Iłownica (województwo pomorskie)
54°04′36″N 18°16′35″E/54,076667 18,276389
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
228[2] |
| Strefa numeracyjna |
58 |
| Kod pocztowy |
83-412[3] |
| Tablice rejestracyjne |
GKS |
| SIMC |
0165860 |
Położenie na mapie gminy Liniewo  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kościerskiego  | |
| 54°04′36″N 18°16′35″E/54,076667 18,276389[1]
| |
Iłownica – wieś pogranicza kaszubsko-kociewskiego w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kościerskim, w gminie Liniewo, na południe od Wietcisy, przy drodze wojewódzkiej nr 224.
Wieś przynajmniej od połowy XVIII wieku należała do rodu Czarlińskich, którzy zarządzali nią do około 1850 roku. Przez ten czas była nadal niewielką osadą. W 1829 roku, kiedy przeprowadzono uwłaszczenie, wieś znajdowała się pod zarządem komisarycznym i zamieszkiwał ją jedynie młynarz. Intensywny rozwój miejscowości rozpoczął się po zmianie właściciela – najpierw Roberta Goertza, a potem, w 1873 roku, emerytowanego nauczyciela gimnazjalnego Franza Schrödera, który poślubił Polkę. R. Goertz zainwestował znaczne środki, dzięki czemu w 1865 roku wieś zajmowała już około 840 ha i miała cegielnię, gorzelnię oraz młyn. Było tam 21 domów, w których mieszkało około 200 osób, w tym ponad 70% katolików, głównie Kaszubów i Polaków, przybyłych z wiosek i osad leśnych na północ od Kobysewa, głównie z parafii Przymuszewo.[4]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0165876 | Kronowo | część wsi |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 42440
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 358 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Zygmunt Szultka, Nasza rodzina: studia i materiały. 1, Słupsk ; Skarszewy: Pomorska Akademia Pedagogiczna, 2002, ISBN 978-83-88731-41-9 [dostęp 2024-11-06] (pol.).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ KSNG: Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części. opublikowany [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2018-01-06]. (pol.).