Przejdź do zawartości

Iwan Iwanow-Wano

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iwan Iwanow-Wano
Prawdziwe imię i nazwisko

Iwan Piotrowicz Iwanow-Wano

Data i miejsce urodzenia

8 lutego 1900
Moskwa, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

25 marca 1987
Moskwa, ZSRR

Zawód

reżyser,
scenarzysta,
animator

Lata aktywności

1925–1984

Odznaczenia
Ludowy Artysta RFSRR Ludowy Artysta ZSRR Zasłużony Działacz Sztuk RFSRR
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy
Grób Iwana Iwanowa-Wano na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie

Iwan Piotrowicz Iwanow-Wano (ros. Иван Петрович Иванов-Вано; ur. 27 stycznia?/8 lutego 1900 w Moskwie, zm. 25 marca 1987 tamże) – radziecki scenarzysta, animator i reżyser filmów animowanych. Czołowy przedstawiciel i teoretyk radzieckiej kinematografii rysunkowej, jej współorganizator i pracownik od początku istnienia[1]. Ludowy Artysta RFSRR (1969). Członek KPZR od 1951 roku[2]. Ludowy Artysta ZSRR (1985).

Pionier radzieckiej animacji rysunkowej[3]. Jeden z najstarszych radzieckich twórców-animatorów. Często nazywany bywa rosyjskim Disneyem[4]. Jest twórcą pierwszego w ZSRR pełnometrażowego rysunkowego filmu barwnego Konik Garbusek (1947)[5] – filmu animowanego utrzymanego w rosyjskim stylu ludowym. W 1975 roku wykorzystując najnowsze osiągnięcia w technice filmu animowanego, nakręcił Konika Garbuska po raz drugi[6].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1923 roku ukończył Wchutiemas. Rok później rozpoczął pracę jako artysta-animator, a następnie reżyser w Państwowym Technikum Kinematografii (obecnie WGIK). Od 1936 roku pracował w studiu filmowym Sojuzmultfilm. Wykładał w WGIK, był profesorem na wydziale filmu animowanego.

Był jednym z założycieli radzieckiej szkoły animacji. Jako pierwszy nauczał w WGIK zawodu artysty filmu animowanego. Jego studentami byli m.in. Marina Sokołowa, Alina Spieszniewa, Franczeska Jarbusowa, Siergiej Alimow, Stanisław Sokołow i Arkadij Tiurin[7].

Iwan Iwanow-Wano był twórcą animowanych bajek ludowych i literackich. Wiele jego filmów animowanych otrzymało nagrody na festiwalach filmowych. Jego ekranowe wersje rosyjskich bajek ludowych i klasycznych takich jak: Konik Garbusek (1948), Gęsi Baby-Jagi (1949), Bajka o śpiącej królewnie i siedmiu junakach (1951), Śnieżka (1952), Mańkut (1964), Pory roku (1969) oraz Bitwa nad Kierżeńcem (1971) należą do jego najlepszych dzieł[2].

Spoczywa pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie[8].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Animator

[edytuj | edytuj kod]

Reżyser

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody na festiwalach

[edytuj | edytuj kod]

Konik Garbusek (1947)

  • 1948: Nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Mariańskich Łaźniach (Czechosłowacja)

Odważny zając (1955)

  • 1957: Dyplom na I Brytyjskim Festiwalu filmów animowanych w Londynie (Anglia)

W pewnym królestwie (1957)

  • 1958: Pierwsza nagroda na XI Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Karlowych Warach (Czechosłowacja)

Mańkut (1964)

  • 1964: Dyplom Honorowy na VII Międzynarodowym Festiwalu Filmów Krótkometrażowych i Dokumentalnych w Lipsku (NRD)

Pory roku (1969)

  • 1970: Dyplom Honorowy na III Międzynarodowym Festiwalu filmów animowanych w Mamaia (Rumunia)

Bitwa nad Kierżeńcem (1971)

  • 1972: Dyplom Honorowy na II Międzynarodowym Festiwalu filmów animowanych w Zagrzebiu (Jugosławia)
  • 1973: Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu filmów animowanych w Nowym Jorku (USA)

Konik Garbusek (1975)

  • 1979: Grand Prix na I Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Warnie (Bułgaria)
  • 1979: Grand Prix na VI Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Teheranie (Iran)

Źródło:[10]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[11]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k Jerzy Płażewski, Filmowcy radzieccy i ich dorobek (1918-1957), Warszawa 1957, s. 65.
  2. a b Ivanov-Vano, Ivan Petrovich, The Great Soviet Encyclopedia / The Free Dictionary
  3. a b c d e f g Tadeusz Lubelski, Encyklopedia kina, Biały Kruk, 2003, s. 442.
  4. Sztuka animacji : od ołówka do piksela : historia filmu animowanego / aut. Ryan Ball [et. al.] ; przedm. Jeffrey Katzenberg i Bill Plympton ; [red. Jerry Beck] ; tł. Ewa Romkowska, Andrzej Kołodyński; red. Konrad J. Zarębski. - Warszawa : „Arkady”, 2006, s. 235.
  5. a b c d e f g Zbigniew Pitera, Leksykon reżyserów filmowych: Reżyserzy zagraniczni, Wydawn. Artystyczne i Filmowe 1978, s. 93.
  6. Edward Pawlak, Barbara Pełka, Film radziecki w Polsce, Warszawa 1985, s. 96-97.
  7. Наталья Василькова. Наши мультфильмы: Иван Иванов-Вано. [dostęp 2007-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-28)].
  8. Новодевичье кладбище. Иванов-Вано Иван Петрович (1900-1987)
  9. Rostisław Jurieniew, Historia filmu radzieckiego, Warszawa 1977, s. 211.
  10. Иванов-Вано (И.Вано) Иван Петрович, Призы, Animator.ru
  11. Иванов-Вано Иван Петрович, kino-teatr.ru

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]