Iwan Wakarczuk

Iwan Wakarczuk
Data i miejsce urodzenia	6 marca 1947 ; Brătușeni
Data i miejsce śmierci	4 kwietnia 2020 ; Lwów
	Minister oświaty i nauki Ukrainy
Okres	od grudnia 2007; do marca 2010
Przynależność polityczna	NU-NS
Poprzednik	Stanisław Nikołajenko
Następca	Dmytro Tabacznyk
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Iwan Ołeksandrowycz Wakarczuk, ukr. Іван Олександрович Вакарчук (ur. 6 marca 1947 w m. Brătușeni w Mołdawii, zm. 4 kwietnia 2020^[1] we Lwowie) – ukraiński fizyk, naukowiec, profesor, w latach 2007–2010 minister.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył w 1970 fizykę na Uniwersytecie Narodowym im. Iwana Franki we Lwowie. Po studiach rozpoczął karierę naukową. Uzyskał stopień doktora nauk fizycznych i matematycznych, doszedł do stanowiska profesora. W 1985 objął kierownictwo katedry fizyki teoretycznej na macierzystym uniwersytecie. W latach 1990–2007 i 2010–2013 pełnił funkcję rektora tej uczelni. Opublikował ponad 200 prac naukowych.

Był członkiem Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego^[2]. W latach 1989–1991 był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR^[3]. W 1989 należał do założycieli Ludowego Ruchu Ukrainy^[2].

W grudniu 2007 w rządzie Julii Tymoszenko z rekomendacji Naszej Ukrainy objął stanowisko ministra oświaty i nauki. Funkcję tę pełnił do marca 2010.

Otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie oraz Uniwersytetu Wrocławskiego.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Bohatera Ukrainy^[4]
Order „Za zasługi” II stopnia^[5]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Był ojcem Swiatosława Wakarczuka, wokalisty, lidera zespołu Okean Elzy i polityka.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Помер Іван Вакарчук – колишній міністр та батько Святослава Вакарчука. bbc.com, 4 kwietnia 2020. [dostęp 2020-04-04]. (ukr.).
↑ ^a ^b Установчий з’їзд Народного Руху. zbruc.eu, 8 września 2014. [dostęp 2020-04-04]. (ukr.).
↑ Помер ексміністр, науковець Іван Вакарчук. pravda.com.ua, 4 kwietnia 2020. [dostęp 2020-04-04]. (ukr.).
↑ Указ Президента України № 175/2007 «Про присвоєння І. Вакарчуку звання Герой України». rada.gov.ua, 5 marca 2007. [dostęp 2023-11-12]. (ukr.).
↑ Указ Президента України № 276/2005 «Про відзначення державними нагородами України». rada.gov.ua, 16 lutego 2005. [dostęp 2023-11-12]. (ukr.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Nota biograficzna na stronie Biblioteki Ukraińskiej Literatury. [dostęp 2020-04-04]. (ukr.).

[1] Помер Іван Вакарчук – колишній міністр та батько Святослава Вакарчука. bbc.com, 4 kwietnia 2020. [dostęp 2020-04-04]. (ukr.).

[nru-2] Установчий з’їзд Народного Руху. zbruc.eu, 8 września 2014. [dostęp 2020-04-04]. (ukr.).

[3] Помер ексміністр, науковець Іван Вакарчук. pravda.com.ua, 4 kwietnia 2020. [dostęp 2020-04-04]. (ukr.).

[4] Указ Президента України № 175/2007 «Про присвоєння І. Вакарчуку звання Герой України». rada.gov.ua, 5 marca 2007. [dostęp 2023-11-12]. (ukr.).

[5] Указ Президента України № 276/2005 «Про відзначення державними нагородами України». rada.gov.ua, 16 lutego 2005. [dostęp 2023-11-12]. (ukr.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]