Ingrid Bjoner
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
| |
Ingrid Bjoner (ur. 8 listopada 1927 w Kråkstad[1][2], zm. 4 września 2006 w Oslo[3]) – norweska śpiewaczka operowa, sopran.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończyła farmację na Uniwersytecie w Oslo (1951) i dopiero później podjęła naukę śpiewu[1][2]. Kształciła się w Oslo u Gudrun Boellemose, we Frankfurcie nad Menem u Paula Lohmanna i w Nowym Jorku u Ellen Repp[1]. Debiutowała w 1956 roku w norweskim radio w radiowej realizacji Zmierzchu bogów, gdzie zaśpiewała partie Trzeciej Norny i Gutruny[1]. Na scenie wystąpiła po raz pierwszy w 1957 roku w roli Donny Anny w Don Giovannim[1][2]. W 1957 roku występowała w Sztokholmie, następnie w latach 1957–1959 w Wuppertalu[1]. Od 1959 do 1961 roku należała do zespołu Deutsche Oper am Rhein w Düsseldorfie, skąd w 1961 roku przeniosła się do Bayerische Staatsoper w Monachium[1]. W 1960 roku na festiwalu w Bayreuth kreowała role Freji i Gudruny w Pierścieniu Nibelunga[2]. W 1961 roku śpiewała w Warszawie[2]. W tym samym roku jako Elza w Lohengrinie debiutowała w Metropolitan Opera w Nowym Jorku, gdzie śpiewała do 1968 roku i ponownie w sezonach 1971/1972 i 1974/1975[1]. W 1970 roku wykonała partię Leonory w Fideliu na festiwalu w Salzburgu[2]. W 1974 roku w nowojorskiej Carnegie Hall wzięła udział w amerykańskiej premierze Doktora Fausta Ferruccio Busoniego[1]. Wykładała w Królewskim Duńskim Konserwatorium Muzycznym w Kopenhadze (od 1991) i w Norges musikkhøgskole w Oslo (od 1992)[1].
Zasłynęła jako odtwórczyni ról sopranowych w operach Richarda Wagnera, Giuseppe Verdiego i Richarda Straussa[1]. W 1964 roku odznaczona została Orderem Świętego Olafa[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 347–348. ISBN 0-02-865526-5.
- ↑ a b c d e f g Lucjan Kydryński: Opera na cały rok. Kalendarium. T. 2. lipiec–grudzień. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 264. ISBN 83-224-0334-8.
- ↑ Operasangerinnen Ingrid Bjoner er død. fvn.no, 2006-09-05. [dostęp 2023-05-09]. (norw.).