Wołodymyr Ohryzko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wołodymyr Ohryzko
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1956
Kijów

Minister spraw zagranicznych Ukrainy
Okres

od grudnia 2007
do marca 2009

Poprzednik

Arsenij Jaceniuk

Następca

Wołodymyr Chandohij (p.o.)

Minister spraw zagranicznych Ukrainy (p.o.)
Okres

od stycznia 2007
do marca 2007

Poprzednik

Borys Tarasiuk

Następca

Arsenij Jaceniuk

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RP

Wołodymyr Stanisławowycz Ohryzko, ukr. Володимир Станiславович Огризко (ur. 1 kwietnia 1956 w Kijowie) – ukraiński dyplomata, polityk, minister spraw zagranicznych Ukrainy od 2007 do 2009.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1978 ukończył studia na Uniwersytecie Kijowskim. Z wykształcenia specjalista ds. stosunków międzynarodowych oraz tłumacz języka niemieckiego, uzyskał stopień kandydata nauk historycznych.

Od 1978 związany z dyplomacją. W latach 1978–1988 był zatrudniony w wydziale prasowym, z przerwą na służbę w Armii Radzieckiej (1981–1983). Był kolejno: attaché (1978–1980), III sekretarzem (1980-1981 i 1983-1985) oraz II sekretarzem (1985–1988). W latach 1988–1991 był I sekretarzem, a w 1991 radcą w wydziale głównego radcy ministerstwa. Od 1991 do 1992 pełnił funkcję radcy wydziału analiz politycznych.

W latach 1992–1996 pracował w placówkach zagranicznych: był radcą w ambasadach Ukrainy w Niemczech (1992–1993 i 1994–1996) oraz Austrii (1993–1994). Od 1996 zatrudniony w Administracji Prezydenta Ukrainy jako kierownik Zarządu Polityki Zagranicznej. W 1999 objął stanowisko ambasadora pełnomocnego i nadzwyczajnego w Austrii oraz przedstawiciela przy organizacjach międzynarodowych z siedzibą w Wiedniu.

W latach 2004–2005 był ambasadorem pełnomocnym w Wydziale Współpracy Euroatlantyckiej MSZ Ukrainy. Od 2005 do 2007 zajmował stanowisko wiceministra spraw zagranicznych, od stycznia do marca 2007 był pełniącym obowiązki ministra. 18 grudnia 2007 objął urząd ministra w drugim rządzie Julii Tymoszenko z rekomendacji Wiktora Juszczenki i Naszej Ukrainy-Ludowej Samoobrony.

3 marca 2009 został odwołany ze stanowiska przez Radę Najwyższą Ukrainy. Wotum nieufności wobec jego osoby poparło 250 z 450 deputowanych parlamentu[1]. Zasiadał później we władzach Naszej Ukrainy.

W 2009 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ukraina: parlament zdymisjonował szefa MSZ [online], wprost.pl, 3 marca 2009 [dostęp 2022-09-12].
  2. M.P. z 2010 r. nr 27, poz. 264

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]