Izydor Bover Oliver

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błogosławiony
Izydor Bover Oliver
Isidoro Bover Oliver
prezbiter i męczennik
Data i miejsce urodzenia

2 maja 1890
Vinaròs

Data i miejsce śmierci

2 października 1936
Castellón de la Plana

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

1 października 1995
Plac Świętego Piotra
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

2 października

Atrybuty

palma

Szczególne miejsca kultu

Diecezja Tortosa

Izydor Bover Oliver, (hiszp.) Isidoro Bover Oliver (ur. 2 maja 1890 w Vinaròs, zm. 2 października 1936 w Castellón de la Plana) – błogosławiony prezbiter, ofiara prześladowań antykatolickich okresu hiszpańskiej wojny domowej, zamordowany z nienawiści do wiary (łac) odium fidei[1][2] i uznany przez Kościół katolicki za męczennika[3], członek Bractwa Kapłanów Robotników od Serca Jezusa[4].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Do seminarium duchownego w Tortosie immatrykulowany został przez założyciela kapłańskiego Stowarzyszenia Robotników Diecezjalnych, późniejszego błogosławionego Emanuela Domingo y Sol[5]. Również do samego stowarzyszenia przyjął go Emanuel Domingo y Sol[5]. Po otrzymaniu sakramentu święceń kapłańskich (12 grudnia 1912 r.[6]) realizował swój apostolat w pracy na rzecz aktywizowania środowisk robotniczych do powołań kapłańskich i formacji seminaryjnej jako wykładowca meksykańskich seminariów duchownych w Cuernavaca i Tacubaya (Meksyk), a także wydawca i poligraf[5][6]. Od 1914 r., po odwołaniu do Hiszpanii pracował w Tortosie kierując wydawaniem magazynu „El Correo Josefino”[6]. Krótko zastępował w Almerii prowadzącego tamtejsze seminarium[6].

W czasie eskalacji prześladowań katolików, po wybuchu hiszpańskiej wojny domowej, został uwięziony w Castellón[6] i zamordowany pod murem tamtejszego cmentarza 2 października 1936 r.[5][2].

1 października 1995 roku papież Jan Paweł II, w czasie Mszy świętej na Placu Świętego Piotra w Watykanie dokonał beatyfikacji grupy 45 męczenników wojny domowej w Hiszpanii w której znalazł się Izydor Bover Oliver wraz z ośmioma towarzyszami, członkami Bractwa Kapłanów Robotników od Serca Jezusa[1][3][7].

Szczególnym miejscem kultu Izydora Bover Olivery jest Diecezja Tortosa, zaś miejscem pochówku jest kościół pod wezwaniem „de Reparación” w Tortosie[8], a atrybutem męczennika jest palma[4].

W Kościele katolickim wspominany jest w dies natalis (2 października)[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b I MARTIRI DEL NOSTRO SECOLO, BEATIFICATI DA GIOVANNI PAOLO II. [dostęp 2014-05-22]. (wł.).
  2. a b c Beato Isidoro Bover Oliver Sacerdote e martire. 2012-07-03. [dostęp 2014-05-22]. (wł.).
  3. a b BEATIFICAZIONI DEL SANTO PADRE GIOVANNI PAOLO II. [dostęp 2014-05-22]. (wł.).
  4. a b Bł. męczennicy rewolucji francuskiej - homilia papieża Jana Pawła II w dniu beatyfikacji. Źródło: "L’Osservatore Romano, wydanie polskie" 1 (179)/1996, s. 23-24.. [dostęp 2014-05-22].
  5. a b c d Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 373. ISBN 978-83-7318-736-8.
  6. a b c d e Prof. Dr. Dr. P. Andreas Resch: PIETRO RUIZ DE LOS PAÑOS Y ANGEL E 8 COMPAGNI SACERDOTI OPERAI DIOCESANI DEL CUORE DI GESÙ MARTIRI SPAGNOLI (+ 1936). Institut für Grenzgebiete der Wissenschaft. [dostęp 2014-05-22]. (wł.).
  7. Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 372-373. ISBN 978-83-7318-736-8.
  8. Santos y Beatos que celebran su fiesta litúrgica el mes de julio (42). Conferencia Episcopal Española. [dostęp 2014-05-22]. (hiszp.).