Tadeusz Wolski (agronom)

Tadeusz Wolski
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	21 lutego 1924 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	11 marca 2005 ; Dańków
	Profesor nauk rolniczych
	Specjalność: hodowla roślin
Alma Mater	Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Doktorat	1967 ; agronomia
Profesura	1989
	Polska Akademia Nauk
Status	członek rzeczywisty
	Doktor honoris causa; Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie – 1992; Akademia Rolnicza w Lublinie – 1998
	Odznaczenia

Tadeusz Wolski (ur. 21 lutego 1924 w Warszawie, zm. 11 marca 2005 w Dańkowie) – polski uczony działający w dziedzinie nauk rolniczych, specjalizujący w agronomii i hodowli roślin, twórca nowych odmian zbóż, m.in. ozimego pszenżyta, członek rzeczywisty PAN.

Życiorys

Studia w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie ukończył w 1948 r., doktorat obronił w 1967 r., był docentem w Poznańskiej Hodowli Roślin. Tytuł profesora nauk rolniczych otrzymał w 1989 roku, był również członkiem korespondentem PAN. Krótko przed śmiercią (w grudniu 2004) wybrany na członka rzeczywistego PAN. Wchodził w skład rad naukowych Komitetu Hodowli i Fizjologii Roślin PAN, Instytutu Genetyki Roślin PAN w Poznaniu, Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych w Słupi Wielkiej, Ogrodu Botanicznego PAN w Warszawie, Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Radzikowie.

Był uważany za jednego z najwybitniejszych hodowców roślin w Polsce. Wprowadził do upraw nowe odmiany pszenicy (Dańkowska Biała, Grana, Dana Luna, Jana, Begra, Weneda, Lanca), żyta (Dańkowskie Złote, Dańkowskie Nowe, Chodan, Turbo, Motto), pszenżyta (Triticale, Lasko, Grado, Dagro, Bolero). Odmiany te wprowadzał także poza Polską, w NRD, Bułgarii, Rumunii, Czechosłowacji, RFN, Francji, Austrii, Belgii, Szwecji, Szwajcarii, Luksemburgu, Nowej Zelandii. Opublikował ponad 100 prac naukowych, m.in. Hodowla roślin rolniczych (w: Gospodarka nasienna, 1974), rozdziały o hodowli roślin w Biologii żyta (pod red. C. Tarkowskiego, 1984).

Życie prywatne

Był synem Władysława Wiktora Feliksa Wolskiego (1888–1949) i Marii z domu Janasz (1899–1971)^[1] oraz mężem Anny Branickiej. Synowie: Mikołaj Władysław Wolski i Xawery Aleksander Wolski, malarz^[2].

Zmarł 11 marca 2005 w Dańkowie^[1] i został pochowany w Błędowie, na cmentarzu parafialnym^[1].

Nagrody i odznaczenia

Był laureatem m.in. Nagrody im. Stanisława Staszica (1976) oraz Nagrody Sekretarza Naukowego PAN (z zespołem, 1982). Został odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Orderem Sztandaru Pracy I oraz II klasy (1952)^[3], Krzyżem Kawalerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1995)^[4]. W 1992 Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie narodziła go tytułem doktora honoris causa, a 1998 roku to samo wyróżnienie otrzymał od Akademii Rolniczej w Lublinie^[5]. Wybrane publikacje

Hodowla zbóż ozimych w Stacjach Hodowli Roślin Dańków-Laski, Choryń (1980)
Składniki pokarmowe i antyodżywcze występujące w roślinach (2001, współautor, ISBN 83-88253-45-X)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Tadeusz Wolski. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-28)].
↑ Ostatnia z Branickich. Straciła pałac w Wilanowie, zesłano ją do Rosji, ukochany ożenił się z inną. [dostęp 2016-01-31].
↑ M.P. z 1952 r. nr 52, poz. 701.
↑ M.P. z 1995 r. nr 58, poz. 639
↑ Rakowska Maria: Profesor Tadeusz Wolski — w osiemdziesiąte urodziny. "Biuletyn IHAR" nr 233, 2004. s. 6

Bibliografia

Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, Warszawa 1993
Prof. dr czł. koresp Tadeusz Wolski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-09-19] .

[sejm-1] Tadeusz Wolski. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-28)].

[Branicka-2] Ostatnia z Branickich. Straciła pałac w Wilanowie, zesłano ją do Rosji, ukochany ożenił się z inną. [dostęp 2016-01-31].

[3] M.P. z 1952 r. nr 52, poz. 701.

[4] M.P. z 1995 r. nr 58, poz. 639

[5] Rakowska Maria: Profesor Tadeusz Wolski — w osiemdziesiąte urodziny. "Biuletyn IHAR" nr 233, 2004. s. 6

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]