Davao, a 10-11 grudnia osłaniał stawianie min w cieśninie Surigao przez stawiacz min „Yaeyama”. W kolejnych dniach osłaniał siły dokonujące inwazji na Legazpi (12 grudnia), Davao (20 grudnia), Jolo (25 grudnia), Manado (11 stycznia 1942), Kendari (14 stycznia), Ambon (31 stycznia), Makasar (8 lutego), Timor (20 lutego)[4].

Od 26 lutego osłaniał główne siły Zespołu Południowego w działaniach na południe od Jawy. Między2 a 8 marca zdobył holenderski statek wiozący żołnierzy alianckich i odprowadził go do zatoki Staring na Celebes. W połowie marca eskortował lotniskowiec „Kaga” z zatoki Staring do Sasebo w Japonii. W dniach 17 kwietnia – 9 maja brał udział w bezskutecznych poszukiwaniach amerykańskich lotniskowców po rajdzie na Tokio, po czym przepłynął na Filipiny. W połowie maja eskortował uszkodzony lotniskowiec „Shōkaku” do Kure.

Następnie, w dniach 3-6 czerwca 1942 „Hayashio” brał udział w operacji mającej na celu zajęcie Midway, eskortując zespół transportowców[4], lecz inwazja nie doszła do skutku z powodu klęski w bitwie pod Midway. Od 16 lipca eskortował krążowniki „Kumano” i „Suzuya” z Kure do Mergui w Birmie w celu działań na Oceanie Indyjskim, odwołanych z powodu sytuacji militarnej na Wyspach Salomona, po czym w sierpniu eskortował je w rejon Wysp Salomona[4].

Działania w rejonie Wysp Salomona, 1942

[edytuj | edytuj kod]
Rejon działań 1942-1943 (baza Truk leży poza mapą, ok. 1300 km na północ od Rabaulu)

24 sierpnia „Hayashio” brał udział w powietrzno-morskiej bitwie koło wschodnich Wysp Salomona, osłaniając siły admirała Nobutake Kondō. We wrześniu patrolował z Truk na północ od Wysp Salomona oraz służył czasowo jako okręt flagowy 2. Eskadry Niszczycieli (kontradmirała Raizo Tanaki). W dniach 29 września – 1 października eskortował transportowiec wodnosamolotów „Nisshin” z Kaviengu na wyspę Shortland[4].

W dniach 3, 6 i 9 października „Hayashio” brał udział w nocnych misjach transportu żołnierzy na pokładach niszczycieli na Guadalcanal (nazywanych przez Amerykanów Tokyo Express). W dniach 10-14 października eskortował pancerniki „Kongō” i „Haruna” bombardujące lotnisko Henderson Field na Guadalcanalu[4].

26 października „Hayashio” wziął udział w powietrzno-morskiej bitwie koło wysp Santa Cruz, eskortując lotniskowiec „Junyo[4]. 7 listopada uczestniczył w misji transportu żołnierzy z Shortland na Guadalcanal. 13-14 listopada eskortował konwój na Guadalcanal, jako okręt flagowy kontradmirała Tanaki dowodzącego 2. Eskadrą Niszczycieli (równolegle do drugiej bitwy pod Guadalcanalem)[4].

W dniach 23-24 listopada 1942 „Hayashio” prowadził rejs transportowy z Rabaulu do Lae i Salamaua na Nowej Gwinei, przerwany na skutek ataków lotnictwa. „Hayashio” został uszkodzony bombą i wybuchł na nim pożar. Opuszczony przez załogę po wybuchu przewożonej amunicji w zatoce Huon koło Nowej Gwinei. Zginęło 50 osób, ranionych było 6. Rozbitków wraz z dowódcą przejął niszczyciel „Shiratsuyu”, po czym dobił go torpedą w rejonie pozycji 7°00′S 147°30′E/-7,000000 147,500000. Oficjalnie usunięto go z listy floty 24 grudnia 1942[4].

Dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]

Opis konstrukcji i szczegółowe dane – w artykule niszczyciele typu Kagerō. Poniżej dane ogólne dla niszczycieli tego typu[5].

Uzbrojenie i wyposażenie:[5]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zapis w alfabecie kanji: 早潮, hiragana (na rufie): はやしお, katakana: ハヤシオ (od lewej do prawej - na lewej burcie, na prawej burcie odwrotna kolejność)[potrzebny przypis]
  2. Japanese Warship Names w serwisie Imperial Japanese Navy Page [dostęp: 25-03-2010].
  3. Hiroshi Nishida: Kagero class 1st class destroyers w serwisie Imperial Japanese Navy [dostęp 25-03-2011].
  4. a b c d e f g h i Allyn D. Nevitt: IJN Hayashio: Tabular Record of Movement.
  5. a b W. Daszjan, Korabli…

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]