Józef Lewinson

Józef Lewinson
	podporucznik
Data i miejsce urodzenia	20 stycznia 1903 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	wiosna 1940 ; Katyń
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa; kampania wrześniowa
Późniejsza praca	inżynier chemik

Józef Lewinson (ur. 20 stycznia 1903 w Warszawie, zm. 1940 w Katyniu) – polski inżynier chemik żydowskiego pochodzenia, podporucznik sanitarny rezerwy Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Syn Maksymiliana (ok. 1870–1940), właściciela sklepu z instrumentami muzycznymi na Nowym Świecie^[1], i Wiery z domu Weinstein (ok. 1875–1944), zaginionej w czasie powstania warszawskiego^[2]. Był bratem Szymona Lewinsona (1895–1940), ojca Janiny Bauman. Ukończył studia na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej w roku 1927, a następnie był współwłaścicielem fabryki chemicznej w Warszawie^[a]. W latach 1929–1930 odbył przeszkolenie wojskowe w Szkole Podchorążych Rezerwy Sanitarnych w Warszawie. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 i 107. lokatą w korpusie oficerów rezerwy sanitarnych^[4]. Posiadał przydział w rezerwie do Kadry Zapasowej 1 Szpitala Okręgowego w Warszawie^[5].

W roku 1931 opublikował część 1 książki „Fabrykant domowy” („Zbiór przepisów oraz praktyczne wskazówki do domowego wyrobu artykułów techniczno-chemicznych”)^[6]^[7]. Po wybuchu II wojny światowej został zmobilizowany do Kadry Zapasowej 1 Szpitala Okręgowego. Został wraz z bratem wzięty do niewoli radzieckiej. Zamordowany w Katyniu^[8] i tam pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym^[5].

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień porucznika^[9]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Zobacz też

Uwagi

↑ Jest możliwe, że chodzi tu o nieistniejącą fabrykę chemiczną Lewinsona i Jakubowicza Kadysz, przy ul. Grochowskiej 57^[3].

Przypisy

↑ Maksymilian Lewinson. [w:] Internetowa baza danych o Warszawskim Getcie [on-line]. Centrum Badań nad Zagładą Żydów. [dostęp 2015-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-09)]. (pol.).
↑ Wiera Lewinson z domu Weinstein. [w:] Internetowa baza danych o Warszawskim Getcie [on-line]. Centrum Badań nad Zagładą Żydów. [dostęp 2015-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-09)]. (pol.).
↑ 101184 Kadysz, Lewinson i Jakubowicz. [w:] 801 Kad 165 Kai - Genealogy Indexer [on-line]. Ebooks-Gratuit.Net. [dostęp 2015-02-10].
↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 131.
↑ ^a ^b Jozef Lewinson. nekropole.info. [dostęp 2015-02-09]. (pol.).
↑ Józef Lewinson: Fabrykant domowy: Zbiór przepisów oraz praktyczne wskazówki do domowego wyrobu artykułów techniczno-chemicznych, Część 1. Biur Wydawnicze "Kultpol", 1931.
↑ Józef Lewinson, Fabrykant domowy. Cz. 1. Zbiór przepisów oraz praktyczne wskazówki do domowego wyrobu artykułów techniczno-chemicznych / zebr. i oprac. Józef Lewinson, Warszawa : nakł. Biura Wydawniczego "Kultpol", 1931
↑ Lista Żydów – oficerów polskich, jeńców wojennych z obozu w Kozielsku zamordowanych w Lesie Katyńskim (3 kwietnia – 12 maja 1940 r.). rp.pl, 25.08.2008. [dostęp 2009-12-30]. (pol.).
↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.

Bibliografia

Janina Bauman: Zima o poranku. Opowieść dziewczynki z warszawskiego getta. Kraków: Znak, 2009. ISBN 978-83-240-1126-1.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.

Linki zewnętrzne

Józef Lewinson: Fabrykant domowy. Cz. 1, Zbiór przepisów oraz praktyczne wskazówki do domowego wyrobu artykułów techniczno-chemicznych (1931) w bibliotece Polona

[4] Jest możliwe, że chodzi tu o nieistniejącą fabrykę chemiczną Lewinsona i Jakubowicza Kadysz, przy ul. Grochowskiej 57^[3].

[Ojciec-1] Maksymilian Lewinson. [w:] Internetowa baza danych o Warszawskim Getcie [on-line]. Centrum Badań nad Zagładą Żydów. [dostęp 2015-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-09)]. (pol.).

[Matka-2] Wiera Lewinson z domu Weinstein. [w:] Internetowa baza danych o Warszawskim Getcie [on-line]. Centrum Badań nad Zagładą Żydów. [dostęp 2015-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-09)]. (pol.).

[GratuitNet-3] 101184 Kadysz, Lewinson i Jakubowicz. [w:] 801 Kad 165 Kai - Genealogy Indexer [on-line]. Ebooks-Gratuit.Net. [dostęp 2015-02-10].

[CITEREFRybkaStepan2003131-5] Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 131.

[nekropole.info-6] Jozef Lewinson. nekropole.info. [dostęp 2015-02-09]. (pol.).

[poradnik-7] Józef Lewinson: Fabrykant domowy: Zbiór przepisów oraz praktyczne wskazówki do domowego wyrobu artykułów techniczno-chemicznych, Część 1. Biur Wydawnicze "Kultpol", 1931.

[poradnik2-8] Józef Lewinson, Fabrykant domowy. Cz. 1. Zbiór przepisów oraz praktyczne wskazówki do domowego wyrobu artykułów techniczno-chemicznych / zebr. i oprac. Józef Lewinson, Warszawa : nakł. Biura Wydawniczego "Kultpol", 1931

[Lista-9] Lista Żydów – oficerów polskich, jeńców wojennych z obozu w Kozielsku zamordowanych w Lesie Katyńskim (3 kwietnia – 12 maja 1940 r.). rp.pl, 25.08.2008. [dostęp 2009-12-30]. (pol.).

[10] Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.

[1]

[2]

[a]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[3]