Józef Wasiak

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Wasiak
Ilustracja
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

28 listopada 1892
Drogiszka

Data i miejsce śmierci

4 czerwca 1920
pod Duniłowiczami

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

36 pułk piechoty

Stanowiska

dowódca kompanii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
Multimedia w Wikimedia Commons

Józef Wasiak (ur. 28 listopada[a] 1892 w Drogiszce, zm. 4 czerwca 1920 pod Duniłowiczami) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 28 listopada 1892 we wsi Drogiszka, w ówczesnym powiecie mławskim guberni płockiej, w rodzinie Karola i Balibiny z Wilochów (zm. 1931)[2]. Miał brata Zygmunta i siostrę Balbinę oraz brata przyrodniego Stanisława Keczmera[3]. W 1906, po ukończeniu szkoły gminnej w Niedzborzu, został przyjęty do Szkoły Handlowej w Mławie[4]. W 1913, po ukończeniu szkoły, rozpoczął studia na Uniwersytecie Warszawskim[4].

4 kwietnia?/16 kwietnia 1892 został powołany do armii rosyjskiej[1][4]. 1 września tego roku ukończył Wileńską Szkołę Wojskową, został mianowany chorążym i wcielony do 183 pułtuskiego pułku piechoty należącego do 46 Dywizji Piechoty[5][6][1]. W szeregach 8. kompanii tego oddziału walczył podczas I wojny światowej[6][1]. W czerwcu 1916 został ranny pod wsią Podgajne (ros. Подгайное), a w grudniu tego roku pod wsią Zaturce ranny po raz drugi[6]. W 1918 służył w III Korpusie Polskim w Rosji[7]. Po demobilizacji korpusu (czerwiec 1918) wrócił do Warszawy, gdzie kontynuował studia i działał w Polskiej Organizacji Wojskowej[4].

25 listopada 1918 wstąpił do Wojska Polskiego[8]. W stopniu kapitana walczył na froncie polsko-bolszewickim. Dowodził 7 kompanią 36 pułku piechoty. 3 czerwca 1920 w walkach pod Duniłowiczami, pomimo śmiertelnej rany dowodził swoim oddziałem. Zainspirowany przez niego kontratak doprowadził do odzyskania straconego terenu, zdobycia umocnionych linii nieprzyjaciela oraz sprzętu wojskowego[9]. Zmarł następnego dnia w następstwie odniesionych ran[10][11]. Za bohaterstwo w walce odznaczony został pośmiertnie Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. 11 czerwca 1937 w starostwie mławskim delegacja oficerów 11 pułku ułanów wręczyła Zygmuntowi Wasiakowi legitymację i krzyż orderu nadanego jego bratu[12].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Według kalendarza juliańskiego urodził się 16 listopada 1892[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Список (по старшинству в чинах) штаб и обер-офицерам и классным чиновникам 183-го пехотного Пултуского полка. Управление Министерства обороны Российской Федерации по увековечению памяти погибших при защите Отечества. [dostęp 2023-11-01]. (ros.).
  2. ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 7, 11.
  3. ↑ Kolekcja ↓, s. 9.
  4. ↑ a b c d Kolekcja ↓, s. 15.
  5. ↑ Виленское военное училище : Выпускники : 01.09.1915 Васяк Иосиф. Офицеры русской императорской армии. [dostęp 2023-11-01].
  6. ↑ a b c Памяти героев Великой войны 1914–1918 : Поиск героев войны : Васяк Иосиф Карлович. Управление Министерства обороны Российской Федерации по увековечению памяти погибших при защите Отечества. [dostęp 2023-10-01]. (ros.).
  7. ↑ Kolekcja ↓, s. 8.
  8. ↑ Kolekcja ↓, s. 4.
  9. ↑ Polak (red.) 1991 ↓, s. 157.
  10. ↑ Kolekcja ↓, s. 5.
  11. ↑ Lista strat 1934 ↓, s. 945, tu podano, że poległ 3 czerwca 1920.
  12. ↑ Kolekcja ↓, s. 13–14.
  13. ↑ Kolekcja ↓, s. 1.
  14. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-01].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Józef_Wasiak&oldid=71670205”