Przejdź do zawartości

Iłowa (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iłowa
gromada
1954–1973
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

zielonogórskie

Powiat

żagański

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Iłowa

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

6

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

27

brak współrzędnych

Iłowa – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Iłowa z siedzibą GRN w Iłowej (wówczas wsi) utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie żagańskim w woj. zielonogórskim na mocy uchwały nr V/29/54 WRN w Zielonej Górze z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Iłowa, Borowe, Czerna, Czyżówek, Klików i Kowalice ze zniesionej gminy Iłowa w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 27 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

1 stycznia 1957 z gromady Iłowa wyłączono Iłową, nadając jej status osiedla[8], a następnie, 18 lipca 1962, status miasta[9]. Iłowa pozostała jednak nadal siedzibą gromady Iłowa.

1 stycznia 1972 do gromady Iłowa włączono tereny o powierzchni 782 ha z miasta Iłowa w tymże powiecie[10].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[11]. 1 stycznia 1973 w powiecie żagańskim reaktywowano gminę Iłowa[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr V/29/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu żagańskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 4 grudnia 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 5 października 1954 r. dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 4 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 55)
  7. Uchwała Nr XXXVIII/173/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Żaganiu z dnia 6 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 7 października 1954 r., Nr. 8, Poz. 48)
  8. Dz.U. z 1956 r. nr 58, poz. 277
  9. Dz.U. z 1962 r. nr 41, poz. 188
  10. Dz.U. z 1971 r. nr 15, poz. 154
  11. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
  12. Uchwała Nr XIX/71/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 5 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie zielonogórskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 6 grudnia 1972 r., Nr 10, Poz. 98)