Hilde Gjermundshaug Pedersen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Hilde Pedersen)
Hilde Gjermundshaug Pedersen
Data i miejsce urodzenia

8 listopada 1964
Hamar

Klub

Nybygda IL

Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
srebro Salt Lake City 2002 Sztafeta
brąz Turyn 2006 10 km
Mistrzostwa świata
złoto Oberstdorf 2005 Sprint druż.
złoto Oberstdorf 2005 Sztafeta
srebro Lahti 2001 Sztafeta
srebro Val di Fiemme 2003 Sztafeta
brąz Val di Fiemme 2003 10 km
brąz Val di Fiemme 2003 Sprint
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Trondheim 1984 Sztafeta
srebro Kuopio 1983 5 km
srebro Kuopio 1983 Sztafeta
srebro Trondheim 1984 5 km
FIS Marathon Cup
2. miejsce
2008/2009
Narciarski bieg na orientację
Mistrzostwa świata
Srebro
1994
Val di Non
Krótki
dystans
Srebro
1994
Val di Non
Sztafeta
Srebro
1996
Lillehammer
Długi
dystans
Brąz
1992
Pontarlier
Sztafeta
Brąz
1998
Windischgarsten
Sztafeta
Puchar Świata
Kryształowa kula
1997
3. miejsce
1993
3. miejsce
1995

Hilde Gjermundshaug Pedersen (ur. 8 listopada 1964 w Hamar) – norweska biegaczka narciarska uprawiająca także narciarski bieg na orientację. Dwukrotna medalista olimpijska i sześciokrotna medalistka mistrzostw świata w biegach oraz pięciokrotna medalistka mistrzostw świata w narciarskim biegu na orientację.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W Pucharze Świata w biegach narciarskich zadebiutowała w sezonie 1983/1984 zajmując ostatecznie 45. miejsce w klasyfikacji generalnej. W latach 1985‑1997 zarzuciła biegi narciarskie i zdecydowała się skupić na narciarskim biegu na orientację. Okazało się to słuszną decyzją bowiem w 1992 r., w swoim debiucie na mistrzostwach świata w narciarskim biegu na orientację zdobyła brązowy medal w sztafecie podczas mistrzostw w Pontarlier. W 1993 r. pierwszy raz wystartowała w Pucharze Świata w narciarskim biegu na orientację i od razu zajęła trzecie miejsce w klasyfikacji końcowej. Na mistrzostwach świata w narciarskim biegu na orientację w Val di Non w 1994 r. zdobyła srebrne medale w biegu na krótkim dystansie oraz w sztafecie. W 1995 r. zajęła trzecie miejsce w klasyfikacji końcowej PŚ w narciarskim biegu na orientację. Na mistrzostwach świata w Lillehammer zdobyła srebrny medal na długim dystansie, a w 1997 r. triumfowała w Pucharze Świata. Jej ostatnim sukcesem w narciarskim biegu na orientację jest brązowy medal w sztafecie zdobyty na mistrzostwach świata w Windischgarsten.

W 1997 r. powróciła do biegów narciarskich. Początkowo startowała głównie w zawodach FIS Race i w Pucharze Kontynentalnym. Na stałe do PŚ w biegach powróciła w sezonie 1999/2000 zajmując 16. miejsce w klasyfikacji generalnej. W 2001 r. na mistrzostwach świata w Lahti zdobyła wraz z Anitą Moen, Bente Skari i Elin Nilsen srebrny medal w sztafecie 4x5 km. Norweżki w składzie Pedersen, Moen, Skari oraz Marit Bjørgen powtórzyły wynik z Lahti podczas igrzysk olimpijskich w Salt Lake City. Igrzyska te były debiutem dla Pedersen chociaż miała już wtedy 37 lat. Na mistrzostwach świata w Val di Fiemme Hilde zdobyła aż trzy medale: razem z Bjørgen, Moen i Vibeke Skofterud srebrny w sztafecie 4x5 km oraz brązowe w biegu na 10 km techniką klasyczną oraz w sprincie stylem dowolnym. Ostatnimi i zarazem najbardziej udanymi mistrzostwami świata w jej karierze były mistrzostwa w Oberstdorfie rozgrywane w 2005 r. Razem z Marit Bjørgen zdobyła złoty medal w sprincie drużynowym techniką dowolną oraz złoty medal w sztafecie 4x5 km. Norweżki biegły w składzie Pedersen, Bjørgen, Skofterud i Kristin Størmer Steira. Na igrzyskach olimpijskich w Turynie zdobyła brązowy medal w biegu na 10 km stylem klasycznym.

Najlepsze wyniki w Pucharze Świata w biegach osiągnęła w sezonie 2003/2004, kiedy to zajęła 4. miejsce w klasyfikacji generalnej oraz w klasyfikacji biegów dystansowych. Ponadto Pedersen jest najstarszą kobietą, która wygrała zawody Pucharu Świata w biegach narciarskich. Dokonała tego w wieku 41 lat 7 stycznia 2006 roku wygrywając w biegu na 10 km techniką klasyczną w estońskim Otepää.

