Józef Klicze
podchorąży obserwator | |
Data i miejsce urodzenia |
10 marca 1898 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja |
Luftstreitkräfte |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Józef Klicze (ur. 10 marca 1898 we wsi Mchy[1], zginął 14 maja 1920) – podchorąży obserwator[2][3] Wojska Polskiego II RP, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Wielkopolsce, w zaborze pruskim jako syn Roberta i Marii z Tomaszewskich[4]. Był absolwentem Seminarium Nauczycielskiego w Pile. Powołany w 1917 r. do armii niemieckiej, początkowo przydzielony został do 2 Pułku Artylerii Lekkiej, a w kwietniu 1917 r. został instruktorem w szkole reflektorów w Hanowerze. W październiku 1917 r. został skierowany na front francuski. W 1918 roku przeszedł do lotnictwa i po ukończeniu szkoły lotniczej w Halberstadt, kursu lotników obserwatorów w szkole przygotowawczej w Altenburgu i w Głównej Szkole Lotników Obserwatorów uzyskał dyplom obserwatora. Armię Cesarstwa Niemieckiego opuścił 1 stycznia 1919 r.
Wrócił do Wielkopolski i wziął udział w Powstaniu Wielkopolskim. Po powstaniu jako doświadczony, sprawdzony w polu obserwator został mianowany instruktorem obserwatorem w Szkole Obserwatorów w Ławicy.
20 maja 1920 roku jako ochotnik przybył wraz z 14 eskadrą wywiadowczą na Front Litewsko-Białoruski. Wziął udział we wszystkich akcjach bojowych eskadry. Razem z sierżantem pilotem Władysławem Bartkowiakiem, z którym tworzyli załogę, dokonał wielu bohaterskich czynów. Między innymi: zbombardowania dworca kolejowego w Szepietówce – najważniejszego punktu koncentracyjnego bolszewików na Wołyniu – 90 km za linią frontu czy zbombardowania lotniska bolszewickiego w Krainikach. Wkrótce został dowódcą grupy złożonej z 4 samolotów.
14 maja 1920 roku, pełniąc misję wywiadowczą na samolocie Halberstadt CL.II nad frontem polsko-bolszewickim, stoczył długą walkę powietrzną z samolotem sowieckim pilotowanym przez Aleksieja Szyrynkina. Samolot Klicze i Bartkowiaka został zestrzelony pod Borysowem, grzebiąc załogę. Obaj polscy piloci zostali z honorami pochowani przez lotników bolszewickich.
9 listopada 1920 został pośmiertnie mianowany z dniem 1 sierpnia 1920 podporucznikiem wojsk lotniczych[5].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Pośmiertnie za wybitne zasługi dla lotnictwa polskiego Józef Klicze został odznaczony:
- Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari nr 8130 – 27 lipca 1922[2],
- Polową Odznaką Obserwatora – 11 listopada 1928 „za loty bojowe nad nieprzyjacielem w czasie wojny 1918-1920”[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ infolotnicze
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 27 października 1922 roku, s. 808.
- ↑ W chwili śmierci był w stopniu sierżanta. "Listy strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920", Warszawa 1934, s. 362.
- ↑ Polak (red.) 1991 ↓, s. 67.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 46 z 1 grudnia 1920 roku, s. 1294.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 436.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
- Marian Romeyko (red.): Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa. Warszawa: Wydawnictwo Komitetu Budowy Pomnika ku Czci Poległych Lotników, 1933.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
- Klicze (Klitsche) Józef ppor. obs., dostęp: 2019-02-28
- Żołnierze Lotnictwa Cesarstwa Niemieckiego
- Podporucznicy lotnictwa II Rzeczypospolitej
- Polacy – żołnierze Armii Cesarstwa Niemieckiego w I wojnie światowej
- Powstańcy wielkopolscy (1918–1919)
- Odznaczeni Polową Odznaką Obserwatora
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Polscy lotnicy w wojnie polsko-bolszewickiej
- Urodzeni w 1898
- Zmarli w 1920
- Obserwatorzy 14 Eskadry Wywiadowczej