Iwanowice Małe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iwanowice Małe
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

kłobucki

Gmina

Opatów

Liczba ludności (2021)

464 [1]

Strefa numeracyjna

34

Kod pocztowy

42-152[2]

Tablice rejestracyjne

SKL

SIMC

0140920

Położenie na mapie gminy Opatów
Mapa konturowa gminy Opatów, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Iwanowice Małe”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Iwanowice Małe”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Iwanowice Małe”
Położenie na mapie powiatu kłobuckiego
Mapa konturowa powiatu kłobuckiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Iwanowice Małe”
Ziemia50°56′58″N 18°47′39″E/50,949444 18,794167[1]

Iwanowice Małewieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie kłobuckim, w gminie Opatów.

Nazwa miejscowości Iwanowice jest pochodną od imienia Iwan (Iwona) i wskazuje na osadę zasiedloną przez potomków nieznanego historycznie Iwana.Położona jest na obrzeżach Wyżyny Krakowsko – Częstochowskiej. Obszar zdominowany przez gospodarkę rolną, w znacznym stopniu odlesiony i stosunkowo gęsto pokryty siedliskami ludzkimi. Do Iwanowic Małych należy 6 ulic, m.in.: Częstochowska, Zwierzyniecka, Długa, Polna, Krótka, Miodowa. W najbliższej okolicy znajdują się miejscowości: Iwanowice-Naboków, Opatów, Zwierzyniec Pierwszy, Iwanowice Duże, Krzepice.

Iwanowice to najstarsza osada gminy. Iwanowice Małe to wieś pamiętająca już panowanie Bolesława Wstydliwego czyli koniec XII wieku.Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z 1262 roku kiedy to w Iwanowicach odbył się zjazd książąt dzielnicowych (Bolesława Pobożnego i Bolesława Wstydliwego). Data ta jest też pierwszą informacją dotyczącą powiatu w jakim się znajdujemy.Podobnie jak w przypadku Opatowa od XV do XVIII wieku Iwanowice niezmiennie przynależały do starostwa krzepickiego. Jeszcze w XVI-XVIII wieku osada traktowana jest jako całość, bez rozróżnienia na Małe i Duże aczkolwiek była to wieś stosunkowo duża. Podział ten nastąpił w XX wieku W latach 1970-1981 na terenie wsi odkryto liczne pamiątki kultury łużyckiej. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

Kaplica[edytuj | edytuj kod]

Według miejscowej legendy, na miejscu, gdzie stoi dzisiejsza kaplica miało straszyć pod koniec XIX wieku. Ludność Iwanowic Małych przejęta tym faktem postanowiła własnymi środkami i wkładem wybudować nowy kościółek. Plac pod budowę ofiarował Jan Kasprzak, fundatorami zaś byli: Wojciech Jeziorski, Antoni Kowalski i Tomasz Jelonek. Nie ma dokładnej daty powstania kaplicy, ale najprawdopodobniej był to rok 1902. Była to kaplica wybudowana z cegły i kamienia wapiennego, bezstylowa, z wieżyczkami przy ścianie wejściowej i wieżyczka sygnaturki o cechach bizantyjskich.Kilka lat później Teofilia Peluszka przyniosła z Częstochowy obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, który został umieszczony w ołtarzu. Teofilia Peluszka po pielgrzymce z Jasnej Góry została zakonnicą. W latach 70. XX wieku proboszcz parafii Opatów ks. Zaborowski zabrał obraz do renowacji, a następnie zmienił parafię. Następny obraz ufundowali mieszkańcy i umieścili go na miejscu poprzedniego. W 2002 powstał Komitet Rozbudowy Kaplicy. Po zbiórce funduszy zburzono starą, sypiącą się kaplicę i w jej miejsce wybudowano nową, większą.

Ludzie[edytuj | edytuj kod]

Teresa Grażyna Chyra to malarka zamieszkała w Iwanowicach Małych. Jej zainteresowania rozwijały się już od dziecka. Tematyka jej prac jest różna – od krajobrazów do portretów. Obrazy biorą udział w wielu licytacjach, na których są bardzo popularne. Dzieła Teresy Chyry zdobią ściany wielu okolicznych domów.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 42615
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 365 [zarchiwizowane 2022-10-26].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]