Hilde jest również laureatką Egebergs Ærespris – nagrody dla norweskich sportowców, którzy wyróżniali się w więcej niż jednym sporcie. Gjermundshaug Pedersen nagrodę tę otrzymała za osiągnięcia w biegach narciarskich oraz narciarskim biegu na orientację.

W styczniu 2008 wygrała siódmy raz złoto na Mistrzostwach Norwegii w biegu na 10 km. W sezonie 2008/2009 nie startowała już w Pucharze Świata, jednak z sukcesami rywalizowała w FIS Marathon Cup – cyklu narciarskich maratonów, gdzie regularnie zajmowała czołowe lokaty.

Jej córki bliźniaczki Eli i Ida, urodzone 6 kwietnia 1988 r. również uprawiają biegi narciarskie.

Osiągnięcia w biegach narciarskich[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
14. 9 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City 15 km stylem dowolnym 39:54,4 +1:53,4 Włochy Stefania Belmondo
6. 12 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City 10 km stylem klasycznym 28:05,6 +55,6 Norwegia Bente Skari
14. 15 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City 10 km łączony 25:09,9 +56,1 Kanada Beckie Scott
19. 19 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Sprint stylem dowolnym 3:10,6 - Rosja Julija Czepałowa
2. 21 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Sztafeta 4x5 km[1] 49:30,6 +1,3 Niemcy Niemcy
10. 12 lutego 2006 Włochy Turyn 2x7,5 km łączony, na dochodzenie 42:48,7 +51,8 Estonia Kristina Šmigun
3. 16 lutego 2006 Włochy Turyn 10 km stylem klasycznym 27:51,4 +22,6 Estonia Kristina Šmigun
5. 21 lutego 2006 Włochy Turyn Sztafeta 4x5 km[2] 54:47,7 +34,1 Rosja Rosja
28. 22 lutego 2006 Włochy Turyn Sprint stylem dowolnym 2:12,3 - Kanada Chandra Crawford

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
14. 19 lutego 1999 Austria Ramsau am Dachstein 15 km stylem dowolnym 38:49,0 +2:43,0 Włochy Stefania Belmondo
4. 15 lutego 2001 Finlandia Lahti 15 km st. klasycznym 43:54,8 +56,4 Norwegia Bente Skari
6. 20 lutego 2001 Finlandia Lahti 10 km st. klasycznym 29:13,5 +1:00,8 Norwegia Bente Skari
2. 23 lutego 2001 Finlandia Lahti Sztafeta 4x5 km[3] 53:01,6 +1:00,3  Rosja
4. 18 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme 15 km stylem klasycznym 39:40,9 +1:21,8 Norwegia Bente Skari
3. 20 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme 10 km stylem klasycznym 25:47,0 +29,7 Norwegia Bente Skari
4. 22 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme 10 km łączony 26:38,4 +1,1 Estonia Kristina Šmigun
2. 24 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme Sztafeta 4x5 km[4] 50:54,7 +31,6  Niemcy
3. 26 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme Sprint stylem dowolnym 3:28,8 +1,8 Norwegia Marit Bjørgen
DNF 28 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme 30 km stylem dowolnym 1:14:29,8 - Rosja Olga Zawiałowa
11. 19 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf 2x7,5 km bieg łączony 42:16,8 +1:23,7 Rosja Julija Czepałowa
1. 21 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Sztafeta 4x5 km[5] 57:15,7 - -
1. 25 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Sprint drużynowy[6] 12:19,7 - -

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik Strata Zwyciężczyni
4. ? marca 1982 Austria Murau 5 km stylem klasycznym 14:07,4 +16,4 Norwegia Hanne Krogstad
2. 11 marca 1983 Finlandia Kuopio 5 km stylem klasycznym 14:29,5 +1,3 Swietłana Sacharowa
2. ? marca 1983 Finlandia Kuopio Sztafeta 3x5 km[7] 44:49,0 +13,3  Finlandia
2. 3 lutego 1984 Norwegia Trondheim 10 km stylem klasycznym 32:48,5 +25,0 Swietłana Sacharowa
1. 5 lutego 1984 Norwegia Trondheim Sztafeta 3x5 km[8] 52:27,8 - -

