Józef Budzik

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Budzik
kapitan administracji kapitan administracji
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1891
Łękawica

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

do 1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

KRU Tarnów

Stanowiska

kierownik referatu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921

Józef Budzik (ur. 21 stycznia 1891 w Łękawicy, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – kapitan administracji Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 21 stycznia 1891 w Łękawicy, w ówczesnym powiecie tarnowskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Stanisława i Marii z Pisków[1]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach armii austriackiej na froncie rumuńskim i włoskim[1]. Od listopada 1918 w Wojsku Polskim. Walczył na wojnie z bolszewikami, został ranny.

W okresie międzywojennym pozostał w wojsku. W latach 1923-1924 pełnił służbę w Rejonowym Zakładzie Gospodarczym w Tarnowie, pozostając oficerem nadetatowym Okręgowego Zakładu Gospodarczego nr V w Krakowie[2][3]. 31 marca 1924 został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 79. lokatą w korpusie oficerów administracji, dział gospodarczy[4]. W 1928 służył w 16 pułku piechoty w Tarnowie[5]. W grudniu 1932 został przydzielony do PKU Tarnów[6] na stanowisko kierownika referatu. Od 1938 na stanowisku kierownika I referatu w Komendzie Rejonu Uzupełnień Tarnów[7]. W marcu 1939, w tym samym stopniu i starszeństwie, zajmował 58. lokatę w korpusie oficerów administracji, grupa administracyjna[8].

We wrześniu 1939 ewakuował się z personelem RKU na tereny wschodnie. Po 17 września 1939 zatrzymany przez Sowietów w rejonie Tarnopola[9]. Osadzony w Kozielsku. Znajduje się na liście jeńców kozielskiego obozu z 6 grudnia 1939. 22 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD, lista wywózkowa 040/3 z 20 kwietnia 1940. Został zamordowany między 23 a 24 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku ekshumacji pod datą 4 maja 1943. Figuruje na liście AM[10] i Komisji Technicznej PCK pod numerem 909[11]. W Archiwum Robla znajduje się spis przedmiotów znalezionych przy zwłokach[12][11].

Józef Budzik był żonaty z Marią z Sandów (ur. 26 grudzień 1888), nauczycielką, z którą miał czworo dzieci[1].

Syn Wiesław Budzik, żołnierz AK, aresztowany przez UB w związku ze sprawą kpt. Tadeusza Gajdy, ps. Tarzan, był torturowany nieludzko, (oblewano mu stopy benzyną i podpalano). W wyniku śledztwa Wojskowy Sąd Rejonowy w Krakowie dnia 27 września 1946 pod przewodnictwem kpt. Mariana Piękosza z udziałem asesora WSR por. Ludwika Kiełtyki wydał wyrok skazując Wiesława Budzika na śmierć. Wyrok wykonano 21 października 1946 r. na Montelupich w Krakowie[13][14].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

  • Przedszkole Publiczne w Łękawicy nosi Imię kpt. Józefa Budzika[15]
  • Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie do stopnia majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości "Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów".
  • Na tablicy na ścianie kościoła w Łekawicy[16].
  • Na tablicy umieszczonej na ścianie kościoła kościół Filipinów, przy ul. Piłsudskiego 9 w Tarnowie[17].
  • Dąb Pamięci posadzony przy ul. Norwida 22 w Tarnowie przez IV Liceum Ogólnokształcące im. Jana Pawła II i Gimnazjum nr 10 w Zespole Szkół Ogólnokształcących nr 1 w Tarnowie. Certyfikat nr 000698/000930/WE/2009[18]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 59.
  2. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1291, 1313, 1320.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1173, 1194, 1201.
  4. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 179.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 32, 203.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 417.
  7. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 859.
  8. ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 294.
  9. ↑ KIS, Wspomnienie kapitana Budzika, „dziennikpolski24.pl” [dostęp 2017-08-02] (pol.).
  10. ↑ Amtliches Material zum Massenmord von Katyn
  11. ↑ a b Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 188.
  12. ↑ Muzeum Armii Krajowej im. Generała Emila Fieldorfa - Nila [online], www.muzeum-ak.pl [dostęp 2017-08-02] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-03].
  13. ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2021-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-11)].
  14. ↑ http://www.tarnowiny.info/zychowska.htm [dostęp 2017-08-02]
  15. ↑ Przedszkole Publiczne im. Kpt Józefa Budzika w Łękawicy - 5259 [online], lekawica.przedszkolowo.pl [dostęp 2017-08-02].
  16. ↑ http://www.lgdzpt.pl/public/new/pdf/2j.pdf
  17. ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2017-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-23)].
  18. ↑ Tomasz Lewandowski, Adam Nielski, Katyń - strona główna [online], www.katyn-pamietam.pl [dostęp 2017-08-03] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-03] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Józef_Budzik&oldid=70683446”