Henryk Hunko

Henryk Hunko

Data i miejsce urodzenia	25 czerwca 1924 Warszawa
Data i miejsce śmierci	12 lipca 1985 Wrocław
Zawód	aktor
Lata aktywności	1949–1985

Grób Henryka Hunki na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu

Henryk Hunko (ur. 25 czerwca 1924 w Warszawie, zm. 12 lipca 1985 we Wrocławiu) – polski aktor.

Życiorys

Brał udział w powstaniu warszawskim, po którym został zesłany na wyspę Sylt.

Zadebiutował 5 listopada 1949 r. w roli Wani w spektaklu „Młodość zwycięża” Aleksandra Afinogenowa w reż. Zygmunta Bończy-Tomaszewskiego na scenie Teatru Dramatycznego w Świdnicy. W 1950 r. zdał aktorski egzamin eksternistyczny. W latach 1949-1951 występował w Teatrze Miejskim w Świdnicy, później w teatrach wrocławskich: Teatrze Dramatycznym (1952-1959) i Teatrze Rozmaitości (1961-1972, od 1967 r. pod nazwą Teatr Współczesny). Od 1972 r. występował wyłącznie w filmach.

Filmografia

• 1956 Cień – NSZ-owiec „Batory”
• 1957 Ewa chce spać – złodziej
• 1958 Krzyż Walecznych – porucznik (nowela Pies)
• 1959 Lotna – ułan
• 1960 Walet pikowy – złodziej
• 1961 Ogniomistrz Kaleń – Piorun, członek oddziału Żubryda
• 1963 Skąpani w ogniu – bandyta
• 1963 Ranny w lesie – partyzant
• 1964 Barwy walki – ranny partyzant
• 1964 Giuseppe w Warszawie - pasażer w pociągu
• 1964 Rękopis znaleziony w Saragossie – chłop
• 1968 Lalka – reporter
• 1968 Stawka większa niż życie (serial telewizyjny) – porucznik Schlosser (odc. „Bez instrukcji”)
• 1969 Monidło – Władysław Kamiński
• 1969 Znaki na drodze – kierowca
• 1970 Wakacje z duchami – robotnik (odc. 6)
• 1971 Trąd – Kunz, członek gangu Matusiaka
• 1971 Meta – szkolny kolega Władysław
• 1971 Milion za Laurę – tłumacz w muzeum
• 1972 Fortuna – kasjer Zajączkowski
• 1972 Gruby – konserwator Miecio
• 1973 Nagrody i odznaczenia – pacjent w szpitalu
• 1973 Śledztwo – członek rodziny zmarłego
• 1973 Przyjęcie na dziesięć osób plus trzy – dzielnicowy MO
• 1975 Dzieje grzechu – Batasiński
• 1975 Opadły liście z drzew – konfident Ulke zastrzelony przez Henryka
• 1976 Czy jest tu panna na wydaniu? – wuj Marian
• 1977 Czterdziestolatek – gospodarz, hodowca basetów (odc. 19)
• 1977 Milioner – Grochowski
• 1980 Misja – akompaniator w szkole tańca
• 1981 Kobieta samotna – mężczyzna na zebraniu
• 1982 Niech cię odleci mara – kościelny
• 1982 Popielec – stróż
• 1987 Dom – bokser Szymura, kandydat na męża Marii Talarowej (odc. 12)

Bibliografia

• Henryk Hunko w bazie Filmweb
• Henryk Hunko w bazie filmpolski.pl
• Henryk Hunko w bazie IMDb (ang.)

Linki zewnętrzne

• Henryk Hunko na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”