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Miejsce Zwycięzca
1. 9 grudnia 2001 Włochy Cogne Sprint st. dowolnym - - 3. Kateřina Neumannová
2. 6 stycznia 2002 Włochy Val di Fiemme Sprint st. dowolnym - - 2. Kateřina Neumannová
3. 15 grudnia 2002 Włochy Cogne Sprint st. klasycznym - - 3. Bente Skari
4. 19 grudnia 2002 Austria Linz Sprint st. dowolnym - - 2. Pirjo Manninen
5. 25 stycznia 2003 Niemcy Oberhof 10 km st. klasycznym 28:37.5 min +41.8 s 2. Bente Skari
6. 10 stycznia 2004 Estonia Otepää 15 km st. klasycznym 41:02.2 min +1.1 s 3. Claudia Künzel
7. 14 lutego 2004 Niemcy Oberstdorf 15 km łączony 41:45.2 min +5,9 s 2. Julija Czepałowa
8. 21 lutego 2004 Niemcy Umeå 10 km st. klasycznym 31:47.2 min +15,3 s 2. Kateřina Neumannová
9. 8 stycznia 2005 Estonia Otepää 10 km st. klasycznym 27:20.2 min +10,5 s 2. Marit Bjørgen
1,. 10 grudnia 2005 Kanada Vernon 15 km łączony 42:27.8 min +2.6 s 3. Marit Bjørgen
11. 7 stycznia 2006 Estonia Otepää 10 km stylem klasycznym 27:09.4 min - 1. -
12. 4 marca 2006 Szwecja Mora 45 km st. klasycznym 2:17:53.0 h +1.18.0 min 2. Marit Bjørgen
13. 19 listopada 2006 Norwegia Drammen Sprint st. klasycznym - - 3. Petra Majdič

FIS Marathon Cup[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Zawody Konkurencja Czas biegu Strata Miejsce Zwyciężczyni
1. 18 marca 2006 Norwegia Birkebeinerrennet 54 km stylem klasycznym 3:08:10.0 h - 1. -
2. 28 stycznia 2007 Włochy Marcialonga 70 km stylem klasycznym 2:25:00.2 h - 1. -
3. 16 grudnia 2007 Włochy La Sgambeda 42 km stylem dowolnym 1:57:59.6 h +2:31.1 min 2. Rosja Tatjana Jambajewa
4. 13 stycznia 2008 Czechy Jizerská Padesátka 50 km stylem klasycznym 2:35:07.0 h +1:25.3 min 3. Szwecja Jenny Hansson
5. 15 marca 2008 Norwegia Birkebeinerrennet 54 km stylem klasycznym 2:52:04.0 h - 1. -
6. 15 lutego 2009 Estonia Tartu Maraton 63 km stylem klasycznym 3:13:04,0 h +1:58,0 min 2. Szwecja Sandra Hansson

Sukcesy w narciarskim biegu na orientację[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Mistrzostwa Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
8. 1992 Francja Pontarlier Długi dystans 1:16:52 h +10:34 min Szwecja Annika Zell
24. 1992 Francja Pontarlier Krótki dystans 28:38 min +10:44 min Szwecja Arja Hannus
3. 1992 Francja Pontarlier Sztafeta[9] 2:04:31 h +9:52 min  Szwecja
4. 1994 Włochy Val di Non Długi dystans 1:17:30 h +3:01 min Bułgaria Pepa Miluszewa
2. 1994 Włochy Val di Non Krótki dystans 27:40 min +20 s Finlandia Virpi Juutilainen
2. 1994 Włochy Val di Non Sztafeta[10] 1:46:50 h +1:22 min  Szwecja
2. 1996 Norwegia Lillehammer Długi dystans 1:11:50 h +1:41 min Szwecja Annika Zell
5. 1996 Norwegia Lillehammer Krótki dystans 32:24 min +2:56 min Finlandia Arja Nuolioja
4. 1996 Norwegia Lillehammer Sztafeta 1:57:55 h +6:56 min  Szwecja
9. 1998 Austria Windischgarsten Długi dystans 1:24:27 h +10:32 min Finlandia Liisa Anttila
14. 1998 Austria Windischgarsten Krótki dystans 1:24:27 h +8:50 min Szwecja Annika Zell
3. 1998 Austria Windischgarsten Sztafeta[11] 1:09:53 h +1:05 min  Finlandia

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

  • 1993 - 3. miejsce
  • 1995 - 3. miejsce
  • 1997 - 1. miejsce

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Skład zespołu: Marit Bjørgen, Bente Skari, Hilde Gjermundshaug Pedersen, Anita Moen
  2. Skład zespołu: Kristin Størmer Steira, Hilde Gjermundshaug Pedersen, Kristin Mürer Stemland, Marit Bjørgen
  3. Skład drużyny: Anita Moen, Bente Skari, Elin Nilsen, Hilde Gjermundshaug Pedersen
  4. Skład drużyny: Anita Moen, Marit Bjørgen, Hilde Gjermundshaug Pedersen, Vibeke Skofterud
  5. Skład drużyny: Vibeke Skofterud, Hilde Gjermundshaug Pedersen, Kristin Størmer Steira, Marit Bjørgen
  6. Skład drużyny: Hilde Gjermundshaug Pedersen, Marit Bjørgen
  7. Skład drużyny: Ellen Lunde, Solveig Pedersen, Hilde Gjermundshaug Pedersen
  8. Skład drużyny: Marit Elveos, Bente Meisinhseth, Hilde Gjermundshaug Pedersen
  9. Skład zespołu: Anne Marit Korsvold, Kristine Ödegaard, Hilde Gjermundshaug Pedersen
  10. Skład zespołu: Anne-Marit Korsvold, Valborg Madslien, Hilde Gjermundshaug Pedersen
  11. Skład zespołu: Hanne Sletner, Valborg Madslien, Hilde Gjermundshaug Pedersen