Igor Kowalenko
 Igor Kowalenko, Trzcianka 2013 | |
| Data i miejsce urodzenia |
29 grudnia 1988 |
|---|---|
| Obywatelstwo |
ZSRR (1988–1911) |
| Tytuł szachowy |
arcymistrz (2011) |
| Ranking FIDE |
2674 (01.09.2023)[1] |
| Ranking krajowy FIDE |
2[2] |
| FIDE Top 100 |
65 |
Igor Wiktorowicz Kowalenko, łot. Igors Kovaļenko, ros. Игорь Викторович Коваленко (ur. 29 grudnia 1988 w Nowomoskowsku) – ukraiński szachista, reprezentant Łotwy od 2013 do 2022[3], arcymistrz od 2011 roku. Od 2022 ponownie reprezentuje Ukraine.
Kariera szachowa[edytuj | edytuj kod]
W 2006 r. podzielił III m. w finale mistrzostw Ukrainy juniorów do 18 lat. W 2007 r. zwyciężył (wspólnie z Dmitrijem Maksimowem) w kołowym turnieju w Dniepropietrowsku[4] oraz zajął I m. w Orle. W 2008 r. zwyciężył w dwóch turniejach, rozegranych w Ałuszcie oraz Lipiecku. Normy na tytuł arcymistrza wypełnił w latach Ałuszcie (2009 – I m.), Rostowie nad Donem (2010, memoriał Igora Bondarewskiego – I m.) oraz Moskwie (2011, turniej Moscow Open E – dz. II m. za Władimirem Biełousem, wspólnie z m.in. Siergiejem Tiwiakowem i Yu Yangyi). W 2011 r. podzielił II m. (za Dmitrijem Kokariewem, wspólnie z Denisem Chismatulinnem) w Iżewsku. W 2012 r. zdobył tytuł drużynowego mistrza Ukrainy[5], zwyciężył w Kałudze, podzielił I m. (wspólnie z Nikołajem Kabanowem i Aleksiejem Goganowem) w memoriale Lwa Poługajewskiego w Samarze oraz zajął II m. (za Antonem Szomojewem) w Iżewsku. W 2013 r. samodzielnie zwyciężył w memoriale Lwa Poługajewskiego w Samarze[6], podzielił również I m. w Woroneżu (wspólnie z Jurijem Kuzubowem i Olegiem Korniejewem) oraz Kazaniu (wspólnie z Andriejem Charłowem i Dmitrijem Kriakwinem). W 2014 r. odniósł szereg sukcesów – zwyciężył w memoriale Paula Keresa w Tallinnie (szachy szybkie)[7], otwartych turniejach w Zalakaros[8], Çeşme[9] i Lipawie[10] oraz w turnieju strefowym (eliminacji mistrzostw świata), również w Lipawie[11].
Dwukrotnie zdobył złote medale indywidualnych mistrzostw Łotwy (2013[12], 2014[13]).
Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnął 1 lipca 2014 r., z wynikiem 2650 punktów zajmował wówczas 2. miejsce (za Aleksiejem Szyrowem) wśród łotewskich szachistów[14].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Top 100 Players September 2023 - Archive. Międzynarodowa Federacja Szachowa, 1 wrzesienia 2023. [dostęp 2023-09-01].
- ↑ Period: September 2023. Rank Ukraine. Międzynarodowa Federacja Szachowa, 1 września 2023. [dostęp 2023-09-01].
- ↑ FIDE Transfers in 2013
- ↑ Мемориал А.В. Синицина 2007
- ↑ OlimpBase
- ↑ Igor Kovalenko dominates at the Polugaevsky Memorial
- ↑ Igor Kovalenko Wins Paul Keres Memorial
- ↑ Igor Kovalenko wins the 33rd Zalakaros Chess Festival
- ↑ GM Igor Kovalenko with another trophy – Cesme Open 2014
- ↑ GM Igor Kovalenko storms through Liepajas Rokade-2014
- ↑ GM Igor Kovalenko impressive in Baltic Zonal Chess Tournament
- ↑ Igor Kovalenko and Laura Rogule are 2013 Latvian champions
- ↑ Igor Kovalenko and Katrina Skinke are new Latvian champions
- ↑ Rating Progress Chart: Kovalenko, Igor
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Igor Kowalenko – wybrane partie szachowe (ang.)
- Igor Kowalenko – profil na stronie FIDE (ang.)