Gozdnica

Gozdnica
— miasto i gmina —
Herb
Państwo	Polska
Województwo	lubuskie
Powiat	żagański
Prawa miejskie	przed 1315
Burmistrz	Krzysztof Jarosz
Powierzchnia	23,88 km²
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności • gęstość	3192 133,7 os./km²
Strefa numeracyjna	(+48) 68
Kod pocztowy	68-130
Tablice rejestracyjne	FZG
Położenie na mapie powiatu żagańskiego Gozdnica
Położenie na mapie Polski Gozdnica
Położenie na mapie województwa lubuskiego Gozdnica
51°26′20″N 15°05′44″E
TERC (TERYT)	0810011
SIMC	0988388
Urząd miejski ul. Ceramików 2 68-130 Gozdnica
Strona internetowa

Gozdnica (do 1945 niem. Freiwaldau) – miasto, będące jednocześnie gminą miejską, zlokalizowane w województwie lubuskim, w powiecie żagańskim.

Gozdnica uzyskała lokację miejską przed 1315 rokiem, zdegradowana w 1752 roku, ponowne nadanie praw miejskich w 1967 roku.

Położenie

Położona w pobliżu granicy z województwem dolnośląskim, 25 km na płd.-zach. od Żagania i 15 km granicy polsko-niemieckiej, przy drogach wojewódzkich: nr 300 i nr 350. Leży pośród Borów Dolnośląskich nad Czernicą.

Struktura powierzchni

Według danych z roku 2002 Gozdnica ma obszar 23,97 km², w tym:

• użytki rolne: 20%
• użytki leśne: 68% (Bory Dolnośląskie)

Miasto stanowi 2,12% powierzchni powiatu.

Historia

Pomnik ofiar niemieckich obozów pracy niewolniczej działających w okolicy miasta

Fragment centrum miasta

Herb Gozdnicy

W 1285 Gozdnica uzyskała prawa miejskie. W XVIII w. w osadzie wzniesiony został najstarszy zachowany kościół miasta – kościół Świętego Ducha. W 1413 jako wchodząca w skład "państwa przewoskiego" została włączona w granicę księstwa żagańskiego. W 1556 Ferdynand I Habsburg udzielił miastu przywileju odbywania dwóch jarmarków w ciągu roku. W XVII wieku miasto było niszczone przez wojny i pożary, upadło rzemiosło, w 1752 władze pruskie odebrały Gozdnicy prawa miejskie. W XIX w oparciu o obfite złoża iłów rozwinął się przemysł ceramiczny, po 1885 Gotfryd Sturm uruchomił dwie fabryki produkujące dachówki. W 1896 otwarto linię kolejową do Ruszowa. W latach 1929-1930 zbudowano kościół św. Wawrzyńca. W latach 30-tych na północ od miasta Luftwafe wybudowało lotnisko. 21 lutego 1945 do Gozdnicy wkroczyły oddziały Armii Czerwonej, zniszczeniu uległo 30% zabudowy. Następnie stacjonował tu sztab 33 Nyskiego Pułku Piechoty Wojska Polskiego. W 1967 Gozdnica otrzymała prawa miejskie, w 1970 ulokowano tu Lubuskie Zakłady Ceramiki Budowlanej. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa zielonogórskiego.

Położenie gminy na mapie powiatu

Według danych z roku 2008 miasto miało 3398 mieszkańców.

W referendum w sprawie przystąpienia Polski do Unii Europejskiej dotyczącym wejścia Polski do Unii Europejskiej w gminie zanotowano największy euroentuzjazm (92%).

W 2016 nieznacznie powiększono obszar miasta.

Zabytki

• Wieża dawnego kościoła parafialnego z 1687, świątynię zburzono w 1876, wieża spłonęła w 1900, rok później została odbudowana;
• Ruiny młyna zbudowanego w latach 1684-1699, zniszczonego w 1989 w wyniku pożaru;
• kościół św. Wawrzyńca z lat 1929-1930;

Demografia

Dane z 30 czerwca 2004:

Opis	Ogółem		Kobiety		Mężczyźni
jednostka	osób	%	osób	%	osób	%
populacja	3501	100	1818	51,9	1683	48,1
gęstość zaludnienia (mieszk./km²)	146,1		75,8		70,2

• Piramida wieku mieszkańców Gozdnicy w 2014 roku.

Gospodarka

Ceramika materiałów budowlanych.

Edukacja

• Szkoła Podstawowa im. Pierwszych Osadników
• Gimnazjum Publiczne im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego

Sport

• Miejski Klub Sportowy „Budowlani” Gozdnica założony w 1947 roku:
  • piłka nożna – A-klasa

Związki wyznaniowe

Kościół Świętego Ducha

W Gozdnicy znajdują się 2 parafie i 2 kościoły parafialne:

Kościół Rzymskokatolicki

• Parafia św. Wawrzyńca w Gozdnicy

Kościół Polskokatolicki

• Parafia Świętego Ducha w Gozdnicy.

Miasta partnerskie

• Krauschwitz^{[potrzebny przypis]}

Zobacz też

• Gozdnica (szczyt)
• seria Gozdnicy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona miasta
• Freiwaldau (niem.) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. II: Derenek – Gżack. Warszawa 1881.