Józef Bońkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Bońkowski
Herb
Brodzic
Data śmierci

1809

Ojciec

Walenty Bońkowski

Matka

Marianna Piączyńska

Żona

Zofia Bogdańska h. Prus III

Odznaczenia
Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Józef Bońkowski herbu Brodzic (zm. 1809[1]) – polski szlachcic, żupnik płocki (1766), łowczy zawkrzański (1786), cześnik zawkrzański (1788), podstoli płocki (1789), wojski raciąski, kawaler Orderu Świętego Stanisława (1793).

Był synem Walentego i Marianny z domu Piączyńskiej. 27 września 1776 roku ożenił się w Pałukach z Zofią Bogdańską h. Prus III.

Posłował na Sejm Czteroletni z województwa płockiego, był jedynym posłem z tego województwa, który oponował przeciw Konstytucji 3 maja[2].

4 czerwca 1805 roku Józef Bońkowski kupił od Józefa Tadeusza Mostowskiego miasteczko Kuczbork oraz pobliskie wsie: Kuczbork-Wieś, Kozielsk, Ossowa, Olszewko, część Przyspy, Chodubki wraz z gruntem i łąką na Miłotkach za kwotę 220 000 zł czerwonych złotych 300. Posiadał również wsie Radzimowice i Giełczynek, części wsi Rydzyn i Prusocin oraz Zofiyki i Budzki Brod[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Kuczbork. 2012-08-01. [dostęp 2014-06-05].
  2. Notatki płockie, t. 36 nr 2 (147), 1991 [dostęp 2014-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]