Ignacy Jaworowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ignacy Jaworowski
Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1924
Wroński

Data i miejsce śmierci

18 września 2004
Michałów

Zawód, zajęcie

hodowca koi

Alma Mater

SGGW

Rodzice

Antoni Jaworowski, Anna Abramowicz

Małżeństwo

Maria Lednicka

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Ignacy Jaworowski (ur. 14 stycznia 1924 we Wrońskach (powiat Płońsk), zm. 18 września 2004 w Michałowie) – polski hodowca, wieloletni dyrektor Stadniny Koni Arabskich w Michałowie.

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej Antoniego Jaworowskiego h. Lubicz i Anny z domu Abramowicz[1]. Maturę zdał podczas wojny na tajnych kompletach w Warszawie, gdzie ukończył równolegle dwuletnią szkołę rolniczo-ogrodniczą i podchorążówkę. Po niej, na półroczną praktykę zawodową trafił do majątku państwa Wolskich w Dańkowie, gdzie po raz pierwszy spotkał się z końmi wyścigowymi i trenerami z Toru Wyścigowego w Warszawie. Tam też brał udział w akcjach Armii Krajowej. Podczas powstania warszawskiego, będąc żołnierzem oddziału Zagrobla, Pierwszego Pułku Strzelców Konnych Batalionu Kiliński, walczył w Śródmieściu. Ciężko chory pod koniec powstania, trafił do obozu w Pruszkowie, a stamtąd został wywieziony w okolice Tarnowa.

Po zakończeniu wojny został przyjęty na II rok Wydziału Rolnego SGGW. Studia ukończył w 1948 r. uzyskując tytuł magistra w specjalności hodowla koni. Praktykę odbył w Państwowej Stadninie Koni w Racocie. Po niej został oddelegowany do Stadniny Koni Posadowo w Lwówku, gdzie spotkał się z dyrektorem Andrzejem Krzyształowiczem i końmi czystej krwi arabskiej.

Z Posadowa został przeniesiony do Stadniny Koni w Janowie Podlaskim, gdzie pracował do 18 grudnia 1951 r., kiedy to został oddelegowany na 2 lata do Stadniny Koni Klemensów na stanowisko zastępcy dyrektora.

Do Stadniny Koni w Michałowie Ignacy Jaworowski przybył 15 sierpnia 1953 r. wraz z 22 klaczami czystej krwi i 2 ogierami, by prowadzić ją nieprzerwanie do 30 czerwca 1997 r. W ciągu 44 lat jego pracy Stadnina Michałowska wspięła się na wyżyny, a wyhodowany przez niego typ „michałowskiego araba” znalazł wielkie uznanie na całym świecie. W 1991 r. Amerykanie przyznali mu wyróżnienie dla najlepszego zagranicznego hodowcy koni czystej krwi arabskiej, „hodowlanego Oskara”.

Za jego kadencji konie z Michałowa zdobyły liczne tytuły:

  • 46 razy tytuł Czempiona Polski,
  • 24 razy tytuł Czempiona na innych polskich pokazach,
  • 9 razy tytuł Czempiona Pucharu Narodów Aachen,
  • 13 razy tytuł Czempiona Europy,
  • 6 razy tytuł Czempiona Świata,
  • 8 razy tytuł Czempiona USA,
  • 90 razy tytuł Wiceczempiona powyższych pokazów

Przez lata pracy w SK Michałów Ignacy Jaworowski poświęcał się też hodowli tarantów i bydła, w szczególności krów rasy jersey.

W 2004 roku, za zasługi, osiągnięcia w zakresie hodowli i wieloletnią współpracę, Akademia Rolnicza w Krakowie przyznała mu tytuł doktora honoris causa. Uroczystość wręczania miała miejsce 19 maja w Michałowie[2]. 5 września 2013 roku w Michałowie odsłonięto poświęconą mu tablicę pamiątkową[3].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Ignacy Jaworowski był żonaty z Marią Lednicką, h. Aksak[1][4], córką Wacława Lednickiego[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]